PRINCESS OF ZHEPRIA #Wattys2016 [ Published Under Pop Fiction #CLOAK]

Kabanata 32: Suffer

Tahimik silang lahat habang dinedetalye ko sa kanila ang plano ko. We need to succeed. Patango-tango pa ang apat na tila ba sang-ayon sila sa lahat nang sinasabi ko.

"So, you're telling us that the Council and the Eiwerds wants you because they're going to use you against each other?" Naguguluhang tanong ni Sydney.

Kinuwento ko rin sa kanila ang sitwasyon ko ngayon. Pero hindi ko sinabi sa kanila ang premonition ni mommy. Yung mamamatay ako. No way! Hindi ko ipapaalam sa kaibigan ko ang bagay na iyon!

"I don't get it. May sarili ka namang pag-iisip. They can't let you do such thing without even thinking, right?" I mentally rolled my eyes at Joseph. Yes, my friend. Nasa tamang pag-iisip pa naman ako.

"Ito ang rason kaya inalis ang alaala mo at inalayo ka ng mga magulang mo, tama ba ako, Athea?" Napatango na lamang ako sa tanong ni Sean. I looked at Adam, I wonder if alam niya ba ang premonition ni mommy. If alam niya, I hope he shut his mouth this time! Hindi ko siya mapapatawad kong sabihin niya ang bagay na iyon sa mga kaibigan ko!

"We all know na malakas talaga ang attribute mo, Althea. Bata pa lang tayo ay ramdam na namin iyon. Even Master Sheprid knows your abilities. Pero ang gamitin ka sa ganitong pagkakataon ay di namin lubos maintindihan. The council are strong enough to fight that freaking rebels! Ano pa ang gusto nila?" Napakamot si Joseph sa ulo niya. "Urgh! This is frustrating!" Angal pa nito.

Buong maghapon ang ginawa naming pagplaplano. We all agreed that we'll not tell my parents about this. Alam kong inaayos nila ang issue sa Council, well, my father is a part of the Council. At habang busy sila, I'll deal with the Eiwerds. May pangamba pa rin sa dibdib ko. The fact na sasama ang mga kaibigan ko sa mga plano ko makes me uncomfortable enough. They're strong but I can't risk their lives and safety because of me.

Kinaumagahan, handa na kaming lahat. My friends and Adam are mentally and physically ready, ako lang ata ang hindi. I'm still scared for them. I shook my head.

Set aside your emotion, Althea. Set aside those or else you'll lose.

Hindi umuwi sila mommy at daddy kaya mas lalong napadali ang pag-alis namin sa mansyon. Gamit ang special ability ni Joseph, the teleportation, binigay ni Adam ang saktong coordinates patungo sa main base ng mga Eiwerds. And in an instant, nasa may di kalayuan na kami sa kuta ng mga rebelde.

"Remember, the main reason why we're here is to stop the Eiwerds. To stop them with their future plans.  Alam kong di mapapadali ito. Pero, may tiwala ako sa inyo."

Tiningnan ko silang lahat. I am thankful because I have them. Sila yung tipong kaibigang di mang-iiwan.

"Just promise me one thing."

I took a deep breathe before speaking.

"Be safe."

Agad kong inactivate ang second special ability ko then I summoned my wind. I closed my eyes and when I opened it, nasa loob na ako ng base ng Eiwerds.

'Adam! Can you hear me?'

'Yes. What is it?'

'Do me a favor. Make them safe.'

I heard him laughed! What? He's strong because of his cursed magic. Alam kong kaya niyag protektahan ang mga kaibigan ko.

'Don't worry too much about your friends, Althea. They can handle themselves. Ikaw ang mag-ingat. You are their target.'

I know that, Adam. No need to remind me!

Maingat akong naglakad noong makatapak ako sa lupa. Good thing talaga at nakakalipad ako. At buti na lang walang barrier sa taas nitong base nila.