Ik hou van jou (Compleet)

Hoofdstuk 22

Heey allemaal, weer een nieuw hoofdstukje, ik hoop dat jullie het (nog) leuk vinden! Sorry dat mijn hoofdstukjes soms een beetje kort zijn ofzo :p Ahja en erg bedankt ik zie net dat ik over de 5000 reads heb?! :o dat had ik echt nooit kunnen denken! En dan nog  275 votes :o daar had ik nog niet eens van kunnen dromen toen ik aan dit verhaal begon, ik dacht zo ik krijg misschien 2 votes ofzo hahha echt geweldig bedankt allemaal! <3

Ik wil dit hoofdstuk opdragen aan unstoppablexo, ze is echt zo'n lief meisje! En ze schrijft ook nog fantastisch! Zeker allemaal Guilty ! van unstoppablexo lezen! Bedankt voor al die votes en leuke comments!

Jolien♥

------------------------------------------------------------------------------------------

Ik word wakker, het is zes uur 'smorgens, ik ben niet moe meer en ik weet zo dat ik toch niet meer ga kunnen slapen, ik zucht en ga rechtop zitten. Ik moet nog zeker tot negen uur wachten voor ik kan bellen, zou ik naar hem gaan? Ik zal maar naar hem gaan. Ik zucht en sta maar op, ik ga snel even onder de douche staan en laat me verwennen door de warme waterstralen die over mijn lichaam lopen. Ik blijf er extra lang onder staan omdat ik toch niets anders te doen heb. Na een hele tijd zet ik de kraan uit en droog me af met de veel te ruwe handdoek. Ik neem de droger uit de kast en doe een poging mijn haar te drogen maar als mijn haar na vijf minuten nog altijd even nat is zet ik hem gewoon terug uit en kam het. Met een handdoek die ik om mijn lichaam geslagen heb loop ik terug naar mijn kast, wat zal ik aan doen? Ik denk even na, het is buiten mooi weer. Ik kies voor eht blauwe jurkje met het bruine gevlochten riempje, het jurkje komt tot net boven mijn knieën. Ik zoek mijn bruine ballerina's die ik in tegen de achterkant van mijn bed zet zodat ik ze straks alleen nog maar moet aandoen, het is ondertussen zeven uur en de zon is al aan het opkomen. Ik trek mijn gordijnen open en laat de eerste stralen mijn kamer al verwarmen, ik glimlach. 

'Alles komt wel goed', mompel ik tegen mezelf, of dat hoop ik toch, zolang ik Kyle nog maar heb het komende jaar, hopelijk wordt hij niet boos. Ik zet de gedachte van me af en loop opnieuw de kamer in en kam mijn haar terug en ik begin langs de zijkant een vlechtje te maken met een klein stukje van mijn haar en spelt het langs de andere kant van mijn hoofd vast en laat het andere stuk naar beneden lopen over mijn haar. Als ik in de spiegel kijk moet ik mijn lach inhouden, het is helemaal mislukt, ik maak het terug los en maak een nonchalante dot in mijn haar. Mijn haar is nog wel bijna helemaal nat maar dat maakt me niet uit, ik weet alleen dat het door die dot nog veel langer nat blijft. Achja. Ik kijk goedkeurend in de -nog altijd aangedampte- spiegel.  Ik ben blijkbaar langer met mijn haar bezig geweest dan ik gedacht had. Het is al tegen half acht en ik hoor mijn zusje al wat doen, geen idee wat ze uitsteekt maar geef er niet te veel aandacht aan. 

Ik ga zitten op mijn bed en staar naar mijn gsm, misschien moet ik hem een berichtje sturen om te laten weten dat ik eraan kom? Dat doe ik wel na het eten, ik loop de trap af en merk al snel dat er vandaag nog niemand beneden is geweest, ik doe de gordijnen open en dek de tafel alvast. Ik haal een pan uit de schuif onder het kookvuur en zet hem op het vuur, ik zet het aan en haal een paar eitjes uit de kast. Ik zet een leuk liedje op, de muziek komt luis uit mijn gsm. Ik zing luid mee met de muziek;

Nobody here knocking at my door

The sound of silence I can’t take anymore

Nobody ringing my telephone now

Oh how I miss such a beautiful sound

And I don’t even know how I survive

I won’t make it to the shore without your light

No I don’t even know if I’m alive

Oh, oh, oh without you now

This is what it feels like