{Deel 2: Hoofdstuk 7}

875 72 7
                                    

P.o.v. Delia:

'Shit' vloek ik en ren op Zack af. 'Stop, Delia' word er geschreeuwd van een kant, maar ik luister niet. Ik hoor opnieuw een schot en voel een pijnscheut door mijn rechter bovenbeen gaan. 'Wat the fuck' piep ik en grijp naar mijn been.

'Niet nu, Delia!' moedig ik mezelf aan en ren door. Ik ren op Zack af en kniel voor hem. Ik streel voorzichtig met mijn hand over zijn wang en zie hem zijn ogen openen. 'Delia?' vraagt hij. Ik knik, wat hem een kleine glimlach op laat zetten. 'Ik heb je gemist' fluistert hij. 'Ik jou ook' fluister ik terug en knuffel hem stevig.

'Wat heeft hij met je gedaan?' vraag ik fluisterend. Hij zucht en schud zijn hoofd. 'Lang verhaal' mompelt hij en probeert op te staan, wat mislukt. Ik glimlach kleintjes en pak zijn beide handen vast. 'Kom ik help je' glimlach ik en trek hem overeind.

'Kom' zeg ik als we de kamer uitlopen. Ik begeleid hem naar een kamer, geen idee wat voor kamer, en zet hem op de bank. Ik pak een doekje en begin met het schoonmaken van zijn gezicht.

Als ik helemaal klaar ben met het verzorgen van Zack, sta ik op en loop naar de deur. 'Ik denk dat ze wel weten waar we zijn, maar nog niet zoeken' zucht ik. Zack knikt instemmend en komt op me af strompelen. Hij geeft me een knuffel en zakt al vrij snel door zijn knieën.

'Doe nou rustig..' mompel ik en begeleid hem weer terug naar de bank, waar ik hem rustig op neer zet. 'Je hebt rust nodig..' zeg ik en loop naar de deur. 'Oké,' geeft hij toe. Ik open de deur en kijk om me heen.

'Gaan we ontsnappen, ja of nee?' vraag ik voor de duidelijkheid, wat ik niet een 2e keer hoef te vragen, want hij schud meteen zijn hoofd, als teken dat we het gaan doen. Ik glimlach naar hem en knik. 'Wat was jouw gave ook al weer?' 'Ik kan water besturen' 'top!' glimlach ik, wat hem laat glimlachen. 'Moet je dit zien' grijns ik en bal mijn vuisten. Ik concentreer me op de deur en duw mijn handen naar voren, waardoor de deur tegen de muur spat.

Zack kijkt me met grote ogen aan en glimlacht trots. 'Je hebt je kracht ontdekt' zegt hij trots, ik glimlach.

'Klopt, en met onze krachten gaan we ontsnappen' zeg ik vastberaden.

---

Zack is niet dood! Waar ik wel blij mee ben, want ik vind het een leuk karakter om mee te schrijven.

Misschien komt er vandaag nog een hoofdstuk, maar kan het niet beloven, anders komt die morgen!

x Emma

The Vampire with blue eyes.Where stories live. Discover now