The Last | y∞nmin

5

Yoongi

Bir kaç günlük ağır olan uykumdan zar zor uyanmıştım. Gözlerimi hafifçe araladım ve etrafıma baktım. Jimin de aynı şekilde uyuyorudu.  Sanırım ilaç vermeyi kesmişlerdi. Uyumaktan şişen gözlerim biraz ağrıyordu.

Kollarım çok kasılmıştı aynı şekilde bedenimde.

Etrafıma bakarken kapı bir anda açıldı.

-Demek uyandınız Bay Min. Diyerek içeri girdi.

Bu doktordan nefret ediyordum.
Konuşmadan onu dinlemeye devam ettim.

-Bugün bir ziyaretçin var.

Kafamı duvara doğru çevirdim.

-Annen geldi. Umarım onun nasihatlarıyla biraz daha kendine gelirsin.

O piçimsi gülüşüyle dışarı çıktı.
Annem içeri girdiğinde soğuk bir şekilde yanıma oturdu.

-Bunu da mı yaptırtın kendine. Yoongi oğlum bak kendine gel. Ellerin kollların bağlı bütün gün.

-Anne? Bana burada neler yaptılar biliyor musun?

-Oğlum seni iyileştirecekler.

Anlamıyordu. Burası cehennemdi. Ve burası benim cehennemim olmaya başlıyordu.

-Hayır anne! Bir etrafına bak. Burda insanlara işkence ediyorlar.

-Oğlum günlerdir kimseyle konuşmuyorsun. Bu doğru mu?

-Anne bana bak! Ve bir kere olsun beni dinle!!

Yerimde kıpırdanmaya kollarımı açmaya çalıştım. Beni dinlemiyordu.
O kadar sinirliydim ki!
Yattığım yatağın demirleri ses çıkartacak şekilde kıpırdanıyordum. 

-Anne seni kandırıyorlar! Bu doktorların hepsi birer kaçık!

Annem elini ağzına koyarak ağlamaya başladı ve odayı terk etti. Kapıyı kapattığında beni izleyen iki çift göz gördüm.

-Hyung bizi ne annemiz ne babamız ne de doktorlar anlayabilir. Onlar bizi artık anlayamaz.

Sessizce onu dinliyordum.

-Çünkü onlar o kaçık doktorların sözlerine inanır. Şu an ne yapıyorlar biliyor musun? Şu an senin hakkında konuşup bir sonraki tedaviye ah pardon tedavi mi dedim. Üzgünüm. Bir sonraki işkence....

-Ama bu çok iğrenç.
Onunla olan ilk konuşmam. İlk defa bir insanla konuşuyordum. Uzun bir zaman sonra.

-Hyung bir gün seninle buradan kurtulacağız. Hepsine gününü göstereceğiz.

Çok güzel hayaller...

-Jimin... bunu yapabilmeniz çok zor. Biliyorsun öyle değil mi?

-Zor ama başarabiliriz Hyung  değil mi?

Başaramazdık. Buradan çıkış yok...

-Tamam Jimin bir gün buradan çıkacağız.

Bu küçük umutlu küçük konuşma azda olsa umutlandırmıştı. Belki de Jimin tek arkadaşım olabilirdi.
Beynim buradan çıkış yok dese de kalbim Jimin'e inanıyordu.

Bölüm Sonu

Az da olsa ara ara bölüm atmaya çalışıcam. 1 saat önce bir kişinin hikayemi kitaplığın a aldığını görünce yazmak istedim. Umarım olmuştur. 10 Ekimi hepimiz dört gözle bekliyoruz umarım harika bir comeback olur!!
Last Dark adlı Yoonkook couple lı bir hikaye paylaştım ama onu yeni bölümü baya bir sonra gelicek ya da ben dayanamam felan yeni bölüm eklerim bilemiyorum....

Bir sonraki bölümde görüşmek dileğiyle!