The Vampire with blue eyes.

{Deel 3: Hoofdstuk 14 en een half}

P.o.v. Zack:

Flashback:

Nadat ik Delia op bed heb gebracht, loop ik weer naar beneden en plof op de bank.
Ik zet de tv uit, pak een deken en een kussen en maak het mezelf gemakkelijk op de bank.
"Zack?" vraagt een stem, als ik bijna in slaap val.
Ik open moeizaam mijn ogen en knik.
"Waar is Delia?"
"Boven" mompel ik en sluit mijn ogen.
"Wat doet ze boven?"
"Slapen" zucht ik.
"En dat wil ik nu ook, dus please move" zeg ik en wuif haar weg met m'n hand.

Ze zucht geïrriteerd en knikt.
"Schuif op, ik wil erbij" zegt ze.
Met een vragende blik kijk ik haar aan.
"Er is geen tweede bank en ik ben te moe om nog naar boven te lopen"
"Best" zeg ik en sta op.
"Ga jij maar op de bank, ik ga wel op de grond".
Ik maak het mezelf gemakkelijk op de grond en sluit mijn ogen, waarna ik al snel in een droomloze slaap beland.

±

Mijn slaap word ruw verstoord, doordat ik omhoog word getrokken en tegen de muur word geslingerd.
Moeizaam open ik mijn ogen.
Wat the fuck?
Ik krabbel overeind, als ik een man in een zwart pak zie staan.
"Jij hoort zeker bij Jayden" zeg ik.
Hij kijkt me met een schuine grijns aan, maar zegt niks.
Ik weet het zeker.
Hij hoort bij Jayden.

Ik begin met rennen, waarna ik een schot hoor.
De kogel vliegt net langs mijn hoofd en komt terecht in de muur naast me.
Met grote ogen kijk ik achterom en stop.
"Jij hoort echt bij Jayden" concludeer ik.
Hij kijkt me weer met een schuine grijns aan en knikt.
Hij gaat zo dood.

Met een grijns open ik de kraan en begin met water te sturen op hem, maar het doet hem niks.
Hij begint te schieten, waardoor er één van de kogels in mijn schouder terecht komt.
Met grote ogen kijk ik naar mijn schouder en grijp er met een pijnlijk gezicht naar.
"Jij klootzak" sis ik tussen mijn tanden door, waarna ik weer begin met rennen.

Mijn voeten rennen richting de kelder, waar ik de trap af ren en de eerste deur in verdwijn.
Wacht?
Kelder?
Nee!
Fuck.
Met mijn beide vuisten stomp ik tegen de muur.
Ik ben opgesloten.

Ik hoor de deur met een kraak opengaan, achter me, en draai me langzaam om.
Er staat een andere man in de deuropening.
Hij grijnst naar me en zet zijn bivakmuts af.
"Jayden" sis ik.
Hij grijnst alleen maar en zet een stap dichterbij.
"Wat jammer, Zack, dat het hier voor je eindigt".
Ik schud wild mijn hoofd.
"Ik ga hier niet eindigen!" zeg ik, pak mijn riem en begin hem er mee te slaan.

Van schrik zet hij een paar stappen achteruit en eindigt op de gang.
Hij trekt een mes en begint richting mij te steken.
Één van zijn steken komt terecht in mijn bovenbeen, waar ik dan meteen naartoe grijp.
Met een pijnlijk gezicht kijk ik op en strompel naar achter.
Het bloeden stopt niet, en ik zie dat ik een heel bloedspoor achterlaat.

Ik strompel de kamer weer in en ga tegen de muur zitten.
Door de pijn die ik nu voel, kan ik niet meer helder denken en zet mijn hand op mijn hoofd.
Alles begint te tollen, maar ik zie nog net dat Jayden een groter mes trekt.
Met grote ogen kijk ik hem aan, maar het is te laat.
Hij steekt het mes recht in mijn borst en net voor alles zwart word, hoor ik nog gefluister.

Gefluister dat een persoon gewonnen heeft, maar om daar nog beter over na te denken heb ik niet, want voor ik het weet, is het enigste wat ik nog zie zwart.

Einde flashback