Young Adult

HOOFDSTUK 18

"Wat?" Vroeg ik vol ongeloof, terwijl ik naar Damarus bleef staren. Ze kon niet serieus zijn! "Ben je serieus?" Vroeg ik ter bevestiging.

"Dood serieus." Antwoordde Damarus met nog steeds die stomme grijns op haar gezicht.

"Hoe? Waarom?!" Vroeg ik in paniek. Damarus stond met een grijns op en bleef voor mij staan met haar handen op haar heupen.

"Nadat ik vertrok ben ik naar die club gegaan-"

"Ik dacht dat we hadden afgesproken dat we niet meer naar clubs zouden gaan na dit." Zei ik geïrriteerd en gebaarde naar mijn buik.

"Ja, ik weet het, maar ik wou niet dat mijn beste vriendin een alleen staande moeder werd." Zei ze met een klagende klank in haar stem. "Besides, ik was samen met Roliano!"

Geschrokken keek ik om naar Roliano die naar de scherm van de televisie keek. Ik was helemaal vergeten dat hij ook in dezelfde ruimte als ons was. Ik stond gauw op, pakte Damarus aan haar arm en sleurde haar mee naar de keuken.

"Je hebt het hem verteld?!" Siste ik kwaad tegen haar. Nu pas drong het tot mij door. Hij had de zin gestart en Damarus had het afgemaakt. "Ik dacht dat we hadden afgesproken om het niet aan hem te zeggen, Marus. Het is al erg genoeg dat jouw moeder het weet. Weet je hoe ik me schaam? Ik ging naar de ker-"

"Ik heb hem niets verteld, hoe kom je daarbij." Zei Damarus een tikkeltje beledigd. "Ik ben je beste vriendin, weet je nog? Zoiets zou ik nooit doen.

"Ja? Verklaar dan waarom hij stond op het punt om te vertellen dat jullie info over hem hadden en waarom je daarnet zei je dat je samen met hem naar de club bent geweest." Ik trok boos mijn wenkbrauwen naar hem op.

"Hij wou gewoon doen alsof hij iets wist. En ik bracht hem voor savety mee!" Damarus klonk nu ook kwaad.

Ik beet hard op mijn lip en keek Damarus strak aan in haar ogen, opzoek naar een leugentje. "Owké, ik geloof je." Zuchtte ik en ze rolde met haar ogen. "Maar ik wil niets weten over hem."

"Wie Roliano? Ik zou-"

"Nee! Hem, idota. Ik wil niets over hem weten." Zei ik en wou de keuken verlaten, maar Damarus pakte me aan mijn arm vast en trok mij terug.

"Hoezo wil je niets over hem weten?!" Ze keek mij met een onbegrijpelijke blik aan. "Do you know how much trouble I had to go through alleen om jou te helpen?"

"Wel ik had niet je hulp gevraagd toch?" Antwoordde ik haar en kruiste mijn armen, terwijl we naar elkaar staarden.

Damarus vernauwde haar ogen naar mij en ik trok mijn uitdagend een wenkbrauw naar haar op, waardoor ze haar ogen nog kleiner maakte en op een mongool begon te lijken. Ik tilde mijn wenkbrauw nog hoger op, waardoor mijn ene oog kleiner werd en ik op een halve mongool begon te lijken.

"Uhm, wat gebeurd er hier?" Klonk de stem van Roliano en we keken beide zijn kant op. Hij had zijn dread locks boven zijn hoofd gerold waardoor hij op The Weeknd of hoe die man heette, leek.

"Niets dat jou aan gaat." Beet ik hem toe. Hij leek te schrikken van mijn reactie. Om eerlijk te zijn, schrok ik ook, maar ik had even geen tijd om mijn hoofd daarover te breken.

"Weet je wat? Ik heb geen tijd hiervoor. Als je ondankbaar wilt doen is dat jou probleem. Ik weet dat ik een goede vriendin probeerde te zijn." Damarus stampte boos de keuken uit.

Ik keek haar na en voelde een schuldgevoel mijn hart binnen sluipen. Ik deed inderdaad ondankbaar, besefte ik. Ik voelde een traan over mijn wang rolde.

"Ik ben bang om nog eens te vragen naar wat er hier gebeurd." Zei Roliano die nog steeds in de deuropening stond.

"Goed."

___________

Dit hoofdstuk bevat geen info over de baby daddy, maar ik had wat opgemerkt tussen Lakisha en Damarus' relatie en dat wou ik even recht trekken.

Sowwy :(

X Mix ;)