37

1.8K 148 65
                                    

Tüm bu hissettiklerimi tarif edecek bir kelime olmasını çok isterdim. Olsaydı, sağlam bir yanı kalmamış psikolojim en azından bu kelimeye tutunur ve sorunun ne olduğunu bilirdim ama yaşadığım her şeyin birden fazla anlatılamayacak tanımı vardı ne yazık ki.

Şu birkaç ayda öylesine düşünceler beynimi kemiriyordu ki artık eski benliğimi özlemeye başlamıştım.

Nasıl bu şeylerden kurtulabileceğimi bilmiyordum. Daha bir hafta önce kaçırıldığımı anne ve babama dahi söyleyememiştim ve bu en büyük sorundu. İkinci sorun ise oydu.

Onu kaç gündür mesaj atıp aradığımı saymamıştım bile. En azından Naruto'yla konuştuğumda o adamın elinden kurtulduğunu öğrenebilmiştim ama kendisi bir cevap verse ve bu konu hakkında ne yapacağımı söylese daha iyi olurdu. Naruto ile konuştuğumda bu olaydan aileme bahsetmenin gereksiz olduğunu, o an Sasuke'nin yanında olduğumuz için alıkonulduğumuzu söylemişti. Evet, bunu o adam kendi ağzıyla da söylemişti ama içimde hala o günün korkusu vardı.

Sasuke'nin o adam karşısında şansı var mıydı? O gün hastaneye onu görmeye gittiğimde yoktu ve beni en çok endişelendiren konu da buydu. Bana neden gerçeği anlatmak yerine sessiz kalmayı tercih ettiğini de anlatmaması ayrı bir konuydu.

Onu dinlemediğin ve direkt olarak suçlu damgasını alnına vurduğun için olabilir mi?

Evet. Bu da benim bir diğer geri zekalılığımdı. Onu dinlememiştim ve şimdi suratına bakmaya bile utanacak durumdaydım.

Böylesine bir acıyı yaşamış, benden daha fazla korkmuş ve elindekileri kaybetmemek için savaşmış biriydi ama ben tarafından bir kere daha haksızlığa uğramıştı.

İşte buna dayanamıyordum. Haksızlık yapan tarafın ben olduğuma inanmayı ve onu bu şekilde bırakmayı istemiyordum. Biliyordum, belki de daha fazla yakınlaşmamız başka bir olayı da beraberinde getirecekti ama şu an bunu düşünemiyordum.

Sıkıntılı bir nefesle cebimde duran telefonu aldım ve onunla olan mesajlaşmalarımızı açtım.

23 MART

Sakura: neredesin

Sakura: cevap ver

Sakura: sasuke, lütfen oradan
çıktıysan cevap ver

24 MART

Sakura: mesajlarımı görüyorsun
ama cevap vermiyorsun

Sakura: naruto ile konuştum,
evdeymişsin ve mesajlarımdan da
haberin varmış

Sakura: konuşmamız gerekiyor

25 MART

Sakura: daha ne kadar kaçacaksın

Sakura: yalvarmam mı gerekiyor illa

Sakura: gerçi bir o kaldı yapmadığım

Mesajları okurken bir kere daha bıkıyordum yaşadığım hayattan. Hele o iki tane mavi tiki gördüğümde kendimi tokatlayasım geliyordu ve bu şaka değildi.

Hışımla klavyeyi açtım.

BUGÜN

Sakura: salak mısın sen

Sakura: kaç gündür senden bir
mesaj ya da bir ses bekliyorum
ama hiçbir şey yaptığın yok

Sakura: biliyorum, benim hakkımda
iyi şeyler düşünmüyorsun ama
es geçtiğin bir şey var

Sakura: YANLIŞ ANLADIM

Sakura: o gün seni yanlış anladım
ve olaylar o kadar yanlış anlaşılmaya
müsaitti ki hemen inandım

Sakura: evet, anlamadan dinlemeden
seni suçladım ama yapabileceğim
başka ne vardı ki

Sakura: duygularım anneni
gördüğüm an zaten karardı,
nasıl ağzından çıkan bir
şeye inanabilirdim ki?

Sakura: ne yapmaya çalışıyorsun
bilmiyorum ama en azından
ikimiz arasında olanları bize sakla

Sakura: Naruto'ya her seni
sorduğumda topların olduğu
odada öpüştüğün adam
iyi ve evde diyor

Sakura: normal bir durumda
olsaydık bunun için sana
kızardım ama hakkım yok

Sakura: bu mesajı atmaya veya
böyle konuşmaya da hakkım
yok ama yapmak zorundayım

Sakura: geri dönmen için

Sasuke: iyiyim

Telefonumdan ani şekilde gelen sesli bildirim beynimden vurulmuşa çevirdi beni.

Gelen bildirim ondandı ve beni asıl beynimden vuran şey de buydu.

Sasuke: evdeyim, annemin yanında

Sasuke: okula gelemiyorum çünkü onu yalnız bırakmak istemiyorum

Sasuke: birkaç gün sonra abim geldiğinde geleceğim

Sasuke: bir şey yapmaya da çalışmıyorum

Sasuke: anlamayıp dinlemeyip beni bir kenara attığının ben de farkındayım, sadece kaçırıldığımız gün Naruto'ya söylediklerimi duyduğun için cevap vermek istemedim

Sasuke: hesap vermem gerekecekti çünkü

Sasuke: ben de bunu istemedim

Sasuke: bir suçum ya da hatam yokken bunu yapmak istemedim

Sakura: istememen bunu yapmak
zorunda olmadığın anlamına gelmiyor

Sakura: ben de bazı şeyleri istemiyorum

Sakura: örneğin şu an burada
bu konuşmayı yapmak benim
için işkence gibi

Sakura: tüm bunları yaşamamayı,
o gün o salaklığı yapmayıp seni
dinlemeyi çok isterdim ama olmadı

Sakura: şimdi tükürdüğümü
yalıyorum sanırım

Sakura: ve görüşmemiz gerekiyor

Sasuke: ??????

Sasuke: özür dileyeceksen dilesene

Sasuke: lafları daha süslü kullanınca ikna olmuyorum

Sakura: bu yüzden görüşmek istiyor
olabilir miyim sence???
sadece soruyorum???

Sasuke: bilmem olabilir misin

Sasuke: iyi, görüşelim

Sasuke: okula geldiğim zaman topların olduğu odada

Sakura: nE

Sakura: neden orası

Sakura: daha güzel kokan
ve ferah bir yer bulamadın mı

Sasuke: anısı var o yüzden

Sakura: tamam, öyle olsun

Sakura: bekleyeceğim

bekle ecelin geliyo bekle

dört bölüm kaldı imdat biri yardım etsin

hate • sasusakuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin