Κεφάλαιο 19

1.2K 146 9
                                    

*.......................*

Όταν άνοιξα τα μάτια μου, ήταν ξημέρωμα έξω. Το μπλε χρώμα του ουρανού, είχε αρχίσει να γίνεται πιο φωτεινό κάθε λεπτό, χωρίς να έχει βγει ο ήλιος ακόμα. Σηκώθηκα και ανατρίχιασα με το κρύο που έκανε μέσα εδώ. Παρατήρησα πιο μετά πως αυτό οφειλόταν επειδή κανείς δεν είχε έρθει να φτιάξει την φωτιά από το βράδυ, με αποτέλεσμα να σβήσει. Γιατί δεν είχε έρθει κανείς; Θα το ρισκάρα να βρω κάποιον να το φροντίσει, μα μια άλλη, πιο χαζή ακόμα ιδέα με χτύπησε. Ήθελα να βγω έξω και όχι στο μπαλκόνι, μα έξω στον κήπο. Δεν νομίζω να είναι εφικτό όμως. Ήταν γνωστό πως ούτε πριν με άφηναν να είμαι μόνη μου, πόσο μάλλον τώρα που φοβούνται να μην φύγω. Αλλά δεν καταλαβαίνω το φόβο τους.

Η μητέρα είναι έγκυος. Μπορεί να είναι και αγόρι το μωρό της, πιο δυνατό από ένα κορίτσι που για να ανέβει στο θρόνο θέλει ένα σύζυγο. Γιατί δεν με αφήνουν ήσυχη. Έχουν τον διάδοχο τους.

Έπρεπε να βγω όμως. Ήταν σαν το δωμάτιο να γινόταν πιο μικρό κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε.
Άνοιξα το ξύλινο σεντούκι, μάλλον ένα από όλα και βρήκα το πιο απλό φόρεμα που είχα. Το έβαλα γρήγορα - γρήγορα και πήγα κοντά στη πόρτα. Άρχισα να την ανοίγω όσο πιο αθόρυβα γινόταν και όταν κατάλαβα πως δεν είναι κάνεις βγήκα εξω. Μόνο που δεν είχα δει πως απένατι καθόταν ο Τζάκσον. Φυσικά και θα καθόταν εκείνος! Έμεινα ακίνητη και σκέφτηκα τις επιλογές μου. Ή θα εμένα μέσα, που δεν ήταν επιλογή πια, ή θα το ρισκάρα και τα περνούσα απο δίπλα του. Το δεύτερο!
Ας ελπίσω πως κοιμάται βαριά. Με μικρά βήματα κατάφερα να φύγω από δίπλα του και δεν είχε καταλάβει τίποτα. Αν ξυπνούσε κάποια στιγμή, απλά θα νόμιζε πως είμαι ακόμα μέσα στο δωμάτιο μου.

Άρχισα να περπατάω στους κενούς διαδρόμους, ωστόσο κατάλαβα πως ακόμα και τώρα θα είναι παντού φρουροί. Ήταν απλά το τυχερό μου που ο Τζάκσον κοιμόταν. Κατάλαβα πως αν θέλω να φύγω θα πρέπει να βρω άλλη διαδρομή. Κάποια διαδρομή που δεν θα με έβλεπαν και ξέρω ακριβώς που είναι και πώς να τη βρω. Περπάτησα μέχρι ένα μεγάλο καθρέφτη και έπιασα μία πλευρά του και απλά άνοιξε σαν πόρτα. Μέσα υπήρχαν πολλοί διάδρομοι και αν δεν ήξερες που καταλήγουν, θα μπορούσες εύκολα να χαθείς. Η διαρρύθμιση του ήταν περισσότερο για λαβύρινθος και όχι τόσο "έξοδο ασφαλείας" για την βασιλική οικογένεια. Ωστόσο ήξερα πού καταλήγουν λίγοι από αυτούς και πήρα αυτό που από ότι θυμόμουν καταλήγουν σε ένα κήπο απομονωμένο. Αυτό που ήθελα ακριβώς.

Royal SecretTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon