The Last | y∞nmin

13

2 Hafta Sonra....

Mutfakta hazırladığım son konserve kutusundan 1 kaşık yemek çıkardım. Yediğimiz yemek tükenmek üzereydi. Son 5 gündür Yoongi arabayı çalıştırmaya çalışıyordu.

1 Hafta boyunca birbirimize yardım edip, bakmıştık. Ve azda olsa toparlanmıştık.

Yoongi içeriye topallayarak geri geldiğinde umutla gözlerinin içine baktım.
Umutsuz bir biçimde kafasını öne eğmişti.

-Merak etme Yoongi başaracaksın. Ben sana inanıyorum!

Güven vermeye çalışarak ellerimi havaya kaldırdım.(Y/N Fighting gibi)
Yanına gidip sıkıca sarıldım. Saçlarımı karıştırıp öpmeye başladı. Her dokunuşu benim için altın değerindeydi.

Masaya oturup yemeğini yemeye başladı. Karşısına oturup o saçma düşüncelere dalmaya başladım.
Nasıl bir hayatımız olacaktı?
Yüzüne bakıp kendimi daha çok hissettim. Bizi hala arıyorlar mıdır?

-Ne oldu?

-Düşünüyordum Yoongi...

-Ne düşündüğünü sorabilir miyim acaba?

-Yoongi arabayı çalıştırdın diyelim. Buradan gittikten sonra nasıl yaşayacağız? Paramız bile yok...

Yüzündeki gülümse bir gram eksilmeden çatalı tabağın yanına koydu.

-Jimin... aslında aklımda bir plan var. Ama senin ne düşüneceğini bilmiyorum.

-Seni dinliyorum ,diyerek devam etmesini sağladım.

-Ben annemin bankasındaki 1,000,000 won parayı -yani kasamızdaki- parayı çalmayı düşünüyorum.

(Y^N :Bu Türk parasıyla yaklaşık olarak 2600 bin lira demek evet Yoongi kendi ailesini soyacak... doğru okudunuz.)

-Hyung sen ne diyorsun?

-Jimin bu paranın çoğunluğunu ben biriktirmiştim. Bazıları babamdan kaldı... ama annem elimden almıştı sırf hastaneye yatırmak için... Hesap numarasında olmadığı için çalmak zorundayız.

-Ben ne diyeceğimi...?

-Ve ben bir karara vardım. Seçmelere yeniden katılacağım ve bu sefer başarmak istiyorum. Jimin ben senin sayende doğruyu ve yanlışı ayırt ettim.
Ne yapmam gerektiğine karar verdim. Jimin eğer bu yolda beraber olursak bizi kimse durduramaz.

Kafamı eğerek dediklerini düşünmeye başladım. O kadını öldürdüğümde düşünmeden hiç düşünmeden benimle gelmişti. Birini öldürmüştüm. O bunu dert etmedi. Çünkü o bana güvenmişti. Ve şimdi sonuna kadar güvenmesi gereken kişi bendim.

-Yoongi...

-Evet?

-Sonuna kadar seninleyim. Ve seni hiçbir zaman yanlız bırakmayacağım.

Masadan kalkıp bedenlerimizi birleştirdim. Ve aşık olduğum sarılara parmaklarımı geçirdim. Bedenini sımsıkı sararak bu rüyanın geçmesini mutlu olacağımız anları düşünmeye başladım.

Artık sona yaklaşıyorduk...

Mutlu olacağımız zamanlara çok az kaldı.

Hissedebiliyorum....

◇◇◇

14. Ve 15. Bölğmler sandığımızdan uzun olacak .

blackwingsforthemoon Mütüşlü kitabını sizle paylaşmak istiyorum son günlerde Taejin şiplemey başladım ve bu kurgu çok güzel! Bakmanızı öneririm!