Pretty but Deadly

Chapter 40: Play To Death

A splash of cold water pulled me from darkness. My eyes opened weakly to see a blurry sight. I close it again as I let the freezing water run down my body. The poison… I can still feel it inside my body, slowly giving me a hardcore pain.

“Miss Beautiful, gising na kung ayaw mong…”

The male voice’s words hang in the air. I can almost envision him smirking with his own thoughts. Then, I felt fingers lingering on my neck. Without a second, my eyes snapped wide open and abruptly charged at the bastard with all the strength I still have. Kahit malabo pa rin ang aking paningin ay naaninag ko pa rin ang takot sa kanyang mukha at mabilis na umatras palayo sa akin. I tried to reach him with my fist, but something stopped me.

Then, I realized I was actually hanging with thick metal chains wrapped around my wrists that were attached to the ceiling. Even my feet were shackled with chains rooted on the floor, limiting me a single step. I am completely fucking chained.

“Tama na ang laro,” pamilyar na boses ang umalingawngaw sa bakanteng silid na ito. The room smells like rust and dirt. Even though I can’t clearly see his face, I know who he is. “Sana ay nabawi mo na ang lakas mo sa iyong pagtulog, Binibini. Marami ka pang pagdadaanang hirap sa araw na ito,” he told me.

My lips lifted in a sly smirk. “Sana ay alam mo ang iyong pinapasok, Ginoo,” I said, copying his words sarcastically. “Mag-umpisa ka ng maghukay kung gusto mong maayos ang iyong libing sa lupa.”

“Hindi mo ako matatakot,” aniya. “Ikaw ang aming unang ililibing oras na makuha namin ang Don ng Clemente Mafia,” dagdag nito.

I quickly felt relieved unknowingly. That means they failed in that fight and Devon is safe. Now, I wonder where is he. Is he really safe? Nagawa ba nilang makaalis agad gamit ang helicopter nito?

I barked a bitchy laugh, “Morons! How weak can you be? You can’t even win over a very small number of his mafia guards. I wonder why did I ever pulled you as my little pets.”

“Kung hindi ka umatras sa plano ay hawak na natin siya ngayon,” he said instead. Naglakad ito palapit sa akin habang ako ay kanyang masuring pinagmamasdan lamang. “Ngayon, kami ay nagtataka kung ano ang nagpabago ng iyong isip. Bakit nga kaya, Binibining Aurora? Meron ka bang hindi sinasabi sa amin?”

“It is none of your fucking business,” I whispered to him slowly. “How dare you chain me here. I am your boss. Ako ang susundin niyo sa aking magiging plano,” giit ko. Humalakhak lamang ito bilang sagot at mabagal akong inikutan.

“Tama ka, ikaw ang masusunod. Ngunit nakipagkasundo kami sayo sa isang dahilan at iyon ay ang patayin ang Don. Pero ikaw ang sumuko. Sa tingin mo ba ay susunod pa rin kami sa iyo?” humalakhak itong muli. “Tama ang aming pinuno. Sabi niya ay maaaring magbago ang iyong isipan kaya’t naghanda kami ng lason para lamang sa iyo, Binibini.”

“Ang iyong pinuno?” I scoffed. “Palabasin mo siya kung ganon at iharap sa akin,” hamon ko.

“Makilala mo siya kung nais niya ng magpakita. Huwag kang magmadali,” sagot niya mula sa aking likuran.

“If I betrayed you, why don’t you kill me now?” Why prolong the agony with this shitty poison roaming all over my body?

Nagbalik itong muli sa aking harapan bago magsalita. “Dahil marami pa kaming kailangan sa iyo, Binibini. Marami pa kaming mga tanong na nais namin bigyan ng sagot,” aniya. “Tulad na lang ng iyong koneksyon sa Don ng Clemente Mafia? Ano ang mayroon sa inyong dalawa at bakit iba ang trato niya sa iyo? Nakapagtataka ang atensyong ibinibigay niya sa isang katulad mo,” tanong niya ng may ngisi sa kanyang mga labi.