Tüm bu hissettiklerimi tarif edecek bir kelime olmasını çok isterdim. Olsaydı, sağlam bir yanı kalmamış psikolojim en azından bu kelimeye tutunur ve sorunun ne olduğunu bilirdim ama yaşadığım her şeyin birden fazla anlatılamayacak tanımı vardı ne yazık ki.
Şu birkaç ayda öylesine düşünceler beynimi kemiriyordu ki artık eski benliğimi özlemeye başlamıştım.
Nasıl bu şeylerden kurtulabileceğimi bilmiyordum. Daha bir hafta önce kaçırıldığımı anne ve babama dahi söyleyememiştim ve bu en büyük sorundu. İkinci sorun ise oydu.
Onu kaç gündür mesaj atıp aradığımı saymamıştım bile. En azından Naruto'yla konuştuğumda o adamın elinden kurtulduğunu öğrenebilmiştim ama kendisi bir cevap verse ve bu konu hakkında ne yapacağımı söylese daha iyi olurdu. Naruto ile konuştuğumda bu olaydan aileme bahsetmenin gereksiz olduğunu, o an Sasuke'nin yanında olduğumuz için alıkonulduğumuzu söylemişti. Evet, bunu o adam kendi ağzıyla da söylemişti ama içimde hala o günün korkusu vardı.
Sasuke'nin o adam karşısında şansı var mıydı? O gün hastaneye onu görmeye gittiğimde yoktu ve beni en çok endişelendiren konu da buydu. Bana neden gerçeği anlatmak yerine sessiz kalmayı tercih ettiğini de anlatmaması ayrı bir konuydu.
Onu dinlemediğin ve direkt olarak suçlu damgasını alnına vurduğun için olabilir mi?
Evet. Bu da benim bir diğer geri zekalılığımdı. Onu dinlememiştim ve şimdi suratına bakmaya bile utanacak durumdaydım.
Böylesine bir acıyı yaşamış, benden daha fazla korkmuş ve elindekileri kaybetmemek için savaşmış biriydi ama ben tarafından bir kere daha haksızlığa uğramıştı.
İşte buna dayanamıyordum. Haksızlık yapan tarafın ben olduğuma inanmayı ve onu bu şekilde bırakmayı istemiyordum. Biliyordum, belki de daha fazla yakınlaşmamız başka bir olayı da beraberinde getirecekti ama şu an bunu düşünemiyordum.
Sıkıntılı bir nefesle cebimde duran telefonu aldım ve onunla olan mesajlaşmalarımızı açtım.
23 MART
Sakura: neredesin
Sakura: cevap ver
Sakura: sasuke, lütfen oradan
çıktıysan cevap ver24 MART
Sakura: mesajlarımı görüyorsun
ama cevap vermiyorsunSakura: naruto ile konuştum,
evdeymişsin ve mesajlarımdan da
haberin varmışSakura: konuşmamız gerekiyor
25 MART
Sakura: daha ne kadar kaçacaksın
Sakura: yalvarmam mı gerekiyor illa
Sakura: gerçi bir o kaldı yapmadığım
Mesajları okurken bir kere daha bıkıyordum yaşadığım hayattan. Hele o iki tane mavi tiki gördüğümde kendimi tokatlayasım geliyordu ve bu şaka değildi.
Hışımla klavyeyi açtım.
BUGÜN
Sakura: salak mısın sen
Sakura: kaç gündür senden bir
mesaj ya da bir ses bekliyorum
ama hiçbir şey yaptığın yokSakura: biliyorum, benim hakkımda
iyi şeyler düşünmüyorsun ama
es geçtiğin bir şey varSakura: YANLIŞ ANLADIM
Sakura: o gün seni yanlış anladım
ve olaylar o kadar yanlış anlaşılmaya
müsaitti ki hemen inandımSakura: evet, anlamadan dinlemeden
seni suçladım ama yapabileceğim
başka ne vardı kiSakura: duygularım anneni
gördüğüm an zaten karardı,
nasıl ağzından çıkan bir
şeye inanabilirdim ki?Sakura: ne yapmaya çalışıyorsun
bilmiyorum ama en azından
ikimiz arasında olanları bize saklaSakura: Naruto'ya her seni
sorduğumda topların olduğu
odada öpüştüğün adam
iyi ve evde diyorSakura: normal bir durumda
olsaydık bunun için sana
kızardım ama hakkım yokSakura: bu mesajı atmaya veya
böyle konuşmaya da hakkım
yok ama yapmak zorundayımSakura: geri dönmen için
Sasuke: iyiyim
Telefonumdan ani şekilde gelen sesli bildirim beynimden vurulmuşa çevirdi beni.
Gelen bildirim ondandı ve beni asıl beynimden vuran şey de buydu.
Sasuke: evdeyim, annemin yanında
Sasuke: okula gelemiyorum çünkü onu yalnız bırakmak istemiyorum
Sasuke: birkaç gün sonra abim geldiğinde geleceğim
Sasuke: bir şey yapmaya da çalışmıyorum
Sasuke: anlamayıp dinlemeyip beni bir kenara attığının ben de farkındayım, sadece kaçırıldığımız gün Naruto'ya söylediklerimi duyduğun için cevap vermek istemedim
Sasuke: hesap vermem gerekecekti çünkü
Sasuke: ben de bunu istemedim
Sasuke: bir suçum ya da hatam yokken bunu yapmak istemedim
Sakura: istememen bunu yapmak
zorunda olmadığın anlamına gelmiyorSakura: ben de bazı şeyleri istemiyorum
Sakura: örneğin şu an burada
bu konuşmayı yapmak benim
için işkence gibiSakura: tüm bunları yaşamamayı,
o gün o salaklığı yapmayıp seni
dinlemeyi çok isterdim ama olmadıSakura: şimdi tükürdüğümü
yalıyorum sanırımSakura: ve görüşmemiz gerekiyor
Sasuke: ??????
Sasuke: özür dileyeceksen dilesene
Sasuke: lafları daha süslü kullanınca ikna olmuyorum
Sakura: bu yüzden görüşmek istiyor
olabilir miyim sence???
sadece soruyorum???Sasuke: bilmem olabilir misin
Sasuke: iyi, görüşelim
Sasuke: okula geldiğim zaman topların olduğu odada
Sakura: nE
Sakura: neden orası
Sakura: daha güzel kokan
ve ferah bir yer bulamadın mıSasuke: anısı var o yüzden
Sakura: tamam, öyle olsun
Sakura: bekleyeceğim
•
bekle ecelin geliyo bekle
dört bölüm kaldı imdat biri yardım etsin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hate • sasusaku
FanfictionLise hayatı boyunca Uchiha Sasuke tarafından zorbalığa uğrayan Haruno Sakura, Bilinmeyen Numara'dan ona mesaj atmaya karar verir.