ACT SEVEN: "Mr. Cute, Tall Guy" and "Ms. Cute, Brown-Eyed Girl"

387 13 16
                                    

"WHAT?!?!"

"Yup friend. Hindi ako makakabalik agad ng Scotland kasi my Nan had a heart attack 2 days after New Year at nasa hospital siya ngayon. Sorry talaga. I know I've promised na babalik ako agad after a week pero... Hay."

Hindi maiwasan ni Andie ang mabakas sa mukha ng kaibigang si Kate ang sobrang lungkot nito habang nag-uusap silang dalawa thru Skype. Sa tono pa lang ng boses nito ay parang mabigat na mabigat na talaga ang dinadalang problema nito.

"Nasabi mo na ba kay Sir Dave ang tungkol dito?"

Tumango si Kate bilang tugon sa naging tanong ng kaibigan. At muli'y sumagot.

"I don't know if Sir Dave will allow me to leave work for a while. Two months leave din kasi 'yun. Pero sana, i-allow niya ako na makapag-leave para once na makabalik ako diyan, may work pa rin na naghihintay for me. 'Lam mo naman, mahirap maghanap ng panibagong work once na nawalan ka ng trabaho."

"I'm sure maiintindihan ka naman ni Sir. Mabigat ang reasons mo kaya he'll definitely allow you and will give you that two-months leave."

Nakarinig si Andie ng katok sa pintuan na nanggaling kay Kate. Nakatingin pa ring pinagmasdan niya ang kaibigan. Nakita niyang nilingon nito ang nasabing lugar at saka tinanong kung sino ang kumakatok. Ilang saglit pa'y ibinaling muli nito ang pansin sa kanya.

"Sige friend, need ko ng umalis. I need to see my lola in the hospital. Usap na lang tayo kapag may free time ako."

"Okay. Ingat ka Kate. I hope na bumuti na lagay ng lola mo. Miss na kita."

---oOo---

Andie's :

Mukhang hindi maganda ang pasok ng year 2012 ngayon sa family ng bestfriend kong si Kate. Two days after New Year, biglang inatake sa puso ang lola niya. Kate and her family were supposed to fly back to Scotland by next week. But because of the situation, Uncle Miguel (Kate's Dad) had to cancel their flights and re-schedule it instead. I feel so sorry for Kate. Minsan sa isang taon na nga lang niya makita ang lola niya (by the way, her grandma is 80 years old) eh, ganun pa ang mangyayari. Please God, sana naman po, bumuti na ang lagay ng lola ng best friend ko.

I glance at my phone lying beside my laptop. I press the button on it para umilaw just to check if I have text messages from anyone on my work or, if I have a message from---

---from him.

Aaminin ko, hanggang ngayon, naghihintay pa rin ako ng text from Mr. Cute Tall Guy since he texted me last New Year. Parang tanga lang noh?

When I saw that I haven't received any text messages from anyone especially from him, a sudden pang of sadness and longiness for him strucks me. To be honest, nami-miss ko siya. I know it's utterly crazy but really, I'm missing him like I've known him that much. I immediately grab my phone and browses the text messages on my inbox. Still browsing, I come across on Mr. Cute, Tall Guy's text message for me from New Year's Day. Binasa ko siya ng tahimik, recalling his voice when he answered my attempt on phoning my old number. It's funny but after heeding his voice, I can now clearly picture in my mind the way how he gazes at me with those low but manly voice of his on that night we accidentally met.

Grabe, ang GWAPO nga niya talaga! *cheeks blushes while biting her lower lip*

Hindi ko maiwasan ang mapangiti kapag naaalala ko siya especially the way how I picture him on my mind while mixing his swooning voice with his cute face.

To Reach You (Revisions Ongoing)Where stories live. Discover now