Güneş'in Hikayesi (ARA VERİLDİ)

1.Bölüm

MERHABA bu benim ilk kitabım ve çok heyecanlıyım . çok fazla yazım hatası olabilir sizlerden şimdiden özür dilerim . bütün önerilere açığım...

İYİ OKUMALAR...

Yine kabus ile uyandım hergün ki gibi . Hemen yatağımdan kalktım ve yatağımı düzeltim. Saate baktım 8:30 her zaman aynı saatte uyanıyorum. Ve yine hergün ki gibi kafa dağıtmaya koşuya gitmek için spor giysilerimi giydim. Babam uyuyor olmalıydı. Babamın odasına doğru yol aldım . Kapısını açtım içeriye girip babama baktım . Her zaman ki gibi çok geç uyumuş olmalı bu aralar işi çok yoğun . Babam türkiye'nin en bilindik iş adamlarından biridir . Annem öldükten sonra kendini daha da işe verdi.

Hemen odandan çıkıp spor ayakkabılarım giyip telefondan kuzenim arda'ya mesaj attım.

"BEN YİNE UYUYAMADIM KOŞUYA ÇIKIYORUM HABERİN OLSUN... :*" kuzenimle aynı yaştayız ve çok iyi anlaşıyoruz.

Hemen telefonumu cebime koyup sahile doğru koşu yapmaya başladım. Normalde 1 sene önce ani hareketler ve koşu yapmam yasaktı. çünkü benim bir tür kalp yetmezliğim var bazen aniden krizlere girebiliyorum. bunun için çok dikkatli olmam lazım . Ayda bir amerika gidip tedavi oluyorum. Türkiye'de olamıyorum çünkü Türkiye'deki hastahanelerde yeterli metaryeller(doğru mu yazdım bilmiyorum :/ ) bulunmuyor. Annem öldükten sonra sık sık kabuslar görüyorum .

Biraz daha koştuktan sonra annemin en sevdiği pastaneye girdim."merhaba ahmet amca nasılsın ?" dedim. "iyiyim güneş'im sen nasılsın ?" dedi gülümseyerek. " iyiyim ahmet amca koşudan geliyorum yardıma ihtiyaç var mı?" dedim "yok yavrum ihtiyaç yok zaten sabah sabah senden başka kimse gelmiyor pastaneye- aa bir de bu oğlum var tabii." Arkamı döndüm pastahaneye biri daha giriş yaptı. Bu çocuğu ilk defa bu pastahanede görüyordum . benim yaşlarımda kahverengi saçları vardı (evet çok saçma oldu) " Ahmet amca her zamankinden versene ." dedim .sanki biri beni izliyormuş gibi hissetim . Kahverengi saçlı çocuğa baktım. o da bana bakıyormuş tahmin ettiğim gibi . yüzünde hiçbir duygu yoktu. ahmet amca seslendi ." Güneş'im al bakalım getirdim . " elindeki poşeti alıp parayı uzattım . hala izlenme hissi var üzerimde . " Ahmet amca bir şeye ihtiyacın varsa bir telefonuna bakar haberin olsun." dedim . Ahmet amca o güzel gülümsemesinden yolladı. " yok güneş'im sen kendini yorma yeter . hadi gitte baban beklemesin saat 9'a geliyor biliyosun baban her zaman 9'da uyanır ." Aaaa ben unutmuştum neyse babam biraz beni beklemesi gerekicek artık . saol ahmet amca sen yinede bir iş felan olursa ara . yardım etmek istiyorum" çocuk hiç konuşmadan bizi dinliyordu . Pastahaneden çıkıp koşmaya başladım . eve yetişmem lazımdı çünkü babam her sabah 9'da uyanır 10'da ise şirkete giderdi .

Eve yaklaşmıştım . Evin önüne geldiğimde derin bir nefes aldım ve evimizi süzdüm . 2 katlı annemden kalma şirin bir evimiz vardı . Babam evi değiştirmeyi düşünmüştü ama ben geri vazgeçirdim çünkü annemle burada çok anımız vardı. Eve girip hemen mutfağa girdim ahmet amcanın verdiği poşeti açıp poğaca ve simitleri çıkartım hepsi çıtır çıtır gözüküyordu .

Hemen bütün kahvaltılıkları çıkartıp çay demledim . yukarı kata çıkıp babamın odasının önüne geldim . Tıktıkladım . Ses gelmedi . Demek ki daha uyanmamıştı . Odaya girip babama baktım hala uyuyordu yanına gidip , "Babacım hadi uyan . kahvaltı hazır ." dedim yine o hayran olduğum gülümsemesinde yolladı . ve "tamam kızım geliyorum sen aşağa in " dedi bende sözünü bitirdikten sonra hemen aşağa inip çayları doldurdum . 5 dk. sonra babam aşağa indi kahvaltımızı yapıp babam yukarı çıktı . ve geri aşağa takım elbisesiyle indi . gidip babamı öptüm "yakışıklı babam benim" dedim o da bana gülümseyim . "güzel kızım benim" dedi. "akşam seninle bir şey konuşucam " dedi bende tamam anlamında kafamı salladım. babam kapıdan çıkıp garaja girdi ve birkaç dk. sonra arabasıyla yolda çıktı. acaba ne konuşacaktık...

Biliyorum biraz kısa oldu ama çok yakında yeni bölüm gelecek ... Önerilerinizi bekliyorum...