Ik hou van jou (Compleet)

Hoofdstuk 30

Ik open mijn ogen en kijk recht in de eerste zonnestralen die door de gordijnen schijnen, ik zucht en merk net pas op dat er twee armen om me heen liggen. Ik denk meteen terug aan gisterenavond. Ik zucht en glimlach gelukzalig, het was een prachtige avond, het was al diep in de nacht voordat we terug naar huis gereden zijn, normaal ben ik bang om bijna eenzaam rond te rijden aan een bos in het donker maar dankzij Kyle was het niet zo. Vroeger was mijn levenszin altijd 'believe in your dreams' en ik moet zeggen dat ze echt zijn uitgekomen, het beste vriendje dat je je maar kan wensen, ik hou zo veel van hem! Momenteel zit ik in een levensechte droom alleen zal deze droom eindigen in een echte nachtmerrie...

Ik kijk recht in Kyle zijn gezicht en ik voel zijn warme adem in mijn gezicht en kijk naar zijn gezicht, zijn ogen zijn nog gesloten en zijn lippen... ze zijn zo prachtig dat ik het niet kan laten en geef hem een kusje op zijn mond. Hij opent en knippert met zijn ogen en als hij me ziet glimlacht hij.

'Goedemorgen schoonheid.'

'Heey schattie van me.' Hij kust me nog eens vol op mijn mond en het is net alsof weer een bom met vlinders ontploft in mijn buik, ik glimlach tegen zijn lippen aan en zoen hem terug. 

'Zullen we naar Sandra gaan, misschien mogen we ze wel meenemen', fluistert hij in mijn oor. Ik knik. 'Ja tuurlijk! Dan kunnen we morgen nog op vakantie vertrekken, ik kan niet wachten!'

'Ik ook niet, het wordt geweldig!' Ik knik heftig en ga het bed uit, maar ik word terug getrokken door Kyle. Met een of andere beweging ligt hij nu bovenop me.

'Kyle!' gil ik. Hij grijnst en begint me te kietelen, ik begin wilt te schoppen en te roepen maar hij gaat gewoon verder. Hard begin ik te lachen.

'Kyle sto-' ik word onderbroken door de zachte lippen van Kyle die zich op de mijne duwen. Ik had het niet zien aankomen dus ik schrok even maar zoen hem nu wel terug. Hij maakt zich los van me en kijkt me doordringend aan in mijn ogen, ik moet moeite doen om mijn gedachten erbij te houden terwijl ik in die prachtige ogen staar. Hij strijkt nog een stukje haar achter mijn oor en glimlacht. Snel drukt hij een kusje op mijn voorhoofd en gaat dan van me af.

'Kom, we maken ons klaar.' Ik knik en stap ook het bed uit. Vrolijk loop ik mijn kleine badkamertje in en kam mijn haren en doe ze samen in een vlecht die langs mijn schouder loopt, poets mijn tanden en zoek kleren in mijn kast, ik trek er een mooi bloemenjurkje uit en trek het over mijn hoofd. Kyle is naar huis en we hebben aan het ziekenhuis afgesproken, hij moest zich nog gaan omkleden en ik ben blij dat ik even tijd heb voor mezelf. Ik loop met een glimlach de houten trap af, ik heb echt het beste vriendje ooit! Mijn moeder en zus zijn duidelijk niet thuis en mijn vader heb ik al een tijdje niet meer gezien vanaf het nieuws met wat ik heb, ik ben er best blij om dat hoeft er niet bij voor mij. Ik neem een appel en doe snel mijn schoenen aan. Ik sluit nog even ons huis af, terwijl ik mijn appel opeet neem ik mijn fiets al en rijd naar het grote witte gebouw: het ziekenhuis.

Een glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik Kyle al aan het fietsenrek zie staan. Ik drop zijn mijn fiets in het rek en geef hem een knuffel. 'Ben je er klaar voor liefje.' Ik knik. 'Ik kan niet wachten!' Zijn bruine haren liggen warrig op zijn hoofd, waarschijnlijk door de lichte wind die er staat. Ik neem zijn hand in het mijne en lopen het gebouw in. 

Eenmaal aangekomen aan Sandra's kamer lopen we naar binnen. 'Heey Sandra!' roep ik opgewekt.

'Alex! Kyle!'

'Mag je vandaag naar huis?' vraag ik meteen.

'Ja!' 

'Dan kunnen we morgen nog op vakantie vertrekken met ons vieren.'

'Yeah! 't Word echt fantastisch!'

'Zeker weten, ik kan niet wachten, wanneer mag ik je meenemen?'