The Vampire with blue eyes.

{Deel 3: Hoofdstuk 15}

P.o.v. Delia:

De ambulancebroeders konden niks meer voor hem betekenen, maar voor Linzey gelukkig nog wel.
Ze ligt momenteel nog in het ziekenhuis, in coma.
En ik, ik sta naast het graf van Zack.
Vandaag is zijn begrafenis en ook al wil ik het niet, doet het me toch een beetje pijn, om naast zijn graf te staan.
Ik bedoel, hij heeft me in de steek gelaten en niet eens opgezocht, maar toch hield ik van hem.
Of hou..

Een klein scheurtje vormt zich in mijn hart, als teken dat hij nooit mijn hart heeft verlaten.
Heel stiekem hield ik nog ontzettend veel van hem, ook na alles wat hij me heeft aangedaan.
Ik gun niemand de dood, op zo'n manier.
Dit was vreselijk en al helemaal om te zien.
Het staat in mijn geheugen gebrand en ik kan het er niet één, twee, drie, meer uitkrijgen.

Met tranen in mijn ogen kijk ik naar de kist, die in het gat verdwijnt.
Ik hoor gesnik achter me, maar stoor me er niet aan, want mijn gesnik moet wel 10 keer erger zijn dan van iedereen.
Het personeel, graaft het gat dicht, waarna de meeste mensen al vertrekken, maar ik, ik niet.
Ik blijf nog staan naast zijn graf, om er een rode roos op te leggen, puur om te laten zien, als hij het kan zien, dat ik nog van hem houd.

Na een tijdje neem ik afscheid van Zack, of eigenlijk zijn graf, en loop richting huis, met mijn handen in mijn zakken.
Thuis aangekomen, laat ik me vallen op de bank en doe mijn handen voor mijn gezicht.
Wat moet ik nu doen?
Ik ben mijn grootste liefde verloren, mijn mate en ik lig er zo bij.
Dit had hij nooit gewild, dus sta ik op.
Ik begin te ijsberen door de kamer, tot een geweldig idee in mijn gedachtes te boven schiet.
Grijnzend staar ik voor me uit en pak mijn telefoon.

"Ik heb je hulp nodig" zeg ik, als de persoon heeft opgenomen.
Ik hoor gestommel aan de andere kant van de lijn, en dan een stem.
"Waarmee?" vraagt hij.
"Ik neem aan, als ik de naam, Jayden, zeg je weet over wie ik het heb"
"Ja" antwoord hij verast.
"Goed, ik heb je hulp nodig" ga ik verder.
"Vertel maar"
"Mijn mate is een paar dagen geleden omgekomen, door een raadsel. Niemand weet wat er gebeurt is of wie het was en Linzey ligt in coma" zeg ik.
"Linzey?"
"Ja, die was ook bij het gevecht betrokken. Als zij wakker word, weet ik alles, maar dat word ze niet zo snel" mompel ik.

"Vertel je plan" zegt hij en ik voel dat hij grijnst.
"Kom naar mijn huis, ik stuur het adres door" zeg ik.
"Dan bedenken we een plan, om uit te zoeken hoe we bij Jayden komen, want iets zegt me dat hij hier iets mee te maken heeft" ga ik verder.
"Weet je het zeker?"
"Heel zeker, dus stem je in, broertje van me"
"Broer" verbeterd hij me.
"Maar waarom zou ik niet meedoen, zusje" ik voel dat hij grijnst en zucht.

Wacht maar Jayden, als jij hier iets mee te maken hebt, ben je dood.