SEDUCING MY BROKENHEARTED BESTFRIEND Book 1: You Were Mine All Along

Chapter 47

4 years later...

[Alexander]

It's been four years. Four long years since she left me.

And what did I do on that four years?

I searched for her.

Everywhere.

Hanggang sa napagod na lamang ako isang araw. Nawalan na ng pag asang makita pa s'ya.

"Hey, babe. Want some company?" Nilingon ko ang nagsalita.

It's Sive. My current girlfriend.
Maria, Jane, Trixie, Loiuse, Rose, Jenny, Lyka, Summer, Dane, Dianne and etc. Name every girl in town and i'm telling you. I know them. I once owned them.

I had been a certified playboy businessman since she left me. I never had a choice. One year after she had left me? My lolo died. Kinailangan kong tumigil sa paghahanap sa kanya at pamahalaan ang business ng lolo ko.

Isinubsob ko ang sarili sa trabaho until one day umusbong ang galit sa puso ko. Ang galit sa mga babaeng nang iwan sa akin.

They didn't give me any choice.
They leave me when I needed them most.

Kaya ngayon? Hindi ko na sila hinahayaang iwanan pa ako.
I do that to them. I make them cry. I make them beg for my love.
And in the end throw them like used toys matapos akong magsawa.

No one can blame me right?
No one could ever judge me.
Karma ko na ang pag iisa.

***
"Ikaw na lalaki ka. Ilang taon lang akong nawala nagkaganyan ka na! Babaero kang animal ka. Puputulan kaya kita ng ano d'yan. Malanding lalaki ka! Gago kang animal ka. Ang landi landi mo." Pinaghahampas ako ni Steff tapos piningot palabas ng bar na yun habang pailing iling na nakangising nakatingin ang mga babaeng pinaglalaruan ko.

I chuckled. Baliw na yata ako.
Pero I always imagine Steffi doing that to me. Always.

Never s'yang nawala sa isip ko.
Taon na ang nakalipas pero heto't mahal na mahal ko pa rin s'ya.

Kung tatanungin n'yo ako bakit ko pinaglalaruan ang mga babae?

Hindi simpleng pagkamuhi lamang ang nararamdaman ko towards them.

Hindi ko lang sila ginagantihan ng dahil iniwan ako ng mga babaeng minahal ko ng lubusan.

Naghahanap din ako ng babaeng ipapalit sa kanila. Iyong babaeng kaya akong mahalin kung ano lang at sino ako. Iyong kayang tanggapin na ganito na ako ngayon.

Tss! Enough drama. Nilibot ko ang paningin sa buong bar.

Maghahanap ng bagong mabibiktima.Sawa na ako kay Sive kaya brineakan ko na agad kanina.

Parepareho lang din sila. Mga gold diggers.! Pwe!

"Tsk! Tsk! Tsk!" Napailing iling na lamang ako.

Mukhang magiging malamig ang gabi ko. Wala yatang babaeng gustong lumapit sa akin ngayong gabi.

"Lets drink to that then." Inisang lagok ko lang ang laman ng basong hawak ko.

***
I was so drunk that I can't seem to recognize who tap my shoulder.

What i'm sure is... she's a woman.

I smell her. Its as if I recognize that smell but I don't know where and whom.

Tumabi s'ya sa akin sa bar.

I looked at her. Malabo na s'ya sa aking paningin.

Its as if ngayon lang ako nagsisi kung bakit ako uminom ng marami sa gabing ito.

I can sense that she's pretty.
I can see her curves.
Kumikintab din sa kaputian ang kanyang makinis na balat.

"Hi miss" I smirked as I extended my hand to her.

"Bartender its on me" I said as he handed her the drink.

"I can buy drinks on my own."

Hmmmm. That voice. I can remember those. She's the only one who has it.

Ipinig pilig ko lamang ang ulo ko.
Its impossible. Hindi na s'ya kailanman babalik pa.

I smiled at her.

"Nice guts. I like it in a girl. Care to be my flavor of the week?"

Nagulat ako when she slap me. Parang nagising ako sa pagkakahimbing ng kung ilang taon.

"How disgusting. I think I shouldn't have come home."

Tumalikod na ito sa akin.
Napailing na lamang ako.

"Wattagirl! I'll find you tomorrow. I'll let you know who's the boss."