Oczami Tony'ego
Właśnie wstawaliśmy z krzeseł, gdy K.C. wparowała do sali i powiedziała.
- Bomba.
Myślałem, że to żart, ale gdy Fury zapytał się jej skąd wie, to powiedziała, że słyszy tykanie. Oboje pobiegli na miejsce. Avengersi dopiero po chwili odzyskali jasność umysłu, i również w tempie natychmiastowym opuścili pomieszczenie.
Dotarliśmy na miejsce gdy licznik wskazywał 0.01. Bomba nie zniszczyła nic, za to dziewczyna poleciała na ścianę. Pewnie użyła mocy.
- K.C.! - krzyknąłem i podbiegłem do niej. Pomogłem jej wstać, ale prawie się przewróciła więc wziąłem ją na ręce.
- Nic wam nie jest? - zapytała.
- Nie, a tobie? - odparła Natasza.
- Głową mnie boli. - mruknęła i zasnęła mi na rękach.
Wszyscy wróciliśmy do Stark Tower, a ja odniosłem śpiąca dziewczynę do pokoju.
Oczami K.C.
6 godz. później
- Jak się czujesz? - zapytała Nat wręczając mi kubek z ciepłym kakao.
- Dobrze. Postanowiłam, że powiem ci co się stało zanim mnie poznałaś. - odparłam.
Po opowiedzeniu całej historii z pożarem i listem poczułam się lepiej.
- Wow. A myślałam, że to ja miałam trudne dzieciństwo. - powiedziała. Uśmiechnęłam się lekko.
- Jutro mam pierwszy dzień treningów, wiec muszę się wyspać. Dobranoc.
- Dobranoc. - odpowiedziała i wyszła.
Poszłam umyć ciało i zęby i przebrałam się w T-shirt Tony'ego oraz shorty. Położyłam się do łóżka, ale była 19, więc nici ze snu. Poszłam do sali muzycznej (nadal w piżamie) i zaczęłam grać.
____________________________________
Hejo wszystkim! Sorry, że tak długo nie było rozdziałów, ale jestem na wyjeździe i nie mam za bardzo jak dodawać. Do następnego!
20 gwiazdek - nowy rozdział.
