Jacksonville Kingsize

|Hoofdstuk 26|

Daniel liet ons als eerst de garderobe zien. April en ik hingen netjes onze jassen op, aan de joekels van een kapstokken. Het was er bom vol. Ik kon vanaf hier al de muziek horen, de bas dreunde tot diep in mijn oren door. Ik was al een lange tijd niet meer in een club geweest, maar daardoor had ik er alleen maar meer zin in. April grijnsde naar me, 'wie is die Daniel nou precies?'
Ik rolde met mijn ogen, 'niemand voor jou'. Ze bekeek hem nog eens goed, Daniel liep ongeveer een meter voor ons. Als ik een toon harder praatte, kon hij ons horen. 'Hij is knap', zei ze. Ik knikte enkel. Hij was ook heel knap, pik zwart haar en een sterke kaaklijn. Het uiterlijk waar meisjes als een blok voor vallen. Maar mijn vermoedens zeggen dat hij niet de liefste is, dat had ik al gemerkt.

We liepen de club binnen, het eerste wat ik opmerkte waren de hoeveelheid mensen. Er was geen ruimte meer over en overal waar je keek stond wel iemand. Te dansen, te drinken of proberen een gesprek te voeren wat onmogelijk leek. Een walm van zweetlucht sloeg in mijn gezicht en ik trok mijn neus op. Het stonk verschrikkelijk, al was de ventilatie aan, dat hielp niks. Daniel lachte naar ons, 'kijk naar boven!' Schreeuwde hij om zich verstaanbaar te maken. 'We hebben mega laserlichtstralen waar we om het uur een lichtshow van maken'. Ik keek omhoog. Inderdaad, lichtstralen gleden met hoog tempo door de ruimte. Van links naar rechts en op en neer. Het was gaaf.
Daniel duwde bij ons allebei een strip bonnen in onze handen. 'Hier, bonnen om drinken mee te halen. Geheel gratis!' Ik perste een glimlach op mijn gezicht. 'Bedankt!' Zei ik. Hij pakte mijn hand en kuste hem. 'Geen dank, dat doe ik graag voor mooie vrouwen'. Hij knipoogde schuin naar April, die als reactie begon te giechelen. Hoog waarschijnlijk werd ze ook rood, maar dat was onmogelijk in dit licht te zien.

Ik wurmde me samen met April door de plakkerige menigte naar de bar toe. De muziek die er werd gedraaid was elektro met soms wat house erdoorheen. Misschien niet helemaal mijn smaak maar het kon er mee door. De bar was lang, van het begin tot het einde van de zaal. Er stonden 8 obers drankjes te voorzien voor dorstige clubgangers van onze leeftijd. April ging op een van de weinige vrij barkrukken zitten en leunde met beide ellebogen op de bar. Ze leek zich geheel op haar gemak te voelen. Ik bleef staan. Er kwam een ober naar ons toe. Hij was lang en lachte vriendelijk. 'Wat kan ik voor jullie, mooie dames, doen?' April bracht haar lippen naar zijn oor. 'Twee Bacardi cola alsjeblieft'. De ober knikte en maakte onze drankjes en schoof ze naar ons toe. April leverde de twee bonnetjes in, waarna hij knikte en naar de volgende klant ging.

'Hier', ze stopte het glas met sterk spul in mijn handen. 'Ik hoop dat hij het niet te zoet heeft gemaakt'. April grijnsde en nam een slok. Ik staarde naar mijn drankje en hoopte dat ik niet gelijk ging overgeven. Drank was niet mijn sterkste kant. Ik nam een slok, terwijl April al aan haar tweede bezig was, en het branderige goedje gleed door mijn keel. Het voelde alsof ik een pak sigaretten naar binnen werkte. Ik hoopte dat ik ging niet stikken. 'Lekker?' Vroeg April. Ik knikte met een moeilijk gezicht. 'Ja, heerlijk!' Het kwam eruit als een soort mengeling van geschreeuw en gehoest. April barstte in lachen uit. 'Gaan we dansen?' Ze sprong van haar kruk. Ik twijfelde, ging ik eerst mijn Bacardi cola op drinken? Of ging ik met April mee? Ik koos voor de eerste optie. 'Ik kom zo', vermelde ik. Ik nam nog een slok. Dit keer brandde het minder. Ze knipoogde naar me, waarna ze de menigte in verdween. Ik had geen idee of ik haar nog wel terug zou vinden. Ik staarde voor me uit en zette het glas weer aan mijn lippen. Alcohol hielp me om een beetje in de stemming te komen.

Nadat ik het helemaal had opgedronken voelde ik me een stuk lekkerder. Het leek wel alsof ik mijn verstand voor een klein deel had uitgeschakeld. Ik zette mijn lege glas met een klap op de bar neer en drong door de bewegende mensen heen. Ellebogen duwde in mijn rug en een oud biertje kletterde net langs me heen op de vloer. De geur van Deodorant was verstikkend, nog erger dan rook lucht. Ik moest mijn best doen om door te blijven ademen.