What's Up? 2 ✓

61. Bölüm (Oyun bitiyor..)

Sessiz geçen bir ayın sonunda nihayet doğum günüm gelmişti. Sehun'un bir parti düzenleyeceğini biliyordum. Benden gizli öyle şeylerle uğraşmasını istemediğim için onunla konuşmuştum.

Bir süredir Jongin'le görüşmüyordu. Ağladığını biliyordum. Çünkü her geldiğinde gözleri kızarmış ve şişmiş oluyordu. Üstüne gidip daha çok üzmek istemiyordum.

"Çok kişi çağırmadın değil mi Sehun?"

"Hayır.. Ama şey.. Jongin de gelecek."

"Neden?"

"Gelmek istedi."

Bugün sapığımın karşıma çıkacak olması ve Jongin'in de gelecek olması bir tesadüf olamazdı değil mi?

Tüm düşünceleri kafamdan atıp partime odaklandım. Sehun her şeyle özenle ilgilenmişti. Yorgun ve üzgün olduğu halde benim için uğraşmıştı. Onun için gülümsemeliydim.

Bütün bir geceyi hem gergin hem de mutlu görünmeye çalışarak geçirdim. Sehun yanımdan ayrılmıyordu. Jongin gelenlerin arasında olduğu halde yanına bile gitmiyordu. Bu da tezimi doğruluyordu.

Yavaş yavaş arkadaşlarımız gitmeye başlamıştı. Ben de oturmuş hediyelerimi açıyordum. Yifan, Yixing ve Jongin hala buradaydı. Kim olduğuna artık neredeyse emindim.

"Yoruldun mu?"

"Çok değil dostum. Doğum günün olduğu için mutluyum."

"Jongin orada oturuyor. İyi misin gerçekten?"

"İyiyim endişelenme lütfen."

Karşıma çıkan Jongin olursa onun yıkılacağını biliyordum. Bu yüzden endişelenmemek elimde değildi. Jongin değilse bile o da bu işin içindeydi.

Sehun'la bir süre kendi aramızda sohbet ettik. Birkaç kişi daha evlerine gittikten sonra kalanlar için içecek servisi yaptım. Tekrar yerime oturacakken mesaj geldi.

'Yukarı gel. Yanında kimse olmasın.'

Etrafta göz gezdirdiğimde Jongin de Yifan da yerinde yoktu. Öfkeyle ayağa kalktım.

"Nereye Chanyeol?"

"O burada Sehun. Burada olduğunu tabi ki biliyorsun ama.. Yani karşıma çıkacak demek istedim.."

"Emin misin? Yani onu görmek istediğinden?"

"Bilmiyorum Sehun. Jongin veya Yifan.. Hangisiyse ortaya çıksın ve bu saçmalık bitsin. Artık senin de üzülmeni istemiyorum. Hemen döneceğim."

Ayaklandığımda Yixing yanıma geldi. O olmadığını artık biliyordum. En fazla kullanılmış olabilirdi.

"Beni oyalamaya mı çalışıyorsun yoksa?"

"Hayır Chan. Sadece biraz daha meyve suyu isteyecektim. Birkaç kişi kaldığımızda bira alsak mı?"

"Gecenin devam edeceğine nasıl bu kadar eminsin?"

"Tanrım.. Yoksa sen içtin mi? Neden böylesin?"

"Her neyse.."

Yanından geçip merdivenlere doğru ilerledim. Nihayet bu saçma oyun bitiyordu..