The Vampire with blue eyes.

{Hoofdstuk 32}

Ik kon het niet laten nog een hoofdstuk te plaatsen, dus veel leesplezier!

Dit is dan wel het laatste hoofdstuk van vandaag, misschien morgen een nieuwe!

Veel lees plezier

xEmma

---

P.o.v. Delia:

'W-wie ben jij' vraag/stotter ik en zet een stap naar achter. 'Je kan niet weglopen, lieve, lieve, Delia' grijnst hij. 'W-wie ben jij?' vraag/stotter ik opnieuw. 'Gaat dat jouw aan?' 'Nou eigenlijk wel, ja' zeg ik al wat zelfverzekerder.

'Delia, het zou zoveel makkelijker gaan als je meewerkt' 'Nee!' sis ik en duw hem bij me weg. 'RAAK ME NIET AAN!' schreeuw ik woest. 'Luister heel goed, Delia. Je gaat nu met me mee, als je dat nou wil of niet!' sist hij en trekt me ruw mee aan mijn boven arm. 'HELP! IEMAND HELP! IK WORD ONTVOERD' gil ik bang en voel de tranen opkomen, maar bijt ze weg.

'W-waar brengt u me heen?' stotter ik en probeer me te ontspannen, maar mijn lichaam werkt niet mee. 'Dat zie je zo wel' grijnst hij en duwt me een busje in. Zelf stapt hij voorin en begint te rijden.

Uren en uren gaan voorbij, of nou ja, zo voelt het en na een tijdje stopt hij eindelijk. 'We zijn er' zegt hij en pakt me opnieuw bij mijn bovenarm. 'Dit word je nieuwe huis, en natuurlijk mag je ons ook meehelpen in het gevecht' grijnst hij. 'Nooit' bijt ik hem toe, wat ik misschien niet had moeten doen..

'Je hebt haar!' hoor ik iemand blij zeggen. Ik kijk opzij en zie een jongen me glimlachend aankijken. Boos kijk ik terug en ruk mijn boven arm los. 'Wie ben jij? En wat doe ik hier?' sis ik en prik met mijn vinger in zijn borst. 'Rustig aan, beauty. Ik ben Jayden en wat je hier doet? Heeft Francisco dat nog niet uitlegt? O wat onbeleefd, jij bent hier, omdat we jouw hulp nodig hebben in het gevecht' 'Welk gevecht? En trouwens niemand heeft wat aan mij, want ik heb mijn vampier nog niet eens onder controle..' mompel ik en kijk naar beneden. 'En wie zijn jullie dan?' 'Wie wij zijn als in: welke groep?' 'Ja, zeg het' sis ik.

'Wij zijn Dark side' grijnst hij.