Multimedia'da Düşüm var :)
--
Yüzünü odaya girdiğimde yan tarafa çevirdi İpek.Yüzüme bakamıyordu tabi.Nasıl çok güvendiğim bu insan Boraya ihanet etmişti aklım almıyordu.Onu dinlemeden yargılamak istemiyordum ama aklıma başka bir şey gelmiyordu.
Bora odaya girdiğinde hemen çıktım odadan.Yüzünü görünce kalbime defalarca bıçak saplanmış gibi oluyordu.Ama onları dinlemekte istiyordum.En azından neler olup bittiğini öğrenmeliydim.Yoksa sürekli aklımda bir senaryo yazıp bir senaryo silecektim.İpeği dinlemeliydim.İpeğin ailesine haber vermeli miydim bilmiyorum ama bu sonraki işti.Hem arayıp 'kızınız birisiyle yatmış kanaması devam ediyormuş hastanedeyiz' mi diyecektim.Önce olanları duymalıydım.Yavaşca eğilip kapının dibine oturdum.
İçerden ses gelmiyordu.Şimdilik sadece ağlama sesleri.İkisi de konuşmuyordu.Susuyorlardı.Bu sessizlik insanı daha da yaralıyordu.Bora birden ''Anlat İpek.Susma'' diye bağırdı.İpek büyük hıçkırıktan sonra ''Özür dilerim.'' dediğinde Bora ''Bu mu İpek açıklaman?Bu ihaneti yaparak mı teşekkür ediyorsun bana onca yılım için?Hemde ben seni daha öpmeye kıyamazken.Bu kadar mı düştün sen?Ben senin saflığını sevmiştim oysa'' dedi.İpek cevap vermedi.Ne diyebilirdi ki zaten.
Aradan geçen dakikalardan sonra ''İsteyerek mi oldu zannediyorsun.Beni gram dahi mi tanımıyorsun?'' dedi İpek.Bora tekrardan ''Anlat'' diye bağırdı.''Ben işten dönüyordum.Otobüs durağına giderken biri ağzımı tuttu ve arabaya bindirdi.Defalarca bırakması için yalvardım.Dakikalarca yalvardım.Ama gözü o kadar dönmüştü ki beni duymuyordu bile.Arabada,orada bana..'' sustu ve hıçkırarak ağlamaya başladı.
Tecavüze uğramıştı.Aptal bir erkek istemediği halde ona bunu yapmıştı.Kafamda o adam kimse defalarca bıçaklıyordum.Bora İpeğe sarılmıştı ve yumuşak bir sesle kim olduğunu sordu.İpek ''Pars'' dedi.Adını ilk defa duyuyordum.Kim olduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu.Ama Bora kim olduğunu biliyor gibiydi.
Daha fazla dayanamayıp tuvalete koştum.Midem bulanıyordu.Yaşadıklarım ağır gelmişti.Duyduklarım desem daha doğru olurdu.Masum bir kızı sırf iki dakikalık zevki için ne hale getirmişti.Bora ona sahip çıkardı.Ama ailesi yapmazdı bunu.Babası onu hastanelik edene kadar döverdi.Birkaç kemiği kırılırdı.Ya da ölebilirdi tabi konu onun babası sonuçta.Dayanamıyordum.Kendimi İpeğin yerine koyamıyordum bile.Nasıl empati kurabilirdim bu durumda.
Tuvaletten çıktığımda Bora birisiyle konuşuyordu.Sinirli bir şekile nerede olduğunu sordu.Sonra geliyorum dur orada deyip kapattı.Çıkışa doğru giderken bir kart düşürdü.Eğilip kartı alıp baktım.Bir bara aitti.Kartta numarsdı olan kişiyse 'PARS ÇELİKER'di.
Koşup arkasından kolunu tuttum.''Nereye gidiyorsun?'' dediğimde bağırarak ''işim var'' dedi.''İpeği çıkartacağız birazdan,gitme.''dedim.Bana kredi kartına uzatıp taksiye binin ve eve gidin dedi.Sonra arabaya binip gitti.Onu durduramamıştım.Lanet olsun!
Hastaneye dönüp çıkış işlemlerini yaptım.İpeğin ailesini arayıp bizde olduğunu olduğunu ve bizde kalacağını söyledim.Bora'nın dedemde kaldığını da ekledim.
