Yaparım Bilirsin -Tamamlandı- GSA serisi 1. Kitap

19. Çok Öpülesi Adam

İyi okumalar canlarım...

....

Bacağını yatağa verip ince çorabını parmaklarından geçirdi. Buğday tenine uyan renk pürüzsüz ve parlak bir görsel oluşturmuştu. Diğer bacağını da yatağa dayadığında kapı açılmış kocası içeri girmişti.

"Aslı!!!" diye böğüren adama şöyle bir başını çevirip boş baktı. "Ne bağırıyorsun?" deyip bornozun kapattığı bacağını iyice açıp çorabı seksi bir hareketle bacağına geçirdi.

Yiğit öfkesini unutup başka bir aleme geçmişti bile. Bu kadın kendini delirtmek için bütün silahlarını özenle kullanıyordu. Yutkunup nefes aldı. Karısının karşısına geçip üstten dik dik bakındı. Geceye hazırlandığı belli olan kadının bornozunun kuşağında kaldı gözleri. "Evin içini çakmalarla doldurduğuna inanmak istemiyorum."

Ellerini beline yerleştiren Aslı kocasına yanaştı. "İster inan ister inanma sevgilim. Hem o kadar ucuz değiller. Yurdum malları hepsi. Gümüşler el oyması, tablolar genç, gelecek vaat eden ressamların. Birgün onlarda bulunmaz olacak. Bundan bir yada iki asır sonra torunlarımız 'büyükannemizden tarihi eser' diye saklayacak."

Yiğit'in tek kaşı havalandı. "Zekice, ama yemedim. Kaç liraya gittiler?"

Aslı gülümseyerek gözlerini büyüttü. "Tam on iki milyona!" dedi.

Yiğit dudak büktü. Gözleri gel git kuşağa takılıyordu. Bu gece bu kadının koynuna girecekti. Net! Elini kuşağın üzerine attı. Bir adım daha sokuldu kadına. "Çok iyi para. Şu ... gençleri evlendirecek olma konusunda kararlı mısın?"

"Elbette kararlıyım. Hatta bazılarını balayına göndereceğim. Belki bir fon bile açabilirim, yada dernek mi açsam?" deyip etrafına bakınıp düşünemeye başlamıştı.

"Herkesi mutlu edeceksin ama ya ben?" dedi başını yana yatırıp mutsuz bir ifade ile bakındı. Aşkta ne yoktu ki? Aşka her şey dahildi. Öfke, nefret, ihanet... Seviyordu bu adamı. Uzanıp adamın dudaklarına önce yavaş ama acılı öpücükler bıraktı. Beline dolanan kolalarla ateşi harlandı ama geriye çekildi Aslı. "Çok öpülesi adamsın."

"Ama sen sadece öpmek için fazla güzelsin. Bak ne diyorum..."

Kollarını göğsünde bağlayan Aslı merakla bakındı. "Hı neymiş?"

Adamın eli güzel yüzünde gezinirken etkilenmemiş gibi dik durdu. Oysa içi kaynıyordu. Kocası onu ne kadar özlemişse o da onu o kadar özlemişti.

"Bu gece başbaşa mı çıksak?"

Yüzündeki eli elinin tersiyle itti. "Hayır." dedi. Bornozunun kuşağını açarak. Mor iç çamaşırlarının kavradığı kadına eriyerek baktığında gerçek bir yutkunma yaşadı. Bilerek yapıyordu Aslı. Hemde fazlasıyla bilerek. Yatağın üzerinde duran mor elbiseyi eline alıp kocasının karşısında bedenini kıvırarak giyindiğinde Yiğit kendini yatağa zor bıraktı. "Aslı bak delirtme beni!" dedi dişleri arasından.

"Seni delirtmek benim hakkım ama..." dedi sırtını Yiğit'e dönüp. "Şunu kapatır mısın yakışıklı kocacağım."

Açık sırta baktığında başını aşağı yukarı salladı. "Elbette sultanım. Nereye gideceksiniz?" dedi ayağa kalkarken.

"Bilmem daha karar vermedik. Çıkınca kararlaştıracağız. Çocukları öptüm kokladım. Birazdan uyurlar zaten." dedi kurutup sekil verdiği saçlarını ayna karşısında dalgalandırdı.

Ceketini çıkarıp yatağa attı Yiğit. "Bende hazırlanayım, bizde beylerle çıkacağız." Aslı'nın eli saçları arasında donup kaldığında kocası çoktan banyoya girmişti. Kapıya dönüp yumruğunu havaya kaldırdı. "Seni varya... Sakin ol kızım, bilerek yapıyor. Aklınca seni senin silahınla vuracak. Ben seni vuracağım hemde orandan." Derin nefesler eşliğinde çantasını alıp odadan çıktı.