Ik hou van jou (Compleet)

Hoofdstuk 7

*POV Alex*

Ik word wakker en kijk als eerste op mijn gsm. Ik open nog een keer het berichtje dat ik van Kyle kreeg gisteren en lees het nog eens. Zou het waar zijn? Zou hij tegen me liegen? Ik weet het niet maar als het zo is dat het waar is kom ik er wel achter. Ik antwoord nog steeds niet op zijn bericht en ga me klaarmaken voor school, gelukkig is het woensdag en maar een halve dag school. Ik kijk naar buiten en zie dat het regent. Geweldig. Ik zoek een zwarte jeansbroek en een groen topje dat ik erover aan doe. Dan zoek ik nog een vestje en neem een paraplu mee voor de zekerheid. Ik loop de trap af waar zoals gewoonlijk mijn moeder zit en mijn zusje. 'Goedemorgen, goed geslapen?' vraagt mijn moeder. Ik haal mijn schouders op en knik. 'Wat was er gisteren eigenlijk?'

'Ik weet niet, ik voelde me niet lekker', lieg ik. 'Oh', zegt ze en zie dat ze het niet helemaal gelooft. Ik werk snel een potje yoghurt naar binnen en maak me verder klaar om te vertrekken. 'Veel plezier op school', zegt mijn moeder. Ik rol overdreven met mijn ogen, wie maakt er nu plezier op school, oké tijdens de pauze maar niet tijdens de les.

Ik loop naar buiten en zoek mijn fiets, ik begin te trappen richting school en voor een keer heb ik geen wind tegen. Wat een geluk. 

Ik zet mijn fiets in het rek en loop meteen naar Sandra, meestal is ze voor mij op school, gelukkig want ik haat het om alleen rond te lopen, ik heb nog wel vrienden maar ben het liefste bij haar, ze is er altijd voor mij en ik ken haar al een hele tijd, en ik hoop dat we voor altijd goed bevriend blijven. Ik kan haar alles vertellen en zij ook aan me, we weten dat al onze geheimen geheimen blijven bij elkaar en niemand het kan veranderen, ik zou er kapot van gaan als ze me haat of geen vriendin meer is of erger nog, als ze er niet meer is. Maar zo snel zal ik haar niet laten gaan.

De bel gaat na een tijdje te staan praten en we haasten ons naar onze les, we hebben nu Nederlands. Het zal weer geweldig saai zijn, zinsontleding of zo. Zoals elke les dus. Als iedereen in de klas zit op zijn plaats, gaat de leerkracht rechtstaan. 

'Vandaag gaan we wat anders doen', zegt ze voor de verandering. Iedereen zijn hoofd gaat de lucht en kijkt de leerkracht aan. 'We gaan een spelletje spelen, galgje, ik heb geen zin om les te geven', zegt ze en grijnst.  Iedereen begint te lachen en is eigenlijk wel blij, dit hebben we nog nooit gehad maar waarschijnlijk heeft ze door dat we al genoeg gemarteld zijn.

We spelen dus het spel zoals gezegd en voor een keer ging de bel dat aankondigt dat het uur Nederlands gedaan is veel te snel, voor een keer. Nu hebben we nog een uurtje Frans en daarna is het pauze en dan hebben we eindelijk Lo en het laatste uur is het aardrijkskunde. Ik heb helemaal geen zin in de uren die nu komen.

Ik zucht als ik eindelijk de bel van het laatste lesuur hoor en naar buiten loop met mijn vriendin.  Deze namiddag ga ik wat doen met Dylan, ik houd echt van hem en geloof eigenlijk niets van wat Kyle zegt. Anders had ik het toch al gemerkt en hadden er toch nog mensen het gezegd? Niet? 

Ik geef Sandra nog een knuffel en loop naar de fietsenrekken. Ik neem mijn fiets en stap op. Ik kijk links en rechts voor ik de poort uitga. Ik rijd naar rechts en ik ben nog niet de straat uit of ik heb al moeite om op mijn fiets te blijven. Mijn ogen blijven het beeld aanhouden van MIJN liefje met een ander meisje, ze zoenen. Ik slik de brok in mijn keel weg, Kyle had gelijk en die keer in de gang dat ik het dacht, was ook echt. Met tranen in mijn ogen fiets ik door naar mijn huis. Wat een rot week! 

Eerst ruzie met Kyle nu dit!  Nu kan ik de tranen niet meer tegen houden en laat ze stromen over mijn gezicht. Wat heb ik iedereen ooit misdaan? 

Ik loop naar binnen en smijt de deur dicht, er is nog niemand thuis, gelukkig. Ik ga op mijn kamer zitten en ga denken wat ik moet doen, mee gaan met Dylan straks of niet? Ik weet het niet. Ik laat me achterover vallen op mijn bed en ik denk dat ik zo in slaap moet gevallen zijn want als ik wakker word hoor ik de deurbel. Ik zit meteen rechtop en kijk op mijn wekker. Half drie, hij zou hier komen om half drie. Euhm , wat moet ik nu doen.