Reliquia ◇ Jung Jaehyun

0.3

Ortaokulda geçirdiğimiz son gün aşırı heyecanlıydım.Orası sevmediğim insanlarla doluydu ve her sabah erkenden kalkıp o insanlarla dört duvar arasında ders dinlemek fazla sıkıcıydı.Lisenin farklı olduğunu düşünmek ise fazla aptallık.

Herneyse.O gün okulun lacivert-beyaz basketbol üniformasıyla terlemiş bir şekilde yanıma gelmiştin.Birkaç şey yüzünden okulun spor müsabakaları finalleri,okulun son gününe kalmıştı.

Yüzündeki o zafer gülümsemesi,sağ elinde duran kupa ve terden ıslanmış saçların..Başarılı olmak sana yakışıyordu.Diğer güzel her şey gibi...Kıskanmıyor değildim.

Gözlerin o kadar parlaktı ki yüzündeki mutluluğu görmesem ağlıyorsun zannetecektim.

"Kazandım." demiştin.Girdiğimiz iddiadan bahsediyordun."Ben de." demiştim elimdeki başarı belgesini göstererek.Yüzündeki şaşkın ifade beni güldürmüştü.Kimse sınıfın dersi kaynatan kızından bunu beklemiyordu.İnsanları şaşırtmak ilk defa bu kadar hoşuma gitmişti.

Elimden tutup beni köprüye sürüklediğinde yüzümdeki aptal gülümseme yerini hala koruyordu. Köprüden suya atlamak aslında cezaydı ama sıcak bir haziran gününde daha çok ödül gibiydi.O günü asla unutmayacaktım.

Soğuk suyun içinde bir süre eğlendikten sonra çıkmak istemiştim.

Sudan çıktığımda yerde kırık şişe parçaları vardı.Cam kırıklarının yanından geçip köprünün üstünde duran eşyalarımızı alacaktım ki acıyla bağırdığında onları oraya bırakıp yanına koşmuştum.

Parçaları görmemek için kör olmak gerekirdi ama senden bahsediyorduk.Seni uyarmalıydım,canın yanmıştı.Suçlu hissetmiş ve eve giden yol boyunca sırtımda seni taşımış,sızlanmalarını çekmiştim.Benim için fazla ağırdın.

Bir daha basketbol oynayamama ihtimalinden bahsedip beni suçluyordun ve daha fazla dayanamayıp bende seninle ağlamaya başlamıştım.İkimiz de korkmuştuk ve seni taşırken eve gidiş yolu ilk defa bu kadar uzun gelmişti.

Eve geldiğimizde annen ikimizi görünce endişelenmişti,ikimiz de ağlıyorduk ve ıpıslaktık.İçeride senin ayağına sargı bezini sararken o kadar büyük bir sey olmadığını söyleyip bizi sakinleştirmişti.Ama sen 3 hafta boyunca beni suçlamaya devam etmiştin.