PRINCESS OF ZHEPRIA #Wattys2016 [ Published Under Pop Fiction #CLOAK]

Kabanata 9: Frustration

Dahil sa ibinigay ni Ma'am Laureen na assignment sa amin ay nanatili kaming apat sa classroom para naman mapag-usapan na namin ang gagawin.

Ganito naman talaga sa Tereshle Academy. Nasa Zhepria pa lamang ako ay alam ko na ang pamamalakad ng Academy. They sent students to a specific mission. Ang mission na ito ay nagbabase sa rank o grupo na nabibilangan mo sa loob ng Academy. Pagsuccessful ang mission mo, of course, you will given a reward for that. It's either money or anything base sa napagkasunduan. Mostly, they sent students from the group of Tienda. Pero sabi pa nga ni Ma'am Laureen, abala ang Tienda ngayon kaya napunta sa mga Shenda ang assignment na ito.

"Tayo lang ba ang Shenda sa Academy?" bigla kong tanong na nagpatigil sa tatlo.

Kanina pa kasing seryoso ang mga ito. They kept on analyzing the things and informations given by Ma'am Laureen. She said that it might help us kaya agad tinutukan ng tatlo ang mga iyon. At ako, bilang bagong miyembro ng grupo, ay nakaupo lamang at pinagmamasdan ang mga seryosong itsura nila.

Tiningnan muna ako ni Sydney bago sagutin ang naging tanong ko.

"This school year, yes. Tayong apat lang," sagot nito sabay baling muli sa papel na ibinigay sa amin kanina. Hindi na ito muling umimik, maging ang dalawang lalaki.

Tumango-tango na lang ako bilang tugon sa sinabi niya. Napanguso ako. I wonder kung gaano kalakas ang mga naunang Shendra bago kami. Lahat ng estudyanteng nakakagraduate sa Tereshle Academy ay deretso sila sa council society ng Kingdom of Tereshle. In other words, malalakas ang mga nasa council. Pag-makagraduate ka na sa Academy, it only means you're powerful enough to be a part of the council society at ang posisyon mo doon ay nakabase syempre sa lakas ng attributes mo.

"Mga estudyante lang ang alam kong maglalakas loob na pumunta sa library nang ganoong oras."

Napatigil ako sa pag-iisip nang magsalita si Joseph. Nakapamewang na ito at umayos nang pagkakatayo.

"Tama ka. And a reckless one," ani Sydney. "I wonder kung ano ang pakay nila sa library? They can borrow a book any time they want. As if naman pagbabawalan sila ng librarian. Fools."

Napatango muli ako. Iyan din ang nasa isip ko simula noong gabing iyon. Ano ang pakay nila sa lugar? Library is full of shitty books kaya impossibleng libro lang ang pakay nila. There must be something inside the libraby. Something they badly want.

"Ang tanong, ilan at sinu-sino sila?"

I froze when he speak. Nakatingin siya sa akin habang sinasabi niya ang mga katagang iyon. "And they're not just an ordinary students, I can say. Sa tapang at lakas loob nilang gawin ang bagay na iyon, I know may ibubuga ang mga iyon," dagdag pa nito habang di inaalis ang tingin sa akin. Damn this guy! Alam niya talagang nasa lugar ako noong mga panahong iyon!

Matalim ko siyang tinitigan, ganoon din siya. Kung pwede lang hampasin ko siya, malamang kanina ko pa iyon ginawa.

Patience, Athea. Patience!

Walang mangyayari sa amin kung mag-aaway kami ni Sean. I better think fast before we turn this meeting a disaster one. Mahirap na.

"Tatlo."

Napatigil sila Joseph at Sydney noong magsalita ako. Nakatingin pa rin ako kay Sean. I swear, I saw him smirked at me.

Napataas ang isang kilay ko dito. Oh, great! Minsan talaga masarap ding magwala! I really need to calm myself here. Baka di ko matansya ang isang ito! He really wanted me to tell them what I already knew!

Fine. Fine. Fine!

"Tatlong estudyante ang nasa library noong gabing iyon," I coldly said without breaking Sean's stare.