ACT NINETEEN: Your "First" and "Last"

370 9 13
                                    

                  

 

Andie's :

                I'm so sad, disappointed and brokenhearted for the third time habang naglalakad ako palayo sa bahay ni Patrick. Feeling ko, he totally and absolutey changed from last week. *pouts; melancholy overflows from her heart*

                I've been trying my best to explain everything about what happened from the whole week of not seeing him. Pinilit kong sabihin lahat-lahat ng gusto kong sabihin sa kanya just to let him know that I'm so worried about him. Pero wala. Ni wala man lang siyang reaction nor response sa lahat-lahat ng sinabi ko; na tanging name ko lang ang nabanggit niya, 'yun lang. *shrugs in frustration*

                I utterly and absolutely feel that this is the very last time ng pagkikita namin ni Patrick. It's really painful for me to know that the man who made me fall in love once again and saved me from the painful heartaches and traumatic memories that Mr. Cute, Tall Guy have caused me will be gone for good. Masakit, oo. But I need to accept that fact of not seeing nor talking to him more often. We're going to be total strangers from now on kahit na---

                ---kahit na mahal na mahal ko siya at siya lang ang isinisigaw nitong makulit kong puso.

                *her eyes starts to get blurry, tears are now on threat of falling down once again*

                I puff a deep sigh to suppress those tears threatening me to pour down. I keep on breathing in and out para hindi ako tuluyang humagulgol ng iyak and put my attention of heading home to my Ate Thessa's house instead.

                Mukhang 'Goodbye Paddy' na talaga ako for good. 'Goodbye, lovelife' na totally ang magiging destiny ko for the rest of my life. *sobs*

                I'm about to step on the pavement in front of our front porch when I felt someone grabbed my arm and pulls me closer. Ramdam ko din yung maingat na paghawak ng kung sino sa mga pisngi ko and then suddenly;

                The next thing that I felt was...

                ...someone's lips are now pressing against mine; feeling and relishing how soft and familiar those kisses are.

---oOo---

                Napatigagal kasabay ng pangangatog ng kanyang katawan ang naramdamang bigla ni Andie nang maramdaman niya ang paglapat ng labi ng kung sino sa labi niya. Samantala, maingat na sinupil ni Mark ang labi ni Andie matapos niya itong pigilan na tuluyang makapasok ng bahay. He tries to open her mouth by kissing her upper lip while gently tugging the lower one. Ewan ngunit nang dahil sa sobrang pagkabigla at marahil na rin sa pangungulit ng kanyang puso ay tinugon niya ang ginagawang iyon ng binata. She voluntarily opens her mouth and kisses him back. Buong tamis at walang pag-aalinlangang hinagkan ni Mark at ni Andie ang isa't-isa. Inilalarawan ng mga halik na iyon kung gaano nila na-miss ang bawat isa. Their kiss have finally sealed the doubts, worries and loneliness they felt for the past whole week of not seeing each other. Kusang naiyapos na lamang ng dalaga ang mga kamay at braso sa leeg ng binata habang mas lalong dumiin naman ang pagsiil ng halik ni Mark.

                Sa tagal ng pagkakahinang ng kanilang mga labi ay hindi nila namamalayan ang unti-unting pagbuhos ng snow sa buong paligid. Palakas iyon ng palakas habang palamig naman ng palamig ang hangin. Andie suddenly feels the cold shivers from the freezing winter wind. Una siyang kumawala mula sa pagkakasupil ng labi ni Patrick ngunit muli na naman itong sinupil ng binata.

To Reach You (Revisions Ongoing)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora