Coiling Dragon Book 1

B1C6

Book 1, Chapter 6 – Coiling Dragon Ring (part 1)

Sa ilalim ng init ng araw, ang mamula-mulang ulap ay halos tabunan ang buong kalangitan, nagbibigay ng pulang kulay sa buong mundo.

"Sobrang dali ng paglilinis dito sa ancestral hall."

Pag-alis galing sa ancestral hall, inaamin ni Linley na nasobrahan siya sa paghahanda. Naglaan siya ng isang oras sa trabahong ito, pero pagkatapos ng labinlimang minuto ay natapos na siya sa paglilinis.

Sa kontinenti ng Yulan, ang bawat taon ay nahahati sa labindalawang buwan, bawat buwan ay may tatlumpung araw, at bawat araw ay may dalawampu't apat na oras, bawat oras ay may animnapung minuto. Karamihan sa mga maharlikang pamilya ay may pag-aaring pendulum at makapagsabi ng wastong oras. May mga sobrang mayaman o sobrang taas na katayuan na mga indibidual ang maaring may matikulusong gawa na mga orasan para sa kamay. (Wristwatch)

"Ang ancestral hall ay nililinis kada buwan. Sa prangkang pagkasabi, sa darating na buwan, ang ancestral hall ay hindi masyadong madudumihan. Ang tanging gagawin ko ay punasan ito. Mayroon pa akong halos isang oras bago magsisimula ang aking pagsasanay. Ano ang gagawin ko?" Nababatong nagpalinga-linga si Linley.

Ang lumang mansion ng mga Baruch ay may limang libong taong kasaysayan.

Ang mga bahay sa harapan ay nililinisan araw-araw, pero sa silid ng mas malaking bahay sa likuran, maliban sa ancestral hall ay natatabunan ito ng alikabok, at may mga litak pa ang dingding. Mga ligaw na dumi at berdeng lumot at tumatabon sa sahig at umakyat pa sa dingding.

(psyche: to help you have an inkling about courtyard, please see image below.)

"Heeeeey..." Nang makita ang napakalumang kalagayan ng bahay ay kumislap ang mga mata ni Linley. "Maraming lugar sa likuran na hindi na nabibisita sa loob ng halos isang siglo. Meron kayang natitirang lumang gamit dito?"

Sa naiisip, nagsimulang kumalabog ang dibdib ni Linley.

"Kung makakita ako ng importanteng gamit ay ibibigay ko ito kay papa, walang duda na matutuwa ito." Huminga ng malalim si Linley, pagkatapos ay pumasok sa giba-gibang silid malapit sa ng ancestral hall. Maingat ang bawat hakbang na naglakad si Linley, hawak-hawak ang isang matibay na kahoy sa kamay na ginawang pangtanggal ng agiw, hinayaan nito ang sariling maghanap ng maigi.

Pagkapasok palang sa silid ay pumasok na ang nabubulok na amoy sa ilong ni Linley. Makikita ang makakapal na agiw sa bawat sulok at mga naggagalawang gagamba.

Maraming agiw na tumatabon sa mga kurtina at dekorasyon. Kung tingnan sa malapitan, ang mga kurtinang ito ay halatang sa sinaunang panahon pa. Malas nga lang at gutay-gutay na ito at hindi na halos makilalang kurtina.

"Kung ang mga kurtinang ito ay hindi sana nasira, walang duda na malaki ang halaga nito." napailing si Linley. Nagpatuloy na tiningnan nito ang silid, gamit ang kapirasong kahoy, inalis nito ang patong-patong na agiw habang masusing naghanap.

Tiningnan nito ang sahig, ang mga kabinet at tiningnan din nito kung may nakatagong lagusan ba sa dingding.

"Ayon sa mga librong nabasa ko, karamihan ay may mga nakatagong pihitan o daanan." Maingat na kinatok ni Linley ang mga dingding at pinapakinggan ang tunog niyon.

Sobrang nagustuhan ni Linley ang pakiramdam na naghahanap ng nakatagong yaman sa silid. Pero may nakalimutan ito. Kung nagawang maisip ito ni Linley, hindi ba't ang kanyang ama, lolo at ang mga nakakatanda sa kanilan angkan ay maaring naisip din ng mga ito?

Ang lumang mga silid ay matagal nang nilimas ng mga patay nang ninuno ng Baruch clan.

Isang walong taong gulang lang si Linley. Kahit na ang istriktong pagtuturo sa angkan nito ay nakatulong maagang mahinog ang isip nito, may malaking agwat sa pagitan nito at sa mga matatanda na. Natural na hindi nito maisip ang ganito ka kompletong pananaw.