11. Bölüm

5 0 0
                                    

Çağın'nın Ağzından**

Gece saat 4 Gibi bir çığlık duydum.Hemen yataktan kalkıp güneş'in odasına gittim.İçeriye girdiğimde Güneş kabus görüyordu.Yavaşça yanına yaklaştım."Güneş...güneş hadi uyan kabus görüyosun."dedim ama duymamıştı.Yavaşça kollarından sarsmaya başladım.

Uyandığında gözlerindeki yaşları elimle sildim.Yataktan doğruldu ve etrafı incelemeye başladı.Aniden yataktan kalktı ve banyoya girdi.Arkasından gittiğimde yüzünü yıkıyordu.Banyodan çıktığında hemen eline telefonu aldı ve birini aramaya başladı.Birkaç saniye bekledikten sonra karşı taraf açmadı.Telefonu yatağa fırlattı."Güneş daha iyi misin?"dedim.Aniden bana doğru yaklaştı.

"Birlikte yatalım mı? İnan bana şuan birine çok ihtiyacım var.Normalde Arda ile yatardım.Ama şuan arda burda yok " dedi.Arda kelimesini duyduğum anda vücudumu sinir kapladı.Derin bir nefes aldım."Tamam hadi yatalım "dedim.Yavaşça Güneş'i yatağa yatırdım ve yanına yatıp kendime doğru çektim.

Bu kızın kokusu çok güzeldi.Diğer kızlar gibi parfümleri kutusuyla dökmüyordu.Aynı kokusu Çilek gibiydi.

*****

Sabah Güneş'in beni çağırmasıyla uyandım."Hadi Çağın uyan artık 2 saatir çağırıyorum.Kahvaltı hazır."dedi ve odadan çıktı.Ne yani kahvaltımı hazırlamıştı.Normalde biz Buse'yleyken  kahvaltı ben hazırlıyordum.Çünkü hanımefendi kahvaltı hazırlamayı bilmiyormuş.Bir insan bir yumurta bile mi kıramaz?

Banyoya girerek elimi yüzümü yıkadım .Banyodan çıkıp aşağa indim.Mis gibi kokuyordu.Mutfağa gittiğimde Yemek masası donatılmıştı."Bunların hepsini sen mi hazırladın?"dedim şaşkın bir şekilde."Evet ne var ki?"dedi ve "Çay mı kahve mi?"dedi gülümseyerek.

"Biz Türk'üz Çay tabiki"dedim ve gülümsemesine karşılık verdim.Telefonumu elime aldığımda 14 cevapsız arama vardı bunun 4 tanesi 'baba' bile diyemediğim adam 10 tanesi ise sürtük sevgilim Buse'den idi.Neyse kahvaltıdan sonra arardım.Güneşe baktığımda ekmeğine çikolata sürüyordu.Şuan bir şey düşünüyor gibiydi.

Birden konuşmaya başladı."Dün gece için teşekkürler"dedi mahçup bir şekilde ve yanakları kızarmıştı.Allah'ım sen ne güzellikler yaratıyosun yarabbim.

Hemen  kahvaltıma döndüm.Kahvaltı bittiğinde sofrayı topladık ve saate baktım.Saat 10'du.Güneş'in odasına çıktığını gördüm.Güneş'in arkasından bende girdim odasına.Dolabının önünde duruyordu.Dolabından bir kaç giysi aldı ve bana bakıp banyoya girdi.Ben ise o gelene kadar yatağına oturdum.Birkaç dakika sonra banyodan spor giysileri ile çıktı.

"Bir yere mi gidiyosun?"dedim.O ise gülümseyerek "Ne kadar sürede yorulduğumu test edicem " dedi ve tam odadan çıkıcaktı ki."Dur bekle bende gelicem"dedim ve hızlıca odama gidip eşortmanlarımı giydim.Aşağa inip evden çıkmak üzere olan güneşe yetiştim.Güneş koşmaya başladığında onun hizasında koşmaya başladı.

"Ne zamandır?"dedim.O ise "Ne ne zamandır?"dedi tek kaşını kaldırarak."Ne zamandır kalp hastasısın?"dedim.Yüzünü inceleyerek."Doğduğumdan beri " dedi."Nasıl güçlü oluyosun?"diye art ardına sorular yöneltiyordum."Gülümseyerek."dedi."Ailenden bahset"dedim."Annem ben 7 Yaşındayken öldü.Babamla yaşıyorum.Tek çocuğum." biraz durdu ve "Bu kadar. Sende hayatını anlat.."dedi ve gülümsedi."ben mi? Imm tamam Annem kardeşimi doğururken öldü.Babam ile yaşıyoruz bir kardeşim var. kardeşimin adı Dolunay . Babam annem öldükten agrasifleşti."dedim ve durdum.

O da durdu ve bana baktı.Bana yaklaştı."Ne oldu?"dedi."Bir şey yok " dedim.Ve koşmaya devam ettim.Arkamdan geldi ve kolumdan tuttu."Söyle"dedi emir verircesine.Gözlerine baktım.Gözleri masmaviydi.Sanki gözlerinde gökyüzünü görüyordum.Yavaşça ona yaklaştım.Elimi yanağına koydum.Gözlerine uzun uzun baktım.

Gözlerinde endişe vardı.Geri çekilip Güneş ile koşmaya devam ettik.

Güneş'in Ağzından**

Çağın'nın bana yaklaşmasıyla kalbim hızlanmaya başladı.Sözümü tutmalıydım ona aşık olamazdım.Zaten aşık olsamda onun sevgilisi vardı.Off böyle şeyler düşünmemeliydim.Gözleri dünyada hiç görmediğim bir mavi tonundaydı.Gözleri çok güzeldi.

*****

Koşu bittikten sonra eve geri döndük.Saat 12 idi.Odalarımıza çekilip dinlenmeye başladık.

*****

Hastaneye geldiğimizde danışmanın orada doktor bizi bekliyordu."Hoşgeldiniz"dedi ve "İlk önce kan testi yapıcaz kan değerlerin değişmiş olabilir."dedi .Hemşireyi takip ederek kan alma odasına girdik.Odaya Çağın'da girdi ve beni incelemeye başladı.Doktor yanımıza gelip EG odasında beklediğini söyledi.Artık o kadar alışmıştım ki kan vermeye hissetmiyordum bile.

Kan alımı bittikten sonra EG odasına doğru yürümeye başladık.(EG kalp  atışlarına bakılan yer şahsen ben her ay gidiyorum :(   )Odaya girdiğimizde doktor cihazları hazırlıyordu.

"Hadi Güneş hemen bittirelim şu işi"dedi.Yatağa yattım.Mandalı işaret parmaklarıma taktı .Bir kaç saniye sonra kalp atış sesim geldi "karnını açabilirsin"dedi doktor yavaşça karnımı açtım doktor karnımın belirli yerlerine bant yapıştım bu bantların uçlarında kablolar bardı.Bu kablolar ise monitöre bağlıydı.

Monitöre baktığım kalp atış seslerim ile monitörün alt kısmından kağıt çıkmaya başladı . Kalp ritmimi kağıda aktarıyordu.Doktor kağıdı kopardı.Kağıdı incelemeye başladı."Bantları çıkartabilir miyim?"dedim.Gerçekten yapış yapış olmuştum."Evet tabii çıkarta bilirsin" dedi gülümseyerek ve gözlerini geri kağıda çevirdi.

Karnımdaki bantları çıkardıktan sonra çantamdan ıslak mendil alıp karnımı temizledim.Doktor"Sanırım hastalık dahada ilerliyor"dedi ve gözlerime bakmamaya çalışıyordu.Bir anda ağlamaya başladım."Ama geçicek de mi?"dedim çaresizce.Doktorum gözleri en sonunda gözlerimi bulduğunda "Güneş kendine çok dikkat etmelisin bir bayılmanla ölme ihtimalin var Lütfen çok dikkat et kendine"dedi ve kağıdı elime tuttuşturup."Babanı aramam lazım"dedi ve odadan çıktı.

"Asla geçmiyecek "dedim ve elimdeki kağıdı buruşturup yere attım.Şuan ağlama krizine girebilme ihtimalim vardı.Çağın'a baktığımda şaşkın bir yüz ifadesi vardı.Ellerim titriyordu.Odaya hemşire girdi ve bana baktı."Lütfen sakin olun Güneş Hanım " dedi ve beni bir odaya aldı.

Sakinleştirici yapacağını ve bir kaç saat uyuyacağımı söyledi.

*****

Çağın'ın ağzından**

Nasıl olur ya nasıl hasta olur hala aklım almıyo...

Ona sakinleştirici vurulduktan sonra kendimi dışarıya attım.Bir banka oturdum.Annem öldükten sonra ilk defa bir kız için ağlıyordum.Her güzelin bir kusuru olurmuş derken .... O ölmeyecek o asla ölmeyecek.

*****





Güneş'in Hikayesi (ARA VERİLDİ)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang