Secret Unfold

Chapter 13

EUNICE POV

Papunta ako ngayon sa mall na palagi Kong pinapasyalan. Doon kasi kami magkikita ni Josh.

"Manong baba nalang po ako dyan sa may gate lalakarin ko nalang papasok." Sabi ko sa Driver namin. Hindi ko na dinala ang kotse ko dahil ihahatid naman ako in Josh mamaya pauwi.

"Ma'am sigurado po kayo?" Tamango ako sabay labas sa kotse. Lumakad na ako patungo sa mall.

Hmm... This is strange bakit umuuwi na ang mga tao? Maaga pa naman at hindi pa schedule para magsirado and mall. Maka tanong nga.

"Excuse me, bakit
Sabay-sabay na lumabas ang mga tao mula sa mall." Tanong ko doon sa nakasalubong Kong babae.

"Pinalabas na kasi ang lahat." Sagot nung kausap ko.

"Pinalabas? Bakit naman?" Tanong ko ulit dun sa kausap Kong babae.

"Ewan hindi ko alam miss, kung may gusto ka pang itanong doon nalang sa mga security wag saakin." Medyo iritang sabi nung babae. Nagtatanong nga lang nairita agad dalawa pa ngalang yun tanong ko.

Nagpasalat na ako sa babae at saka iniwan siya para pumunta sa mga naka schedule na security para mag tanong.

Pero bago pa ako makalapit sa security ay tumunog na agad ang ringtone ng cellphone ko.

"Hello?" Sabi ko ng masagot ko na ang tawag.

"Hello, Babe nasan ka na?" Bungad sa akin ni Josh sa tawag.

"Ako nasa labas ng mall, ikaw nasan kana?" Balik Kong tanong

"I'm here inside the mall" Pinagtakahan ko ang sinabi ni Josh. Akala ko ba pinalabas na ang lahat?

"Babe diba dapat lumabas ka na? Magsisirado na ang mall lahat ng tao at pinalabas na." Sabi ko sa kanya. Tinawanan lang ba naman ako

"Go to the entrance at pumasok ka doon" kung minsan ang tigas ng ulo nitong boyfriend ko.

Wala akong nagawa kundi ang pumasok sa loob ng mall. Pupuntahan ko nalang siya para lumabas na siya baka mamaya makulong yun dito sa loob at bukas pa makalabas.

Hinakbang ko ang akong mga paa papasok sa mall. Hindi pa naman talaga serado ang mga stores kaya bakit pinalabas ang mga shoppers?

Ilang minuto na akong naglalakad pero kahit isa ay wala akong nakitang sales lady o sales man. Puro mga bukas na store lang at ang mga paninda.

Pinagpatuloy ko ang paglalakad hanggang sa isa-isang nagpatayan ang mga ilaw at dumilim na ang bupng paligid. "Nako naman oh! Naabutan pa ata kami sa pagclosed ng mall."

Agad kong kinapa ang cellphone ko sa bulsa para gawin yung pang ilaw. Dahan-dahan akong nag lakad papunta sa escalator na mistulang hagdan dahil hindi na ito gumagalaw paakyat.

Habang naglalakad ako ay may mga naririnig akong mga yabag ng paa pero tuwing nililingon ko ito ay wala namang tao. Di kaya multo yung naronig ko? Dahil sa takot ay binilisan ko ang paglakad kung lakad pang maituturing ang ginawa ko. Mukha kasing halos limang hakbang lang ang ginawa ko para umakyat patungo sa susunod na floor

Matapos ang ilang lakad-takbo, liko at pagakyat sa 3 floor ay nakarating rin ako sa pinto na patungo sa rooftop.

Binuksan ko ang pinto pero walang Josh sa rooftop. Pumunta ako sa gitna at nilibot ang tingin. Nababakasakali na makita siya pero nabigo ako.

"Josh!" Tawag ko sa kanya pero wala paring Josh na napapalita. Naiinis na ako; pumasok ako sa mall kahit na alam kong pinapalabas na ang mga shopper sa ladahilanang simabi niyang pumasol ako at dahil na rin sa pagalala na baka makulong siya sa loob ng mall; naabutan pa ako ng pagsarado ng mall at ngayon malalaman ko na wala pala siya rito! Pinagtitripan niya ba ako?!

"Josh! I hate you! Iniwan mo nanaman ako! I hate you." Unti-unti ng tumutulo ang mga luha sa mukha ko. Hindi ko na kasi mapigilan. Marahil ay dahil sa halo-halpng emosyon na narardaman ko ngayon.

Takot, galit, pagalaa at dismaya. Takot dahil ano mang oras ay pwedeng may magpakitang multo o kung ano pamang nakakatakot isali na rin na madilim ang paligid at tanging cellphone ko lang ang umiilaw.

Galit, dahil hindi manlang niya sinabo na wala na pala siya sa rooftop at feeling ko pinagloloko niya lang ako. Ugh! Nakakainis!

Pagalala, dahil baka may nangyari masama sa kanya habang nandito siya sa rooftop magisa.

Dismaya, dahil akla ko maabutan ko siya dito sa rooftop. Hay buhay parang life. Patuloy lang ang pagagos ng along mga luha habang nakayuko.

Tumunog ang cellphone ko. Naka tanggap ako ng message.

Babe look around.

Dahil sa natanggap kong message ay agad akong lumingon sa paligid ang kaninang madilim na paligid ay napalitam ng makukulay na lights.

Lumakad siya palapit sa akin. I can sense that his a bit nervous I wonder why?

"Eunice, babe it is now our third anniversary_" tumigil siya at bumuntong hininga. He really is mervous. "I know that this must be too fast but I want you to know that I love you so much_ I will treasure all the memories with you as my girlfriend, but now_"

Palapit siya ng palapit habang nagsasalita. Kinabahan tuloy ako sa pinaggagawa niya. "I want to ask you this question" nang makalapit na siya ng tuluyan sa kinaroroonan ko ay bigla siyang lumuhod.

Automatic na tumulo ang mga luha ko. Tama ba ang nasa isip ko? "Eunice wil-will you marry me?" Nilahad niya sa akin ang isang kahon na maysingsing.

Ilang minuto na akong naka tulala sa mukha ni Josh parang ayaw mag proseso ang utak ko. "Babe, hindi ka pa ba sasagot? Nahihirapan na kasi ako sa posisyon ko." Bumalik ako sa katinuan.

"Bakit ka pa nala luhod tumayo ka kung nahihirapan ka na" pagmamataray ko

"Hindi kapa kasi sumasagot eh" sagot niya.

"Yes" mahina kong sabi pero alam kong narinig niya kasi inulit niya pa ang sinabi ko patanong ngalang. "Yes nga sabi"

Ngumiti siya ng pagkalawal at sinuot ang singsing sa kamay ko. "Lets eat?"
Sa may pinto ay may mga taong naka uniporme na pang waiter at nilagay ang mga dala nito sa isang fine two dinner table.

We enjoy the last night together being girlfriend/boyfriend and the first night of being fiancé/fiancée.

****
Luh! Sorry po. Ito na po talaga.

Sana magustuhan niyo ang chapter na ito.

♥♥VOTE, COMMENT, ENJOY♥♥

»»»den♥