The Last | y∞nmin

Ek Bölüm-3

➡Park Jimin

Rüyalar...
Peşimi bırakmayan tek şey.

Gözlerimi aralayarak etrafa bakmaya başladım.
Burası?

Yavaşça yerimden kalktım ve örtüyü kaldırdım. Burası çocuklarla dinlenmeye geldiğimiz yazlığa gelmiştik. Merdivenlerden adım adım inip seslerin geldiği odaya geldim.

"Sizin ikinizin bir sırrı olduğunu biliyordum!"

"Tae bak düşündüğün gibi değil..."

"Peki iki saattir niye anlatmıyorsun ha?"

Taehyung sinirliydi.

"Çocuklar sakin olalım lütfen!"

dedi Namjoon.

"Bencede .. Yoongi Hyung bu durumu Jimin ile anlatmak istiyor..."

dedi Jin.

İçeri yavaş bir adım atarak kendimi ortaya çıkardım. Hepsi susarak bana döndü ve Yoongi bana bakarak hızla ayağa kalktı. İki adımda yanıma geldi.

"Jimin iyi misin?"

Anlıma öpücük kondurup bana baktı.

Yüzümü olumsuz anlamda salladım.

Taehyung ağzını açacakken Jungkook onu yanına çekerek koltuğa oturttu.

"Yoongi... ben..."

"Bebeğim lütfen ne olduğunu anlat."

"Ben o adamı görünce çok korktum. Ve o kötü anılar.. he-psi bütün çığlıklar hepsi kulaklarımdaydı."

Hıçkırarak ağlamaya başladığımda Yoongi beni göğsüne bastırarak sarılmaya başladı.

Kokusunu içime çekerek sakinleştim.

"Ben onları rüyalarım da bile gördüm. Ama hep sakindim. Gerçekten. İyiydim.."

"Bebeğim tamam. Sakin ol. Gel oturalım."

Çocukların arasına oturttu ve kendisi de yanıma geçti.

"Jimin istersen-"

"Hayır Yoongi burada duracağım."

"Herkes burda olduğuna göre anlatabilirim. Size söylemek istemedik bu durumu. Çünkü bizi yanlış anlayacağınızı düşündük. Biz yıllar önce Jimin ile bir akıl hastanesindeydik."

Herkes şokla bize baktı.

"Jimin şizofren teşhisi ile yatmıştı. Bende ise ileri derece sosyofobiydim.
İlk başta herkes soyutlamıştım. Ailem istemediği için oraya vermişti. Jimin'in ise ailesi yoktu. Hastane çok normaldi. Ama eğer bir hata yaparsanız çok büyük deneyler,işkenceler ve birçok aleti üstünüzde deniyorlardı. Jimin'in önüne çıkan kişi bize bunları doktordu. Ya da psikopat. Biz şu an çok iyiyiz. Oradan zor şartlarda kaçtık. Hemşireyi yaraladık belki de öldürdük. Bilmiyorum..
Bir yazlık bulduk ormanda kendimizi iyileştirip bir şekilde oradan uzaklaştık. Uzun bir süre bizi aradılar. Ama bulamadılar. Sonra ise burdayız sizinle.
Biz şu an gayet iyiyiz. Ama size anlatamadık. Anlarsınız.. lütfen bizi anlayın. Özür dileriz."