Rogers And Stark

ÖZEL BÖLÜM // BİR

Unuttum sandınız değil mi?

Haha. Komik.

Bunun gibi diğer bölümler gelecek tabi ki de. Yani, özel bir bölüm sonuçta. Siz kitaba hala bağlıyken, ben yüzsüzlük yapamazdım yani.

Manyak mıyım ayol?

Neyse, iyi okumalar

HUNTER HODAN İLE BİR GÜN

Selam fıstıklar! Ve diğerleri. Benim, Hunter. Hodan olan. Hani manitası Stark Endüstrileri varisi olan. Bilirsiniz işte.

Bugün ki özel konuğunuz benim ve bugün benimle bir gün geçirme hakkına sahip siz fıstıkları -ve diğerleri ile birlikte, bugün HUNTER HODAN'IN MUHTEŞEM BİR GÜNÜ adlı etkinliğimizi gerçekleştireceğiz.

Her neyse. Her şey olup bittikten sonra, ertesi sabah Crys ile birlikte arabayla Peter'ın evinden ayrıldık, onu kuleye bırakmam gerektiğini söylemişti ama öncesinde kahvaltı etmeliydik. Bu yüzden sahibinin beni tanıdığı sakin bir kafeye gidip bir şeyler yedik.

Ara sıra tüm olanların bir rüyadan ibaret olup olmadığını düşünürdüm ama her şey rüyaysa, karşımda oturan bu afet de neyin nesiydi? Onunla birlikte olmak için en ahmakça hareketleri yaptığımın farkındaydım, oysa daha basit yöntemler de varmış.

New York ve gerisinde kalan dünya dolusu yetimi kötücül ellerden kurtarmak gibi.

Sevgilimi kuleye bıraktıktan sonra arabayı eve doğru sürdüm. Sonunda biraz olsun dinlenebilecektim.

Tabi, herkes hayatımı tam anlamıyla bilmediği için, bundan sonra olacaklar size biraz şaşırtıcı gelebilir.

Arabayı garaja sürüp park ettikten sonra indim ve gerindim. Arka koltuktan sırt çantamı aldıktan sonra ön kapıya doğru yürürken çanamın kulpunu sıktım. Evde birilerinin olma ihtimali yoktu çünkü genelde bu ev, Victor Hodan'ın bir ailesinin olduğunu temsil ederdi sadece.

Elimi çantamın ön gözüne soktum ve anahtarlarımı çıkarıp kapıyı açtım. İçeri girip kapattıktan sonra hızlıca çatı katındaki odama ulaştım.

Northwood Lisesi'nde yatıp kalktığım onca seneden sonra tekrar doğru düzgün gelebildiğim için rahatlamış hissediyordum. Bazen günbatımının odama vurduğu anlarda diğer tüm edepsiz anılarım gözümde canlanırdı.

Ara sıra romantik biri olduğumu kanıtlamak için tam günbatımı sırasında sevişirdim.

Ne? Hodan olan benim. Utanma güzelim.

Hızlıca duş aldım ve odama dönüp neredese tüm delorasyonu ahşap olarak yaptırdığım ahşap gardolabıma ilerledim. Çatı katı daha çok oduncu kulübesini andırdığı için pek ayrıntı beklememiştim, tasarımcıdan. Olduğu gibi kullanılmasını istediğimden, sonuç buydu işte.

Yine de duvarlarda Victoria Secret Modelleri'nin posterleri yerine -Ben Ryan Değilim!- meleğimin posterleri asılıydı.

Ne diyebilirdim ki? Crystal'a çocukluğumdan beri aşıktım. Sırf diğer kızlarla sevişiyorum diye, onu da diğer kızlar gibi görüyorum mu sanıyordunuz?

Hainler!

Ben asla öyle bir erkek değildim. Sadece ihtiyaçlarımı karşılamak için kendime en uygun gördüğüm tek tip tarza bürünür ve kendimle bağdaşırdım. Böylece ne olduğumla ilgilenmekten ve kimle olmak istediğimden başka önemseyeceğim biri kalmazdı.