20ο κεφάλαιο

172 24 12
                                    

Βάλτε και το τραγούδι από εκεί που ξεκινά η ομιλία του ατόμου που μπήκε στην αίθουσα θα καταλάβετε πιο κάτω!

Εξελίξεις πολλές..

Κρατηθείτε ^^

Ή μάλλον καθίστε..

Η πόρτα άνοιξε και όλοι έμειναν μαλάκες μαζί τους και εγώ.

O Jenson είχε ασπρήσει λες και έβλεπε φάντασμα.

Αν δεν ήταν 27 χρονών θα έλεγε κανείς ότι έπαθε έμφραγμα.

Μια μελαχρινή γυναίκα μπήκε στον χώρο με την συνοδεία πέντε αστυνομικών για την ασφάλεια της, στα χέρια της κρατούσε έναν μαύρο φάκελο.

Ο Jenson είχε πάθει ισχυρό σοκ, δεν πίστευε σε αυτό που έβλεπε μπροστά του..

"Το όνομα σας;", ρώτησε ο δικαστής.

Η κυρία δεν απάντησε.

Ανέβηκε στο εδώλιο και απάντησε στην ερώτηση που της έκανε νωρίτερα ο δικαστής.

"Εγώ ως Margaret Jackson ορκίζομαι να πω την αλήθεια και μόνο την αλήθεια χωρίς φόβο και πάθος"

"Η εξαφανισμένη αδερφή της Emily;", ξανά ρώτησε ο δικαστής.

"Ναι, η ίδια" απάντησε.

"Μα πως;", ρώτησε.

"Κάποιος φρόντισε να μου κλείσει το στόμα για να μην αποκαλύψω αυτά που είχα και έχω να πω....

Ο Κώστας Στεργίου είναι αθώος, και θα αποκαλύψω όσα γνωρίζω για την υπόθεση αυτή"

"Πείτε μας", απάντησε.

"Ο Jenson διέταξε τους άνδρες του να με απαγάγουν και να με πάνε σε μια ερημική περιοχή έξω από την πόλη.

Αφού με έβρισε, φώναξε τον δολοφόνο μου.

Κάτι μου φαινόταν γνωστό σε αυτόν τον άνδρα αλλά δεν κατάλαβα πολλά εκείνη την στιγμή, μέχρι που σήκωσε το κεφάλι του.

Είχαμε έναν μικρό διάλογο και σήκωσε το όπλο του, σημαδεύοντας το κεφάλι μου.

Ο πυροβολισμός ακούστηκε δυνατά σε όλο τον χώρο.

Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον δολοφόνο μου πεσμένο στο έδαφος.

Αμέσως εμφανίστηκαν δύο αστυνομικοί και με καθησύχασαν..

Ένας ΧτύποςWhere stories live. Discover now