Moving Into the Monster's House

Chapter 1

Disaster. Ganyan ko pwedeng i-describe kung paano nagtapos 'yong graduation namin ni Dwight. 'Yong event na supposedly solemn at masaya, sinira lang naman ng nanay ng lalaking pinakamamahal ko. Ay, wait. Asawa ko na nga pala siya ngayon.

So, paano nga ba kasi napunta ang lahat sa ganito?

Ganito kasi 'yon. Si Dwight na asawa ko, may nanay siyang bruha. Ayaw ng bruha sa isang anghel na katulad ko. Mas gusto niyang ipakasal si Dwight sa isang bruhang katulad niya na itatago natin sa pangalang Denise. And so, nagpakasal kami nang palihim ni Dwight. At katulad ng sinabi niya sa harap ng maraming tao, buntis daw ako pero ang totoo, hindi. Dahil doon, gusto na ng bruha na doon kami tumira sa bahay niya.

Peste. Ang saya lang, 'di ba? Not.

So, nasaan na nga ba tayo?

Ah, sa dulo ng graduation namin. Pagkatapos ng lahat ng disaster na nangyari, napagdesisyunan namin ni Dwight na i-cancel na lang lahat ng plano naming dalawa. Supposedly, magse-celebrate talaga kami kasama si Marcus at ang iba pa naming mga kaibigan kaso nawala na kami sa mood. Masyado kasing killjoy 'tong nanay ni Dwight. Kaya ayon. Kumain na lang kami sa isang restaurant malapit sa school at dumeretso na kami pauwi sa condo.

Sa totoo lang, wala naman na sigurong matinong tao ang magkakaroon pa ng lakas ng loob na mag-celebrate at mag-party pagkatapos ng nangyari kanina. The heck. Kahit sino, hindi matutuwa kapag nalaman nilang titira na sila kasama ng isang bruha.

Since bumalik na rin sa ibang bansa sina Mama at Papa, solo na ulit namin ni Dwight 'tong condo. Pagpasok na pagpasok namin, sumalampak na agad ako sa sofa at doon na ako nagsimulang magwala.

Option A

"Ang lalim ng iniisp mo," sabi ni Dwight pagkaupo niya sa tabi ko. No'ng hinawakan niya ang kamay ko, doon ko na ako napabuntonghininga.

"Anong gusto mong gawin ko? Mag-rejoice at magpa-party dahil sa offer ng nanay mo? Utang na loob naman, Dwight! Ayaw ko pang mamatay. Kaga-graduate lang natin, tapos ganito? Diyos ko. Kung hindi tayo makapag-iisip ng paraan kung paano malulusutan 'to, hindi ko na rin maisip kung ano ang posibleng mangyari sa ating dalawa! For sure, kapag tumira tayo doon, para na rin tayong tumira sa impye—"

Hindi ko na natapos ang litanya ko nang halikan ako bigla ni Dwight. Nanlaki ang mga mata ko at bago pa ako makapagsalita ulit, tinakpan naman niya ng daliri niya ang mga labi ko.

"Wait nga lang, G. Huwag ka munang mag-isip ng kung ano-ano. Hindi pa nga natin tinatanggap 'yong offer ni Mommy, e," kalmadong sagot ni Dwight na para bang wala kaming kinahaharap na problema ngayon.

"Seryoso ka ba, Dwight? Sa tingin mo ba, susuko na lang nang basta 'yang nanay mo? Hindi siya naturingang bruha para bigla na lang siyang sumuko nang basta-basta. Please naman, Dwight. Nagmamakaawa na ako sa 'yo. Gumawa ka ng paraan! Kasalanan mo naman 'to, e. Sinabi mo sa kanya na buntis ako kahit hindi naman talaga," patuloy ko sa litanya ko.

Eventually, napagod na rin si Dwight sa kangangawa ko at pumasok na siya sa kwarto niya. Naghintay ako ng ilang minuto sa kanya para sabihin sa 'king magiging okay rin ang lahat at huwag na akong mamoblema. Pero naglahong parang bula ang pag-asa ko nang hindi na siya lumabas pa sa kwarto. Nagkulong na lang siya roon at pinabayaan na niya ako.

So gano'n na lang ba 'yon? Ako pa ba ang may mali ngayon? Pero nakaiirita naman kasi! Iniisip ko pa lang na titira kami sa bahay ng bruha, feeling ko, mamamatay na ako. Alam ko namang dapat sanayin ko na ang sarili kong tawagin siyang 'Mommy' or whatsoever kaso ewan. Hindi ko talaga kaya. Ini-imagine ko pa lang kasi, parang masusuka na agad ako.

Minutes have passed pero hindi pa rin lumalabas ng kwarto si Dwight. Dahil doon, pumasok na lang din ako sa kwarto ko. Mukha namang wala nang balak si Dwight na pakinggan ang mga hinaing ko. Kung ayaw niyang makinig sa akin, e 'di fine! Wala na rin muna siyang asawa ngayon.