Oczami K.C.
Siedziałam przytulona do chłopaka, aż w pewnej chwili usłyszałam cykanie.
- Też to słyszysz? - zapytałam.
- Ale co?
- Tykanie. - odparłam i wstałam. Zaczęłam iść za dźwiękiem. Dotarłam na drugie piętro, a odgłos stał się głośniejszy. Wreszcie znalazłam najgłośniejsze miejsce. Otworzyłam drzwi od małego schowka i zamarłam, gdy zobaczyłam co się w nim znajduje. Z prędkością światła wparowałam do sali w której byli Avengers i powiedziałam cicho.
- Bomba.
Fury poderwał się z miejsca.
- Gdzie? Skąd wiesz?
- 2 piętro, 3 drzwi na prawo. Słyszę tykanie. - odpowiedziałam szybko.
Pobiegł tam, a ja za nim.
- 20 sekund.
Pokiwałam głową.
- Dałabyś radę stłumić wybuch mocą?
5 sekund.
Wytworzyłam wokół bomby pole siłowe.
1 sekunda.
Widziałam jeszcze tyko jak cała drużyna super bohaterów wybiega i nastąpił wybuch, który stłumiła bańka. Ja poleciałam na ścianę i miałam mroczki przed oczami.
- K.C.! - usłyszałam krzyk Tonego. Pomógł mi wstać, a gdy mnie puścił prawie upadłam. Tym razem wziął mnie na ręce.
- Nic wam nie jest? - zapytałam.
- Nie, a tobie? - odezwała się Natasza.
- Głową mnie boli. - mruknęłam i zamknęłam oczy.
15 gwiazdek - nowy rozdział ;-)
