Behind the Secret

Chapter 74: Committed!

Chriss' POV.

I can't help myself not to cuss. Galit ako sa mga magulang ko. They keep on manipulating my life. They keep on making decision without telling me for their sake and not for me.

Hindi na ako natutuwa sa mga nangyayari ngayon. Arrange Marriage? The f*ck! D*mn! Hindi ako papayag. I must do something para hindi matuloy ang gusto nila.

Kung itanan ko kaya si Angel? That is a nice idea, but hell no. Baka magalit ang magulang niya sakin. It will be double trouble if that happens and I won't let that happen.

Narito ako sa pool. I want to unwind from this effin stressful life. I want to stay away from my parents dahil kapag nakikita ko sila, I felt that I am a dog na kailangan sumunod.

Naaalala ko nanaman ang mga nangyari kanina.

*Flashback...*

"...she will be your bride to be and your future wife."

I was shocked on what my dad said. I am mad sa nabalita ko. Of all people, bakit siya pa ang na-arrange sakin?  Karibal siya ni Angel sa akin.

"Nice to meet you," sabi ko pero wala akong gana. The hell! Gusto ko mag-rant ngayon sa mga magulang ko. Hindi nila alam ang nararamdaman ko ngayon. I felt so much pain and anger inside of me. Akala ko ba anak nila ako? But it feels like hindi na.

They are too much. Parang sinasadya nila ang mga nangyayari.

"Let's go eat? I bet na gutom na kayo?" Natatawang sabi ni Mom.

Lumapit sakin si Sofia atsaka hinawakan ang kanang braso ko. Nagkatinginan kami pero blanko lamang ang binigay ko sakanya. Walang expression.

"How sweet naman kayong dalawa? I can't wait to see you two on your wedding day," masiglang sabi ni mommy.

Tch. Walang kasalang magaganap between me and Sofia.

*end of  flashback*

Iniisip ko kung paano namin malulutas ang problemang ito. Iniisip ko kung paano ako makakawala sa kamay ng mga magulang ko. Napapagod na kasi ako. Nakakapagod na.

Naglakad-lakad ako sa gilid ng pool when someone call my name.

"Chriss!," tawag niya sakin mula sa likuran ko. Hinarap ko siya. It's Sofia. She's smiling and I don't like that she's here.

"What?" Iritableng tanong ko. I don't show any emotions to her. Blanko lang ang ipinakita ko.

"Nakakatuwa no? Dati inaaway mo lang ako because of that stupid girl tapos ito..," she chuckles na parang kinikilig pa.

"Mapapangasawa na kita. Desti-," I cut her off. I am mad right now.

"Stop! Destiny? I am not your destiny and you will never be my distiny!" Madiing sabi ko.