12 : First love

152K 1.6K 33
                                    

Dahil na din siguro sa kapaguran ni Chaos ay sa couch na ito nakatulog. I can't help but think about the fact that he's not that cold to me anymore. Napangiti ako ng maalala ang nangyari kanina sa orphanage. After the children ate their snacks ay nagbigay na sila ng mga pasalubong sa mga ito at pagkatapos ay nakipaglaro sa mga bata. Sa totoo lang hindi ko mawari kung paano niya nailabas ang malalaking ngiti niya habang nakikipaglaro sa mga bata kanina. It's so weird yet so memorable.






"Je..en.."






My brow furrows. Sino daw? Jen? Who's Jem? Umikot ito pakabila kung saan nakaharap na sia sa sandalan. "J..en no...oh.." Nanlaki ang mga mata ko. Sino si Jen?






_____






"Chant.. pwede ba akong magtanong?" I asked Chanty as soon as we met. Parang di ako mapakali kung sino si Jen. Tatlong araw na ang nakalipas noong nananginip si Chaos kay Jen and the saddest part is, he's back doing the cold shoulders treatment again.






Napatingin si Chanty sa akin habang humihigop pa ng kape niya. Andito kami sa coffee shop nakipagkita lamang ako sa kaniya pagkatapos ng trabaho ko. "Uhmm. Ano iyon ate?" she asked.





I let out a huge sigh. "I don't want to interfere in your kuya's life." napayuko ako "Though I'm his wife.." mahina kong sabi.



Hinawakan nito ang kamay ko "Ate, kasal na kayo ni kuya, what's his is yours."


Napangiti na lamang ako sa sinabi niya. "Chant.. Who's Jen?"



Nakita ko na nanlaki ang mata niya at naramdaman kong nanlamig ang kamay niya na nakahawak sa kamay ko at unti-unti itong natanggal.





She bit her lip. Nabother ako when I saw the sadness in her eyes. "Paano mo nalaman?" utal nitong tanong, nanlalaki parin ang mga mata nito.


Napayuko ako at napakagat sa labi ko because I think I'm gonna cry. Ayoko ng ganito. I know there's something mystery behind that Jen att parang may nararamdaman akong kakaiba na baka pagsisihan ko ang araw na nakilala ko si Jen.






"Ate, gusto mo ba talagang malaman?" halata sa mukha nito ang pagkalungkot at pag-aalinlangan.




I held her hand. "Please Chant, hindi yata ako mapapanatag nito eh." pagmamakaawa ko.



She heaved a sad sigh. "Two thousand eight. March four at midnight. Kuya and ate Jen were having a birthday celebration for their friend Kevin." I could her the sadness in her voice. "Maayos pa naman silang nagdrive papauwi sa bahay nila."



Nanlaki ang mata ko. Nila?





"Oo ate, tatlong taon ang nasayang ng dahil sa isang malagim na trahedya ng araw na iyon. Nagpasyahan nila na gumawa ng bahay, only for them. Nagdrive si kuya pauwi sa bahay nila. Okay pa naman eh kaso may isang ten wheeler truck na mabilis na nagpaharurot at dahil na din ito sa dahilang lasing ang driver. The truck hit ate Jen's side kaya nagalusan at nabalian lang si kuya.."




Nagsimula ng magluha ang mga mata ni Chanty maging ako.






"Sumaklolo pa si kuya noon eh, kaso hindi na naagapan pa si ate Jen, she was dead on arrival. Mabait siya, siya ang unang babaeng sineryoso ni kuya." ngumiti ito ng mapait "Tinotoo nga talaga nga ni kuya eh," curiosity were written in my eyes.





"Naalala ko pa, nasa bahay sila noon. Nagkukulitan hanggang sa dumating sa point na naging topic nila ang iwanan. Kuya said that if ate Jen would leave him, mababaliw siguro siya at lahat ng babae hindi na niya seseryosohin. Napatawa pa nga ako noon eh. Ate Jen furrowed her brows dahil alam ni kuya na ayaw ni ate Jen na masaktan ang mga kapwa niya babae. They were a total opposite but still ended up together. Ang sakit lang talaga ng nangyari kay ate Jen."


Tears escaped from my eyes. "A-te.." hahawakan na sana nito ang mga kamay ko ngunit tumayo ako






"Uhm, Chant, I have to go. May work pa ako eh." ngumiti ako ng mapait at agad na kinuha ang bag ko at umalis mula sa coffee shop.



Immediately, I drove my car to somewhere I could be alone at doon ko napasyahan na sa dagat na lamang pumunta. Agad kong ipinarada ito at umupo sa may bato. I let all of my tears out. Jen? We're different. She's perfect. Halata sa pagkakakwento ni Chanty. She's nice, beautiful, respectable and loving. Eh ako? He doesn't even think that I'm still pure until may nangyari sa amin. Akala niya slut ako, that I'm a big goddamn whore, he thinks I have the entire bitchy endearment in the universe. Ganyan ang tingin niya sa mga babae. Maliban sa nanay niya, kay Chanty and kay Jen.







Napayakap ako sa sarili ko habang humihikbi pa. Ayoko man isipin but I hate Jen. I hate her for letting Chaos still love her so much. I hate her for not letting go of him and I hate her for having Chaos' heart be buried with her. Sana man lang pilitin niya si Chaos na iwanan siya.




Sana.. para ako naman ang mahalin ni Chaos.. masakit na eh, sobrang sakit..

Born for the Sex GodTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon