6ο κεφάλαιο

243 37 1
                                    


Σκέφτομαι όπως κάθε φορά, τις στιγμές μου με τον Chris, περάσαμε πολλά οι δυο μας..

Εχθροί, αστυνομία και άλλα..

Τώρα πλέον είναι σαν κακές στιγμές του παρελθόντος..

Αφημένες στο παρελθόν, αν και νομίζω ότι τα σκεφτόμαστε και οι δυο συχνά..

Φόρεσα μια βερμούδα τζιν, ένα άσπρο μπλουζάκι και τα αθλητικά μου.

Πήρα κινητό, πορτοφόλι και τα κλειδιά από το μωράκι μου (Porsche Cayman S).

Μπήκα μέσα και ξεκίνησα, δεν ήξερα ακριβώς που πήγαινα απλά οδηγούσα.

Ύστερα από 10 λεπτά σταμάτησα έξω από το αστυνομικό τμήμα της περιοχής.

Αναρωτήθηκα τι θέλω εδώ, αν και μέσα μου ήξερα αρκετά καλά.

Κλείδωσα το αμάξι και μπήκα.

Στην υποδοχή ήταν ένας κύριος κάπου στα 45 με έντονες γωνίες στο πρόσωπο και λίγες γκρίζες τούφες στα μαλλιά του, ωραίος αλλά μεγάλος.

Πήγα κοντά του.

-Καλημέρα σας, πως μπορώ να σας βοηθήσω; μου είπε.

-Καλημέρα σας. Θα ήθελα να μάθω για την Alison Black.

-Μισό λεπτό να ειδοποιήσω τον συνάδελφο μήπως μπορεί να σας βοηθήσει, καθίστε και θα σας φωνάξω, το όνομα σας; Είπε.

-Κώστας Στεργίου, ευχαριστώ.

Έκατσα πάλι και περίμενα, γιατί είχα έρθει άραγε; Κάτι με τρόμαζε σε όλο αυτό.

Άγχος με έπιασε που δεν ήξερα που αποδίδεται..

Ακούω την φωνή ενός κυρίου.

-Ο Κώστας Στεργίου;

-Μάλιστα, εδώ είμαι.

-Ακολουθήστε με σας παρακαλώ, είπε.

Δεν μίλησα απλά τον ακολούθησα.
Μπήκαμε σε μια μικρή αίθουσα, και μου είπε να καθίσω.

-Γιατί θέλετε να μάθετε για την Alison Black; με ρώτησε.

-Είμαστε 10 χρόνια φίλοι και κανείς δεν μου ανέφερε τις πρώτες μέρες που βρίσκεται, οι γονείς της είχαν κανονίσει για την ασφάλεια της ακόμα και τους δημοσιογράφους απομάκρυναν, μέχρι που μαθεύτηκε ότι βρίσκεται στο νοσοκομείο.

Θέλησα να μάθω απ'το αγόρι της τον Jenson White αλλά δε μου έλεγε κάτι γι'αυτήν, και δε ξέρω και γιατί.

-Μάλιστα, κάποιο έγγραφο για να γίνει η πιστοποίηση των στοιχείων σας;

-Έδωσα την ταυτότητα μου.

-Μάλιστα, ωραία.

Στο κοντινότερο νοσοκομείο το βράδυ του Σαββάτου ήρθε ένας 45άρης κύριος που κάνει τα έργα στην οδό Περικλέους για να πάρει χώμα, και βρήκε την άτυχη κοπέλα γυμνή με μόλωπες, αίματα και χτυπήματα σε όλο της το σώμα ακόμα και στο κεφάλι.

Βρέθηκε στην χωματερή δίπλα απ'το παλιό υδραγωγείο της πόλης.

Το αυτοκίνητο της μάλιστα βρέθηκε πριν 2 μέρες στην ίδια περιοχή από μια γυναίκα που είχε πάει στο δάσος λίγο πιο πέρα και κάλεσε τις αρχές, βρέθηκε μέσα σε αυτό μια κοπέλα 25 ετών, και σύμφωνα με τον ιατροδικαστή πέθανε πριν έναν μήνα, κλάπηκαν τα προσωπικά αντικείμενα της Alison όπως και η κοπέλα στο αμάξι δεν είχε τίποτα πάνω της.

Άκουγα με μεγάλη προσοχή και ένα δάκρυ κύλησε απ το μάτι μου.

-Αυτά, αλλά ξαφνιάζομαι γιατί την ψάχνετε τώρα;
Μπορούσατε να έρθετε εδώ τόσο καιρό.
Σας μίλησα γιατί οι γονείς της σας έχουν αναφέρει ως φίλο της.

-Κανείς δε μου έλεγε, τους γονείς της δεν τους βρήκα ούτε στα τηλέφωνα ούτε στην κατοικία τους. Και ρωτούσα τον Jenson White, αλλά δε μου λεγε.

Ήρθα εδώ βασικά γιατί φοβάμαι.

Πριν 2 μέρες επισκέφτηκα το νοσοκομείο ώστε μήπως μάθω για την Alison κάτι νεότερο, αλλά δεν μπόρεσα μόλις άκουσαν το όνομα μου με έδιωξαν ευγενικά.

Όταν βγήκα από το νοσοκομείο είδα τον Jenson και ασυναίσθητα κρύφτηκα και άκουσα μια συνομιλία με κάποιον στο κινητό, είχα πατήσει ηχογράφηση, και τα τελευταία λόγια του ήταν ότι πρέπει να βρεθεί κάποιος ένοχος, κι ότι δεν πρέπει να μαθευτεί ποιος το έκανε.

Το μάτι του γυάλισε, τρόμαξα για λίγο αλλά συνήλθα αμέσως για να μην φανώ γελοίος.

-Μάλιστα, ποιος άλλος ξέρει, γι αυτό;

-Κανείς, είπα ψέματα.

-Έχετε την ηχογράφηση;

-Ναι στο κινητό.

-Περάστε την σας παρακαλώ στο USB.

Δύο λεπτά αργότερα..

-Ωραία σας ευχαριστώ.

Μπορείτε να πηγαίνετε, καλή συνέχεια.

Κοίταξα το ρολόι είχε πάει κιόλας 13.30, μπήκα στο αυτοκίνητο, έβαλα το Bluetooth στο αυτί και πήρα τον Chris.

-Μωρό μου, είπε.

-Έλα, μπορείς σε παρακαλώ να περάσεις απ το σπίτι όταν τελειώσεις;

-Έγινε κάτι;

-Ναι, πέρασα από το τμήμα για να μάθω για την Alison.

-Θα περάσω σε καμία δύο ώρες, σε λίγο τελειώνει το meeting.
Φιλάκια σε αφήνω.

-Φιλιά, του απάντησα

665 λέξεις

Ένας ΧτύποςOnde histórias criam vida. Descubra agora