14. bölüm

2 0 3
                                    

İyi okumalar ***

"Güneş ben Amerika'ya taşınıyorum"dedi ciddi bir şekilde babam.Ne demek taşınıyorum...Hayır ben babamsız yaşıyamam ki.

"Baba neden Amerika'ya taşınıyosun.Yoksa o evi kendin için mi tutmuştun."dedim bir anda.Babam "Kızım benim işlerim bu aralar iyi gitmiyor ve işlerimi düzeltmem içinde Amerika' ya gitmeliyim. Biliyorum senin hastalığında ileriliyor üzgünüm gitmeliyim.Ben buradaki tüm işleri bitirdim. Yarın gidiyorum"dedi ve koltuktan kalktı.

"Bir dakika sen beni burada hastalığımla yalnız bırakıp gidiyorsun öyle mi?"dedim.Ağlamak üzereydim.Babamın arkası dönüktü.Yavaşça bana doğru döndü.Ağlıyordu."Güneş ben artık dayanamıyorum.Annen gibi gözümün önünde çürümeni istemiyorum.Ben sen öldükten sonra bunu kaldıramam. Annen senin gibi başlarda iyiydi.Ama sonlara doğru kalbi kaldırmadı.Ben onun her elini tuttuğumda o uçurumdan her seferin düşmek üzereyken.Ben... ben sadece senin için dayandım."

Sessizlik oluştu ikimizde bir şey demiyorduk.Doğru babama bunu yaşatamazdım.Kaldıramazdı bu kadar şeyi.Onu üzmeye hakkım yoktu sırf buralara kadar benim için dayanıyor.Ama ben onu hastalığım yüzünden üzüyordum.

Hiç kimseyi üzmeye hakkım yok.

"Tamam baba özür dilerim"dedim ve arkamı döndüm.Kalbim çok hızlı atıyordu.Ağlamak istiyordum.Herkesi üzüyordum.Herkesi.Babamı , Arda'yı, herkesi......

Arkamdan babamın sesini duydum.

"Güneş ben Seni her zaman seviyorum kızım bunu unutma sabah görüşemeyeceğiz. Sabah erkenden gidiyorum ben."dedi ve ayak sesleri uzaklaştı. Bende dayanamıyorum. Bende üzülüyorum kendime herkesi üzdüğüm için kendimden nefret ediyorum. Keşke ... keşke hasta olmasaydım. Keşke doğmasaydım.

Uyumam lazımdı.Ağlamamalıydım.Yukarıya çıkıp odama girdim. Yatağın içine girip ağlamaya başladım.

Hakketmiyorum....hiçbir şeyi...hiç kimseyi....

Gözlerimi açtığımdan Arda'yı karşımda buldum.Ona o kadar çok sarılmak istiyordum ki. Yavaşça yatakta doğruldum."Güzellik günaydın sabah olmasa da" dedi ve gülümsedi . Hiç kimseyi üzmeye hakkım yoktu. Bende gülümsedim. Ve Arda'ya sarıldım.Arda da benim sarılmama karşılık verdi.Sıkıca sarıldık sanki 1 yıldır ayrılmışız gibi...

"Arda babam Amerika'ya gidiyor"dedim ve yavaşça ayrıldım."Evet biliyorum ben onun burada kalmasına ikna etmeye çalıştım ama ikna olmadı.Gitmesi gerekiyomuş"dedi ve tekrar sarıldı."Benim yanımda kalır mısın? Birlikte kalalım bu evde"dedim ve sıkıca sarıldım.

"Olur parti veririz. Iptıs-ıptıs-ıptıs" bu cümlesi beni güldürmeye yetmişti..

"Tamam parti veririz ama bizim birkaç misafirimiz olacak " dedim. Ve telefonumu aldım."Kim ki misafirimiz ben tanıyomuyum."dedi ve bana yaklaşıp telefona bakmaya başladı.Telefondan Çağın'nı aradım ve hopörlere aldım.

"Alo Güneş Güven nasılsınız efendim . Görüşmeyeli neler yaptınız?"dedi sesi keyifli geliyordu."Bende iyiyim Çağın bey Arda ile Parti vericez. Acaba kardeşiniz ve sizde bize katılır mısınız?"dedim aynı onun gibi keyifli bir sesle.

"Ama baban?"dedi ve sustu.Arda ise "Babası Amerika'ya taşınıyor. Ev boş ya da Arçelik"dedi gülmeye başladı.Kendi yaptığı espriye kendisi gülüyordu. "Tamam o zaman parti ne zaman ?" diye sordu. Arda ise "Yaa parti derken kendi aramızda Güneş geri döndü diye kutlama yapıcaz."diye açıklama yaptı.

"Tamam geliyoruz"dedi ve telefonu kapattı."Geliyoru-z derken?"diye sordu Arda. "Kardeşiyle gelicek"diye açıklama yapıp yataktan kalktım.Yatağa düzeltip aşağa indim.Hanife teyze mutfakta akşam yemeğini hazırlıyodu.

"Hanife teyzem nasılsın?"deyip arkasından sarıldım."İyiyim kuzum sen nasılsın Doktor görüşmesini duydum kötü geçmiş iyi misin?"dedi ve bana dönüp sarıldı."İyiyim Hanife teyze her şey yolunda.Ama tek sorun babamın gitmesi"dedim ve Hanife teyzeden ayrıldım.

"Biliyorum kuzum biz o kadar Arda'yla ikna etmeye çalıştık ki. Ama Amerika'ya gitmeyi kafaya koymuş bir kere . Kararından döndüremedik.Sen üzülme kuzum" dedi ve o sıcak gülümsemelerinden birini aldı suratı.

"Hanife teyze sende babamla Amerika'ya gitsene?"diye bir soru yönelttim.Hanife teyze biraz düşündü ve "Olur hem babanın yemeklerini yaparım hem de evi temiz olmuş olur."dedi.Söze ben girdim"Evet hem de babam türkiye'yi unutmamış olur"dedim ve mutfaktan tam çıkacakken "Türkiye'yi unutmak mı sen varsın ya kuzum?"dedi.Ah be Hanife teyze asıl babam beni unutmak için Amerika'ya gidiyor.

Daha fazla düşünmemek için bahçeye çıktım.Salıcağa oturup sallanmaya başladım. Arda olmasa ben bu evde nasıl duracaktım acaba .Elbette Arda'nın bir gün bir işi çıkacak ve ben yalnız kalacağım.Hanife teyze'yi de yolladık Amerika'ya hadi bakalım Güneş şimdi ne yapacaksın.

Ama aslında tek başına olmak daha iyi olur hem bana üzülen olmaz hem de tek başıma çürürüm hiç kimsenin haberi olmaz...

İyi fikir.... :/

Güneş'in Hikayesi (ARA VERİLDİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin