🌸Chapter nineteen🌸

909 38 7
                                    

*Edited*

POV April

De volgende dag zijn we al weer in het huis van de jongens. Ik heb nog steeds niks gezegd over mijn gave en dat houd ik ook nog even zo. Ik snap nog steeds niet hoe ik nou twee mates heb maar ik hoop wel dat het niet een eikel is zoals Matt. Toen Louis, Niall en ik, Harry gingen vertellen over wat mam had gezegd was hij verbaast maar hij heeft beloofd uit te kijken. 'April!!!' hoor ik Liam roepen. 'Ja?!' roep ik terug. Ik zit op mijn kamer en ik ben te lui om naar hem toe te lopen. 'Kom eens!' roept hij. Ik zucht maar sta op. Ik loop de trap af en ruik dat hij en Niall in de woonkamer zijn. Als ik binnen loop zie ik dat Niall bij Liam op schoot zit met zijn hoofd in zijn nek. 'Je wou me spreken?' vraag ik en onderdruk een grijns als ik een kleine kreun hoor. 'U-uh ja. Uh heb jij Louis -ah!- gezien?' vraagt hij een beetje buiten adem. Ik grinnik en schud mijn hoofd. 'Nee, hoezo?' vraag ik. 'Omdat hij al -oh God- vanaf vanochtend weg is.' kreunt hij. Ik knik. 'Ik zal hem wel gaan zoeken. Ni als je klaar bent ga je mee?' vraag ik. Niall haalt zijn hoofd uit Liam's nek en ik zie een hickey ontstaan. Hij knikt en likt zijn lippen. Ik schud lachend mijn hoofd en verlaat de kamer. Ondertussen open ik een link naar Louis.

'Louis? Kun je me horen?' vraag ik. Ik voel zijn aanwezigheid maar het is erg zwak wat twee dingen kan betekenen. Of hij is gewond, of hij is bijna buiten bereik maar dat betekend dat hij wel heel ver moet zijn. 'Lou?' vraag ik weer. Deze keer is zijn aanwezigheid sterker. 'April? Help'  hoor ik zacht. 'Louis! Lou, waar ben je?' vraag ik ongerust. 'Bij het meer. April, help me' mompelt hij. Hij vaagt weg. 'Louis! blijf wakker. Niall en ik komen er nu aan. Waar is Jessy?' vraag ik. 'Shoppen. Schiet op.' Ik kan hem amper verstaan. 'Shit, Niall! Kom hier, we moeten gaan! Lou is in gevaar!' roep ik door het huis heen. Ik hoor voetstappen rennen en dan komt Niall de keuken in. 'Waar is hij?' vraagt hij. 'Het meer. Schiet op' zeg ik en we rennen het huis uit en het bos in. Ik verander en Niall volgt mijn voorbeeld. Op volle snelheid rennen we en ik voel Louis' aanwezigheid vervagen. Ik ga nog sneller rennen tot we bij het meer aankomen. Ik ruik gelijk bloed en zie een zwarte wolf liggen bij Louis, die in zijn mens vorm ligt. Ik grom als ik de wolf herken. Hij piept gelijk en houd zijn kop omlaag. Niall en ik veranderen en rennen gelijk naar Louis toe. Zijn been ligt open en hij is bijna bewusteloos. 'Lou, open your eyes Boo. Wake up. Blijf wakker. You'll be fine' sus ik en ik leg mijn handen op zijn been waar het bloed uitstroomt. Ik sluit mijn ogen en concentreer me. Het tintelende gevoel komt terug en al snel is de wond genezen. Louis is nog steeds bewusteloos.

Terwijl Niall Louis wakker maakt richt ik me op de wolf. 'Zayn? Serieus?' vraag ik. Hij piept en veranderd terug. 'Ik was het niet! Ik vond hem zo en een andere wolf rende net weg. Ik wou achter hem aan gaan maar Louis had me nodig.' legt hij uit. Ik knik maar, niet wetend of ik hem moet geloven. 'Ik geloof je maar je moet denk ik nog wat tegen Louis zeggen' zegt Niall van achter ons. Ik draai me om en zie dat hij Louis ondersteund die omhoog komt. 'Zayn? Wat doe jij hier, mate?' vraagt hij verbaast. 'Ik uh ik was op weg naar de jongens om me te verontschuldigen van wat er was gebeurt toen ik jou hier zag liggen. Het spijt me zo Lou! Ik wist niet dat jij het was en ik moest stoom afblazen' zegt Zayn snel. Louis knikt en opent zijn armen. 'Kom hier dude. Ik heb je gemist' zegt hij en Zayn omhelst hem stevig. 'Lou, ben je okay nu?' vraagt Niall zacht. Je kunt horen hoe bezorgt hij is. 'Ja, nu wel' glimlacht hij voor hij fronst. 'Hoe is het eigenlijk gebeurt?' vraagt hij. Ik slik zacht en speel met mijn vingers. 'Ik-uh heb misschien geneeskrachtige gaves?' mompel ik. 'What? Dat is geweldig April!' roepen Louis en Niall tegelijk. Ik grinnik en glimlach zwak. 'Z, ga je nog mee naar ons huis?' vraagt Louis aan Zayn. Hij glimlacht en knikt. 'Graag.' zegt hij. Hij loopt achter Niall aan en valt bijna voorover als Louis op zijn rug springt. 'Lou!' roept hij geschrokken. Ik grinnik en schud mijn hoofd.

Toen we thuis kwamen werd Zayn gelijk aangevallen door Liam en Harry. Niet letterlijk natuurlijk maar ze waren behoorlijk pissed! Zayn heeft alles uitgelegd en nu is alles gelukkig weer goed. Op dit moment zitten we met z'n allen een film te kijken. Ik heb eigenlijk geen idee waar het over gaat want ik blijf maar denken aan mijn moeders woorden. Hoe kom ik nou weer aan twee mates? En als ik hem accepteer, wat gebeurt er met Matt? Is hij dan mateloos?

'Ik ga naar bed' hoor ik Jessy zeggen wat me uit mijn gedachten haalt. Is het al zo laat dan? Als ik naar de klok kijk zie ik dat het inderdaad al half twaalf is. 'Ik ga mee' zegt Louis en ze staan op. 'Welterusten' zeggen ze voor ze weg lopen. 'Blijf je slapen Zayn?' vraagt Liam. Zayn knikt en glimlacht. 'Ik ga ook slapen. Goodnight' zeg ik en ik sta op en loop naar mijn kamer. Ik kleed me snel om en kruip dan in bed. Zodra ik mijn ogen sluit merk ik pas hoe moe ik ben en ik val gelijk inslaap.

Heyy! Sorry dat het zo lang heeft geduurd en dat het een kort stukje is! Ik zit een klein beetje vast met het verhaal maar ik heb veel ideeën voor de rest van het boek.

Anyway, heel erg bedankt voor de meer als 9 K lezers en alle lieve berichtjes! Dat betekend zo veel voor me!

Comment? vote? Tell me what ya think!

Xx Lizzy

Adopted a werewolf?!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu