Behind the Secret

Chapter 22: Eating Together

Athena's POV.

"I'm glad that you are already back. Welcome back," sabi niya.

"A-Ah Sir. Salamat po," nauutal kong sabi habang umaalis ako sa pagkakayakap niya sakin.

Hoo! Iba nanaman ang nararamdaman ko. Feeling ko anytime mahihimatay ako! Hoo!

Hingang malalim Athena. Nakatitig lang siya sakin. Gusto ko nang lumabas. Feeling ko kasi napaka-awkward na nang ambiance ng office niya eh. Hayss.

Ano ba dapat kong sabihin? Tila parang umurong ang dila ko. Aish! Think Athena!

Tinignan ko siya sa mga mata pababa sa kanyang labi. Naghihintay na magbuka ang kanyang bibig at naghihintay ako sa sasabihin niya.

But until now wala pa rin talaga. Hindi man lang siya nag rereact sa ginawa niya. Aish! Nakakainis naman eh.

Pinagmamasdan ko lang siya umupo sa upuan niya. Tignan mo ito, parang walang nangyari kanina. Parang normal lang sakanya ang mangyakap. Psh.

I cleared my throat just to get his attention. Tumingin naman siya sakin. He just gave me 'what do you want' look. Since hindi ko na hinintay na magsalita siya at ayoko na patagalin pang mag stay dito sa opisina niya dahil ang awkward na, nagsalita na ako.

"A-Ah Sir lalabas na po ako," sabi ko na nauutal pa.

Ano ba nangyayari sakin? Bakit parang ayoko pang lumabas sa opisina niya. Yung feeling na gusto ko pa siya makasama buong araw. Gusto ko siya makita at matitigan. Ang weird lang. Sobrang weird. Kailangan ko na bang magpatingin sa doctor? Ah ewan.

Sana maganda at maayos ang araw ko ngayon.

-------
Chriss' POV.

I'm here inside of my office. Of course signing papers again. Walang katapusan.

It feels so great na nakabalik na si Athena sa company. 2 weeks without her was hella tiring. Mahirap mawalan ng sariling secretary.

Nung mga panahong wala siya, Mrs. Trina took her position for a while. And being with Mrs. Trina is f*ck! Nakakapagod. Every minute I have to go somewhere to attend meetings.

Minsan pa nga hindi niya kinacancel ang mga meeting ko kahit gusto ko. Ang palagi niya kasing sinasabi na utos ni Mom na i-meet ang nga taong yun para sa business. Malaking tulong daw sila sa kompanya. Tch!

Wala na rin akong nagawa kung hindi ang sundin ang sekretarya ni Mommy. Kung hindi lang talaga para kay mom hindi ko gagawin to.

But of course hindi ako basta-basta tumatanggap ng offer ng iba't ibang company and para sa partnership na gusto ng ibang kompanya. Everyone knows that when it comes to my company I am very strict and tutok talaga ako.

Tinignan ko ang relo ko. It's already 12:30 noon. Tanghali na pala. Nagugutom na ako.

I'll eat outside. I fix everything bago lumabas.

I get my car keys.

Paglabas ko ng opisina wala si Athena. She's not here in her table. Baka naman kumakain na siya ng lunch niya?

Oh well! Siguro nga. Pasakay na ako ng elevator. I press the open button. Nang magbukas na ang elevator, I saw Athena.

Pinagpapawisan siya and she looks pale. Damn it! Ano nangyayari sakanya? Napansin ko na parang namimilipit siya.

What's going on with her?

"Athena you alright?" tanong ko na may pag aalala sa boses ko.

"S-Sir ano eh."

"Ano?"

"M-Masakit p-po!"

F*ck! D*mn it!

"Masakit ang ano?"

"S-Sikmura ko po," aniya. The f*ck! Hindi ba siya kumakain? Aish!

"Come on. Sumama ka sakin," I said. 

I grab her wrist. Hinila ko na siya papasok ng elevator. F*ck! I'm hella worried again. 

"Bakit sumakit yang sikmura mo?"

"A-Ah a-ano Sir..," pabitin niyang sabi. Psh!

"Tell me. Nag skip ka ba ng meals mo?"

Hindi siya sumagot. Tumungo na lang siya. "Yes Sir," she said. Tch! Sabi na nga ba eh.

I look at her serously. D*mn! She looks pale. She's getting red. Psh! Nang nasa ground floor na kami, I grab her wrist once again. May iilang empleyado ang nakatingin samin but I don't care. 

Nang makalabas na kami ng parking lot, I told her to wait for me. As I told her that, pumunta na agad ako sa kotse ko. I open the door for her.

"Hop in," sabi ko.

Tch! I'll make sure na kakain siya nang marami.

------------

Athena's POV.

At Korean Food Restaurant ...

Ang dami niyang inorder. Mauubos kaya namin to? Kanina habang nasa sasakyan kami papunta rito sa restaurant, pinapagalitan niya ako. Paano raw kung may mangyari na naman daw sakin.

Nanenermon siya hanggang sa pagdating namin dito. Hindi naman talaga ako nag skip ng meals. Nakalimutan ko lang kumain.

Sabi ko nga sakanya na wag na lang niya ako ilibre. But he insist. Grabe si Boss. I look at him. Bale magkatapat lang kami. Seryoso talaga siya. 

As the waiter put everything in the table, he started to get a spoon and a chop sticks. Kumuha na siya ng mga pagkain, even soup. 

Nang matapos na siya, nagulat na lang ako na kinuha niya ang rice ko na nasa tapat ko at pinalitan niya ng bowl na hawak niya kanina na may rice at ulam na.

Hala! Nakakahiya naman. Pinag serve pa niya ako. Hala talaga!

"Eat," sabi niya. Eh? Nahihiya ako eh. 

Nagsimula na siya kumain. Hala nahihiya talaga ako kumain.

"Athena eat," he command. Ay grabe natatakot na ako sa tingin niya. Kinuha ko na ang chop sticks na nasa table ko at nag simula na sumubo.

Tahimik lang kami kumakain. Habang kumakain kami, ninanakawan ko siya ng tingin. Pinagmamasdan ko lang siya.

Aw! ang cute niya kumain. Ang paglunok niya ng pagkain ay napaka-hot. Nakakadagdag gwapo ang adams apple niya. My gosh!

Teka ano? Ano sabi ko? Erase. Erase. Erase! Hindi pwede. Sa naiisip ko sakanya, naramdaman ko tuloy ang pag akyat ng dugo ko sa mga pisngi ko.

Wahh!! Kainis naman eh. Subo lang ako nang subo hanggang sa ....

*Accccckkkkkkkkk......*

"Psh! Be careful Athena. Here water," Abot niya sakin ng tubig niya. Ehhh?? Awkward!

"Thank You Sir," sabi ko.

Tinignan ko lang siya. Gumagalaw ang labi niya parang may sinesenyasan siya. Ano ba yun? Di ko magets. 

Binigyan ko lang siya ng 'ano yun?' look. Pero ganun pa rin ang ginagawa niya.

"Ano ba kasi yun?" tanong ko. Nakakainis na kasi ang ginagawa niya eh.

"Aish! Tch," aniya. Nagulat na lang ako sa ginawa niya. Tumayo siya at inabot ang labi ko.

Eh?

"May dumi ka sa labi. Ang kalat mo namang kumain," sabi niya.

Ito nanaman ang puso ko, nag wawala at parang umaakyat ang lahat ng dugo ko sa pisngi ko.

Argh!!! Nakakainis! Magpapacheck up na nga lang ako.