Secret Unfold

Chapter 35

LUCY'S POV

Anong nangyari? Bakit ang dilim? At hindi ako maka galaw. Parang naka upo ako sa isang silya at naka tali ang mga kamay at paa ko. Sinubukan kong kalagin ang tali.

"Forcing yourself won't help. Ikaw lang ang masasaktan sa ginagawa mo." Sabi nang isang boses.

"Sino ka? Anong kailangan mo sakin?" Tanong ko rito

"Hahaha your funny. Kinalimutan mo agad ako? Come on Lucy for sure kilala mo ang boses ko."

"After all matagal rin tayong magkakilala. Matagal ka ring nagkuwaring kaibigan lang ni Drake" dugtong pa niya.

"Kate." It was not a question but a pure statement.

"Hahaha very good Lucy"

"Bakit mo ito ginagawa saken? Pakawalan moko dito hayop ka."

"Gustohin ko mang pakawalan ka dyan di ko yun magagawa. Sa tingin mo ba ako ang may pasimuno ng lahat ng ito?" Naramdaman kong nag lakad siya palapit sa akin.

"Kung hindi ikaw sino? Wala namang ibang pwedeng gumawa nito saken kundi ikaw!"

"Are you sure about that? Think again Lucy sino nga ba ang nagplano nang lahat mula sa araw na makidnap ka hanggang sa mapunta ka sa maisipang patayin ka niya." Hinawakan niya ako sa balikat.

"Alalahanin mo ng mabuti Lucy, sino siya kasi alam nating kilala mo siya. Isang tao na bigla nalang nagpakita."

Kung hindi si Kate eh di sino. Hindi kaya si E-Er....

"I guess kilala mo na siya" saad niya saka siya may nilagay na bagay sa kamay ko bago lumayo ang tunog ng paglalakad niya.

"Maam kate buti lumabas na kayo papunta na rito si Boss. Naku kung makita ka niya na pumasok dito paniguradong tayong dalawa ang malilintikan." Rinig ko pang sabi ng isang lalake.

"Don't worry, basta walang magsusumbong hindi niya malalaman."

Yun nalang ang narinig ko bago sinara ang pinto ng kwartong kinaroroonan ko.

Mga ilang minuto ay muling bumukas abg pinto. "Sinong nandyan?" Agad kong tanong.

Nasagot rin naman ang mga tanong ko ng marahas na tinanggal ang piring sa mata ko.

"Well would you look at that ang dating akala ko nang patay ay narito at buhay pa pala." Sabi ng isang babae saka tinignan ang mga tauhan niya.

Hindi ko pa masyadong naaninag ang mukha niya dahil naga-adjust pa ang paningin ko pero may hula na akong si "Erica" siya.

"Yes it was I the one and only who plan everything. And now we are back again to this situation but this time sisiguraduhin ko nang mamamatay kana talaga!"

"Bakit mo ba ito ginagawa? Wala namang akong ginawang masama sa'y_"<pak> isang malakas na sampal ang natamo ko galing kay Erica.

"YOU STOLE MY PRINCE! DRAKE WAS MINE, HE IS MINE AND WILL ALWAYS BE MINE!" nanggigigil niyang sabi. Nanginginig na rin siya sa galit at parang wala na sa katinuan.

"Baliw kana Erica! Hindi sayo si Drake hindi siya isang bagay na pwede mong angkinin!" Bulyaw ko sa kanya na lalo lang nagpa galit sa kanya.

"Baliw na kung baliw, wala akong pakealam at wala ka rin doong paki alam dahil ngayon din papatayin na kita" saad niya saka kinuha ang isang baril sa tauhan niya at kinasa.

"May huling mensahe kaba kay Drake Lucy. After all mamamatay kanarin naman." Sabi nito habang ang nguso ng baril ay nakatutuk sa ulo ko.

"Hinding hindi ka mamahalin ni Drake Erica kahit kailan"