ATH 39

112 3 5
                                    

Kaecee's POV

"Ayoko."

pagtanggi ko sa hindi ko alam kung ilan nang pagkakataon. It's been three stupid days and yet, nakakulong pa rin ako sa walang kwentang kwartong 'to.

"Sige na Kae, diba favorite mo to? Kainin mo na!"

"Ayoko nga sabi eh!"

I mentally rolled my eyes at this bastard dahil pilit niya akong pinapakain nung kimchi na dala niya. For Pete's sake! Hindi ko yan favorite! Siomai at siopao ang gusto ko no, not that. Ew.

He sighed na para bang sumusuko na siya. "Fine, I'll get you some siomai sa baba. Kumain ka ah? Kawawa na si baby." Then he smiled as he leaves the room.

These past few days na nakakulong ako dito, super bait niya sakin and super caring. But still, galit ako sakanya. Bakit niya ako ikukulong dito?! I want to go back where should I am right now. I miss my Mom and Dad, I miss my cousins, I miss my Grant , My BabyG.

Naramdaman ko ang pamumuo ng mga luha ko kaya't napahawak nalang ako sa sinapupunan ko.

"Baby, makakalabas din tayo dito okay? Ililigtas tayo ni Daddy, ililigtas niya tayo."

~

Grant Blue's POV

"May balita na po ba?"

"Sorry po sir pero wala pa rin po. Wala po ba talaga kayong alam na maaaring pagtaguan ng suspect?"

I sighed in frustration atsaka umiling. "Wala po talaga. Balitaan niyo nalang po ako kapag alam niyo na kung nasaan sila."

"Sige po, aalis na kami."

I sighed in frustration and messed my hair. Where the hell did Tyrone go together with my girlfriend and my child?! Fck him! Fck that bastard!

"Kailangan ko siyang mahanap." I whispered while getting my stuffs and such. Agad kong kinuha ang car keys ko sa fish bowl at agad na sumakay aa sasakyan ko at pinaandar ito.

I don't even know kung saan ako magsisimulang maghanap. Sht, saan nga ba?

Nagdrive lang ako habang nag-iisip kung saan nga ba maaaring dalhin ng tarantadong iyon si Kaecee. Natigilan ako sa pag da-drive nang biglang nag-red lights. Kasabay din noon ang pag tunog ng cellphone ko. Hudyat na may nag-text.

From: +6396301739561

Grant. This is Bea. I want you to meet me at Pink Leaf cafe. I want to talk to you, this is about Kaecee.

Agad kong iniliko ang kotse ko at tinahak yung cafe na sinasabi niya. Damn, may alam siya kung nasaan si Kaecee! Sht! Bakit nga ba hindi ko naisip si Bea? Sht! Baka kasabwat siya!

Halos paliparin ko ang kotse ko para marating ko lang yung cafe na yun. Nang makarating ako, I recklessly parked my car beside the road at kaagad na pumasok sa cafe.

Naabutan ko si Bea na nakatitig sa phone niya habang nakakunot ang noo.

"What do you want to talk about? Asaan si Kaecee?!Kasabwat ka ba?!" Halos pasigaw kong bungad sakanya.

"Grant, lower down your voice. Ang daming nakatingin. Take a seat first."
bakas sa mukha niya ang pagod ngunit hindi ko iyon inintindi at inulit na lamang ang tanong ko nang makaupo ako sa tapat niya.

"I know where Kaecee is. Wag kang mag-alala, sasabihin ko sayo nang walang kapalit. Masyado na akong naiinis kay Tyler sa mga pinag gagawa niya. I tried convincing him na wag niyang ituloy ang gagawin niya kay Kae but he did. Hindi siya nagpapigil. Pero mukhang nakalimutan ata niya na alam ko ang plano niya."

My fist curled and my jaw clenched. Ang gago talaga nun

"Balak ko na sanang balaan si Kae at pumunta sa bahay nyo noong day na kikidnapin na siya ni Tyler but naunahan niya ako. I also wanted to say sorry to her at sayo na din Grant. I'm so sorry. I'm willing to help para man lang makabawi."

Napaisip ako sa mga sinabi niya. She seemed to be serious and kita din sakanyang nagsisisi siyang talaga.

I nodded my head and stood up from where I am sitting. "Well then, sumama ka saakin. We'll go to that place."

~

We didn't call the help of Police. Baka kasi manlaban si Tyler at baka ikapahamak lang iyon ni Kaecee.

Nag da-drive na si Mico ngayon patungo sa kung nasaan sina Tyler. Gamit namin yung Hiace nila at siya pa ang mismong nag-prisinta na gamitin iyon.

"Pakigising kami kung nakadating na tayo ah." Patricia said with her sleepy voice. "Fine." I said habang nakatingin ako sa daan. Katabi ako ni Mico dito sa harapan. Me on the shotgun seat.

Sa first row naman sa backseat sila Patricia at Minyuk together with Bea and Zedric. Next row is my sister together with Jude, Ate Trina and Heira.

Pinilit nilang sumama dahil daw gusto na nilang makita si Kaecee. But hindi muna namin ipinaaalam sa mga parents namin ito. Ang sinabi lang namin, may pupuntahan kami. That's all. Gusto kasi muna naming makasiguro na tama at hindi nagloloko at Beatrice na ito.

"Kapag talaga hindi totoo na alam mo Bea at kasabwat ka ni Tyler, asahan mong ubos ang buhok mo sa sabunot namin." Mataray na pahayag ni Ivy bago siya sumandal sa balikat ni Jude. I can see them through the mirror tho.

"I promise Ivy, hindi ako kasabwat ni Tyler."

"Siguraduhin mo lang."

Napailing nalamang ako at at tumingin kay Mico.

"Malayo pa ba?" Tanong ko sabay tingin sa phone niya na ginagamit niya bilang guide. Google maps, you know.

"Mga 1 hour nalang bro."
Bumilis ang byahe namin dahil dumaan kami sa TPLEX. Papunta kami ngayon sa isang barangay sa Pozorrubio, Pangasinan. Doon daw kasi dinala ni Tyler si Kaecee ayon kay Bea. Makalipas ang ilang oras, nakalabas na kami aa TPLEX at bumungad saamin ang Urdaneta. Hindi pa kasi gawa yung kadugtong ng TPLEX kaya Urdaneta ang labas namin. Mga ilang minuto din kaming bumyahe papuntang Pozorrubio. 20 minutes I think.

Maya maya pa, napatingin ako sa arkong nakita ko sa daan kung saan kami papasok ngayon.

'Welcome to Brgy. Palguyod.'

"Ito na yung barangay na iyon! I'm pretty sure!"

Napabuntong hininga ako. Just wait Kaecee,

I'll get you from that bastard.

*****

One chapter then Epilogue naaa. Nagluluksa pa din ako kasi hindi ako makakapunta sa concert ng mga asawa koooo mamayaaaa . Huhuhu. Dibale, makikita ko kayo sa Sept. 2 sa airport. Mag te-Team Airport na meeee. birthday ko yun. Mwahahahaha.  #BTS

Vote and comment :)

Addicted To Her (COMPLETED) Where stories live. Discover now