Ένας Χτύπος

25ο κεφάλαιο

Πλευρά Chris

Άνοιξα τα μάτια μου και άρχισα να παρατηρώ τον χώρο.

Μία φωνή ακούστηκε από δίπλα μου.

"Ξύπνησες;;", είπε.

"Ο Κώστας; , που είμαι;", απάντησα.

"Σε ιδιωτική κλινική, σε ζητάει.."

"Ποιος;", ρώτησα.

"Ο Κώστας.. Κοιμάται ακόμα αλλά το μόνο που ψιθυρίζει είναι το όνομα σου", απάντησε ο συνάδελφος μου.

"Ζει!", ψιθύρισα μόνο, αφήνοντας ένα δάκρυ ανακούφισης να πέσει από το δεξί μου μάτι χωρίς να το δει.

"Ναι, δεν ήταν μέσα στο αμάξι, είδαμε το σκηνικό από τις κάμερες του απέναντι σπιτιού, εσύ τι είδες;", είπε.

"Κάποιος χάκαρε πάλι το σύστημα παρακολούθησης και σε μία στιγμή, όταν έβγαλε το αμάξι του έξω η οθόνη έδειξε Game Over και όλα έγιναν ασπρόμαυρα, βγήκα έξω και τότε ανατινάχθηκε το τζιπ του..και μετά τίποτα", απάντησα.

"Για να αποφύγω τις πιθανές ερωτήσεις σου θα σου πω, έλαβα όσα μου είπες στο τηλέφωνο, και εκείνη την στιγμή έψαξα, η εταιρεία security Cam ανήκει στον Jenson White.. Από αυτό και μόνο βγάζουμε λαυράκι, επίσης ο Κώστας κοιμάται ακόμη από την έκρηξη η οποία τον έριξε κάτω και λόγω των αναπνευστικών προβλημάτων που είχε μικρός. Ο καπνός τον ζάλισε αρκετά με αποτέλεσμα να χάσει τις αισθήσεις του όπως και εσένα το ίδιο", είπε.

"Πόσες μέρες είμαστε εδώ;"

"Τρεις" , είπε ξανά.

"Μπορώ να πάω να τον δω;", ρώτησα τον συνάδελφο μου Jonathan.

"Πάω να πω στους γιατρούς ότι ξύπνησες και να δω αν θα σε αφήσουν"

Μία ώρα αργότερα οι γιατροί με άφησαν να πάω στο δωμάτιο που ήταν ο Κώστας.

Μπήκα μέσα και τον είδα να κοιμάται το μηχάνημα για τους παλμούς της καρδιάς του ανέβηκε έξι με εφτά πιο πάνω, έκατσα στην καρέκλα δίπλα.

Χαΐδεψα το χέρι του και το έσφιξα ελαφρά στο δικό μου.

"Χαίρομαι που είσαι καλά αγάπη μου, δεν ήθελα να πεθάνεις.. Δεν ήθελα να με αφήσεις μόνο μου εδώ..Σε αγαπάω"