Secret Unfold

Chapter 21

EUNICE'S POV

It's been 3 months since Cyra got missing lahat ay naapektohan sa pag-kawalaniya.

Pero ang higit na naapektohan ay si Drake.

"Drake tama nayan, nag-aalala na sila tita sayo. Palagi ka nalang gabi kung umuwi at kung nasa bahay karaw ay kinukulong mo ang sarili sa kwarto."
Sabi ni Josh kay Drake nandito kami sa isang bar.

"Come on dude, tama na yan, halikana at iuuwi ka na namin." Sinubukan siyang patayuin ni Josh pero tinabig niya lang ang kamay nito.

“Pwede ba... Pabayaan  nyo ko...” Sabi ni Drake habang tinuturo niya si Josh, dahil medyo lasing na siya ay sa kaliwang bahagi ni Josh ang natuturo nito.

Kinuha ni Josh ang bote ng beer na tinutungga ni Drake. “Ibalik mo <hink> yyan Joiish”

“Drake ano ba tumigil ka na!” bigla kong sabi. Dahil nasimulan ko na din ipagpapatuloy ko na lang.“Akala mo ba ikaw lang ang nasasaktan, akala mo ba wala lang sa amin ang lahat. Naiintidihan ka namin_”

“Naiintidihan nyo naman pala <hink> bakit nyo ko pinapakealaman? Hindi... Hindi nyo alam kung gaano kashakit ang nararamdaman ko!!! Kaya...kaya hindi nyo ko naiintindihan!” Singhal niya uabang tumutulo ang kanyang luha.

Naaawa ako sa kanya, alam ko na sobra na siyang nasasaktan pero pinapabayan na niya ang sarili niya.

“Hindi mo siya kailangan sigawan Drake"  Mahina pero ramdam sa boses ni Josh ang pagtitimpi.

“Kung ayaw mo...mashigawan yang Gf mo <hink> pagshabihan mong itigil ang pagka-pakealamera!”

Susuntukin na sana siya Josh nang maunahan ko siyang sampalin. “Alam mo Drake... Halo-halo ang nararamdaman ko ngayon pag-alala, awa at inis sa'yo. Sa tingin mo ba magiging masaya si Cyra kapag nalaman niya na nag-kakaganito ka? Nakakainis ka dahil imbes na mag-karoon ng pag-asa nilulugmok mo yang sarili mo sa alak at panghihina. Dapat nga siguro na di na siya bumalik dahil paniguradong madidi-sapoint lang siya sayo!” pagkatapos kong sabihin yun ay hinila ko na si Josh paalis. Kung ayaw niya pakialaman namin siya eh di wag!

ACE'S POV

Hi! I'm Ace but I guess you already know that so I'll just start narrating.

I'm at my car driving, pupuntahan ko kasi ang dati kong yaya. She's been working to our family since my dad was still a kid even he got married to my mom until I got born Nana Choleng still became loyal to our family.

But now she's too old my parents decided to give Nana a retirement. My parents give her a house together with her grandson and a monthly allowance.

Dahil busy sila sa negosyo, ay ako ang inutusan nila na maghatid ng pera ayaw kasi nila na ibang tao ang utusan baka kasi di umabot kina nana Choleng at tangayin ito.

Kung hindi ako nag-kakamali, ang bahay nila yaya ay napapalibutan ng mga puno ng niyog at malapit-lapit lang din sa dagat.

Hindi rin nag-tagal ay nakita ko na rin sa wakas ang bahay nila Na I'm sure ito na yun.

<Tok... Tok... Tok...>

"Tao po! Nana Choleng! Nandito po ba kayo? Nana? Eric?" Tawag ko sa kanila. Pero walang sasagot sa akin.

Sinubukan kong pihitin ang pinto at napag-alaman ko na hindi ito naka lock. Pinihit ko ang knob at unti-unting binuksan ang pinto.

"Nana? Papasok po ako." I said as I lety self walk throuh the door and enter the house.

Hindi gaano kalakihan ang bahay pero hindi rin ito maliit tamang-tama ang laki may apat itong kwarto. Ang dalawa ay kina Nana at sa kanyang apo na si Eric, ang natitirang dalawa ay guest room.

Dati, kapag dinadalaw namin sila ay naabutan na kami ng gabi kaya minsan ay dito nalang kami natutulog.

Ang tahimik, Tinignan ko ang paligid chini-check kung nandito ba sila. Nakakapagtaka naman kasi na iwan nila ang bahay na hindi nila-lock.

"Nana! Are you here?" Tawag ko ulit, pero wala talagang sumasagot sa akin.

"Ahhhhh!!! Magmanakaw!!!" Rinig kong tili ng isang babae mula sa king likod.

Taranta akong lumingon sa likod pero isang babae ang may hawak ng walis ang sumalobo sa akin at pinag-hahampas ako sa ibat-ibang parte ng aking katawan.

"Tulong! Tulungan niyo kami, nilo-looban kami!" Tili niya ulit habang patuloy parin siya sa pag-hahpas sa akin. Simubukan kong palahin siya pero hindi siya nakikinig.

"Aray!" Daing ko ng matamaan niya ako. "Teka, teka lang_" saad ko habang pilit na iniiwasan ang walis na gamit niya.

"Sino ka? Sumagot ka! Anong ginagawa mo dito?" Tanong niya pero patuloy parin siya sa pag-hampas sa akin. Who is this girl? Pamilyar ang boses niya pero hindi ko mapag-tanto king sino dahil hindi ko masyado nakikita ang mukha niya.

"Hay! Naku Lulu, itigil mo iyan ineng." Sabi ng isang matandang boses na talaga namang na-miss ko.

"La, kilala niyo po ba ang taong ito?" Tanong nung babae kay Nana Choleng. Tumigil na rin siya sa pag-hahampas sa akin.

"Ay, oo naman ineng, siya yung dati kong inaalagaan at anak ng inaalagaan ko dati." Sabi ni Nana sa babae na ngayon ay naka-talikod sa akin.

Iba ang pakiram-dam ko sa babaeng ito parang nakita ko na siya dati kahit naka-talikod lang ito sa akin.

"Ace, iho, ito nga pala si Lulu, Lulu siya si Ace anak ng amo ko." Pag-papakilala sa amin ni Nana. Hamarap ang babae sa akin. Tinitigan ko siya nang mabuti at sinuri ang buo nitong mukha.

"Sorry Sir Ace, inakala ko kasing magnanakaw ka." Hindi ko na pinansin ang pag-hingi niya sa akin ng tawad dahil sa pag-iisip.

Kaya naman pala pamilyar siya sa akin. Pero ang pinag-tataka ko bakit parang hindi niya ako kilala?

****
Hi gals! Another chap ang natapos, but I hope you like it.

♥♥VOTE, COMMENT, ENJOY♥♥

»»»den