In de ban van een loverboy✔

Hoofdstuk 11

We hebben wel 10 minuten staan knuffelen zonder iets te zeggen. Ik keek Simon aan met tranen in mijn ogen. Ik vroeg hoe hij mij had gevonden. Hij zij dat hij een app had gedownload waarmee hij de locaties van mensen kon achterhalen. Dat heeft hij natuurlijk gezien toen ik even mijn telefoon had aangezet. Hij vroeg me waarom ik niks terug gestuurd had. Ik vertelde dat het allemaal veel te gecompileerd was. Ik zij dat ik ging slapen en dat ik hem morgen weer zou spreken. Ik nodigde hem uit om te blijven slapen. Hij vertelde me dat Hij een hotelletje had. Hij vroeg me of ik mee wilde. Natuurlijk sloeg ik dat niet af.

De volgende morgen gingen we wat lopen en bijkletsen. Ik vertelde hem niks over Jace, want dat hoefde hij niet te weten. Ik zei dat ik was vertrokken door mijn vader (wat eigenlijk ook waar was). Hij miste me heel erg. We hebben een aantal dagen samen rond gelopen tot op een dag, ik zag Jace en staarde hem met grote ogen aan. Simon vroeg wie het was, maar ik gaf geen antwoord. Ik zei dat we meteen weg moesten. Ik trok Simon mee naar het hotel. Die nacht was mijn laatste normale nacht in tijden.

Die volgende ochtend vertrok ik zonder dat Simon het door had. Ik legde geen briefje neer zoals bij Isabelle. Dat kon ik niet, ik gaf te veel om hem. Ik liep naar Jace zijn huis en belde aan. "WAAROM MIS IK JOU ZO TERWIJL MIJN GEVOEL ZECHT DAT IK JE MOET VERGETEN"! Schreeuwde ik. Jace trok me mee naar binnen en begon me te zoenen. Ik gooide mijn tas op de grond en sprong in zijn armen. Hij tilde me naar zijn slaapkamer. Jullie verwachten vast wel wat we daar die nacht hebben gedaan.

----------------------------------------------------------------------
Sorry dat de hoofdstukken zo kort zijn, maar zo
duurt het verhaal langer en dat lijkt mij leuker.
Of jullie moeten iets anders willen. Als jullie mij
dat zouden laten willen weten zou dat zijn zijn.😊

Xx Kelly