Young Adult

HOOFDSTUK 31

Lakisha

10 aug
_____________

"Wie is de vader?" Vroeg Chermain. Ik was naar buiten aan het kijken en deed alsof ik haar niet had gehoord. "Hé! Ik praat tot je!" Zei Chermain en porde mijn bovenarm.

Ik zuchtte en keek haar aan. "Je kent hem niet." Zei ik en keek weer de met lichtjes volle nacht in. De reclame borden waren groot met alle soorten reclames.

Chermain lachtte. "Je bedoelt; we kennen hem niet." Zei en lachtte om haar stomme grap.

Ik ademde diep in en uit. Wie had mij gestuurd om met haar mee te gaan? De hele rit lang had ze alleen maar schuine grappen gemaakt.

"Hoe oud ben je?" Vroeg Chermain weer.

"Maakt het wat uit?" Ik had besloten dat ik niet teveel respect voor haar hoefde te tonen, want ze gedroeg niet ernaar.

"15?"

Ik keek haar beledigd aan. "Ik ben zwanger en dan raad je 15 als mijn leeftijd? Ik kan even goed 25 zijn."

"Maar we weten beide dat je een tienermoeder bent." Ik rolde met mijn ogen en ging verder met haar negeren. Na een paar minuten trok Chermain aan mijn arm. "Hm?"

"We zijn er." Zei ze. Ik keek op en zag dat ze op een paarkeerplaats was geparkeerd. Recht vooruit was er gewoon een mall. "Naast ons."

Ik keek naar links van ons en zag een appartementgebouw. Ik bedankte Chermain en stapte uit. Het was verschrikkelijk koud. Ik kon echt niet tegen dit weer. Ik liep het gebouw binnen en ging meteen de lift in, aangezien de man aan de balie druk bezig was op zijn telefoon.

Ik drukte op de 5 en de liftdeuren gingen dicht. Na een paar minuten gingen ze weer open en ik liep regelrecht op de deur met 5a af.

Er was een spiegel aan de deur en ik kon het niet laten om mijn haar die door de wind in de war was gebracht te fatsoeneren. Ik nam een aantal keer adem en drukte toen op de bel. Vrijwel meteen ging de deur open en ik keek geschrokken naar het vrolijk gezicht van Mikaila.

"Hoi! Dat is aan de buitenkant een spiegel, maar van de binnenkant kan ik je gewoon zien." Lachtte Mikaila.

"Hola. Oh." Ik voelde hoe mijn wangen kleurden. Ik was mijn lippen ook aan het tuiten in die spiegel. Waarschijnlijk leek ik op een gek.

"Haha, ja. Geef je me je jas? Je kan door lopen. Niara zit in de woonkamer te spelen." Ik trok mijn jas uit en gaf het aan haar. "Leuk jurkje, het staat je goed."

"Dankje." Antwoordde ik en liep naar de woonkamer. Ik haalde opgelucht adem toen ik de rode woonkamer binnen trad en alleen Nia zag. "Hola, mi amor." Zei ik en het meisje dat haar rug naar mij toe had gekeerd, sprong op en rende met een grote glimlach naar mij toe.

"Tante Lakisha!" Riep ze blij en ik tilde haar op. Ze sloeg haar armen om mijn nek en ik voelde hoe ik ook blij werd van haar. "Ik ben jajig!"

"Ooohhh? Hoe oud ben je dan geworden?" Ik ging zitten en zette haar op mijn schoot. Niara hield vier vingers op. "Hoe oud is dat?"

"Drieeee!" Antwoordde ze met diezelfde grote glimlach op haar gezicht.

"Vier, baby. Je bent vier geworden." Zei Mikaila en ze keek me verontschuldigend aan. "Sorry, ik moet even het eten nog uit de oven halen. Vind je het erg om de deur open te doen als de bel werd gaat?"

Ja, natuurlijk vind ik dat erg. Of nou niet erg, maar wel eng. Ik ken niemand hier. Ik knikte aarzelend en Mikaila schonk mij een dankbare glimlach voordat ze door een deur verdween.

Ik zuchtte en richtte mijn aandacht weer op het klein meisje. "Weet je hoe ze vier zeggen in het spaans?" Ze schudde haar hoofd en keek me met die mooie ogen aan. "Quatro."

"Katro." Zei Nia en fronste toen vlak erna. Het klonk veel anders toen ze het zei plus ze zei hwt verkeerd.

"Qua-tro." Zei ik toen in lettergrepen en ze deed precies hetzelfde.

"Kwa-two." Ik nam dat als juist, alhoewel het niet zo goed klonk, maar het kwam waarschijnlijk door haar accent en het feit dat ze de r nog niet goed kon uitspreken. "Ik ben kwa-two jaar!"

"Ja en ik heb een cadeautje voor je gekocht." Ik haalde de knuffel uit mijn tas en gaf het aan haar.

Niara sloeg haar hand voor haar mond en keek meet grote ogen naar het beertje. "Kwa-twoooo!" Gilde ze plotseling en nam de knuffel in een bereknuffel.

"Heet het nu Quatro?" Vroeg ik verbaasd en ze schudde heftig met haar hoofd, waardoor ik moest lachen. Ik gaf haar kus op haar hoofd. "Feliz navidad, mi amor."

De bel ging en ik voelde alsof ik een trap tegen mijn maag had gekregen. Misschien kwam het van de baby. Was het wel al tijd daarvoor. Dios mio! Ik had geen enkele check-up gedaan bij de dokter. Wat als er iets mis was met de baby? Wat als het dood was, want ik had geen enkele problemen gehad tot nu toe. Oh, Dios!

"Bwatz!" Hoorde ik Niara plotseling gillen. Ik keek op en zag dat ze niet meer voor me stond.

Gauw stond ik op en liep naar de voordeur waar ik het kind rond de nek van Bratt zag hangen. Ik kon zijn gezicht wel niet zien, maar ik wist dat hij het was. Ik voelde hoe ik nerveus werd. Oh nee!

"Hallo! Ik ben Xiomara." Een hand met gemanicuurde vingers werd naar mij toegestoken. Om de ringvinger zat er een oogverblindende diamanten ring. Ik volgde de lange slanke arm omhoog en ontmoette een bloedmooie blondine die mij breedglimlachend aankeek. "Ik ben de verloofde van Bratt."