Moving Into the Monster's House

Chapter 14

"Bakit hindi ka tumutol sa gusto ni Mommy?" tanong ni Dwight sa akin pagkaalis ng mommy niya sa kusina.

"Mahal nga kasi kita! Hindi pa ba sapat na rason 'yon para ituloy 'tong kasal na 'to, ha?" sigaw ko sa kanya.

Agad na ngumiti si Dwight pagkarinig niya sa sagot ko. Bago pa man siya makaisip ng kung anong ka-cheesy-han, hinampas ko na agad siya sa braso.

"Ow! What was that for?!" tanong niya.

"Just get it over with. I'm marrying you again and this time, it's going to last forever."

"Thank you, G. You to me are everything and I wouldn't trade you for the world. I love you," Dwight said as he pressed his lips onto mine.

***

It happened a few days ago. Nagbabasta na kaming dalawa ni Dwight para sa trabaho no'ng bigla akong naduduwal. Wala pa naman akong kinakain kaya naguluhan din ako. Ilang beses din akong pabalik-balik sa banyo. No'ng pangatlong beses na akong nasuka, I decided to bring out three boxes that I have kept in one of the drawers in the washroom. Huminga ako nang malalim at saka ako nagsimulang mag-experiment.

"G, bakit ba ang tagal mo riyan sa banyo? Okay ka lang ba ha? Male-late na tayo sa trabaho!" sigaw ulit ni Dwight.

Imbis na sagutin siya, tinitigan ko lang nang mabuti 'yong mga hawak ko. Tatlong beses ko nang inulit 'to pero pare-pareho lang 'yong sagot na nakuha ko. Shocks. Paano ko sasabihin kay Dwight 'to?

With my heart on my sleeves, nag-desisyon akong sabihin kay Dwight ang totoo. Kailangan niya rin namang malaman 'to. Asawa ko pa rin naman siya at kahit na pagbali-baligtarin ko ang mundo, maaapektuhan kaming dalawa dahil dito.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng banyo dahil sa sobrang kaba. Pagkarinig na pagkarinig ni Dwight sa pagbukas ng pinto, humarap siya sa akin at nilapitan niya ako. No'ng hinawakan niya 'yong mga kamay ko, doon ko naramdaman kung gaano siya kinabahan dahil sa nangyari. Hindi ko rin naman kasi sinabi sa kanya na nasusuka ako. Ang akala lang niya, may LBM ako.

"Okay ka lang ba? Ano bang nangyari sa 'yo? Kailangan mo ba ng gamot? Kukuha na ako," dere-deretso niyang tanong sa akin.

Umiling lang ako sa kanya bilang sagot. Gusto ko na talagang sabihin sa kanya 'yong nangyari but I couldn't find the right words to say. Kaya imbis na magpaligoy ligoy pa ako, I went straight to the point.

"Dwight, you're going to be a dad."

"Ah, okay. So hindi mo kailangan ng gamot?" tanong niya sa akin. After a few seconds, nagbago bigla 'yong itsura niya. "Teka. Ano nga ulit 'yong sinabi mo?"

"You're going to be a dad, dummy!" sabi ko ulit sa kanya sabay suntok sa dibdib niya. Hindi ko man lang namalayan, tumutulo na rin pala ang mga luha ko.

"Hush now, G. Bakit ka ba umiiyak? We should be celebrating right now, right?" tanong sa akin ni Dwight then he pulled me in his arms.

Sobrang overwhelming lang no'ng nangyari. "Hindi ko alam kung ano ang dapat i-expect, Dwight. Natatakot ako na nae-excite. Posible ba 'yon?" tanong ko sa kanya no'ng nahanap ko na 'yong dila ko.

"Huwag kang matakot, G. We're in this together. Loving you was the best decision that I have ever made and with the baby coming, you just made my life complete."

***

The preparations for our church wedding (CHURCH WEDDING!!!) started the day after Ms. Olivia found out that I am five weeks pregnant. Bigla na lang nawala si Denise sa bahay. Not that I'm looking for her pero ang weird kasi na biglang poof. Wala na siya roon. I tried to be optimistic about it na lang at pilit kong kinukumbinsi ang sarili ko na baka sinukuan na talaga niya ang paghahabol kay Dwight nang malaman niyang tanggap na talaga ako ni Ms. Olivia sa pamilya. Nang tinanong ko naman si Ms. Olivia tungkol kay Denise, sinabi lang niya na umalis na ito at hindi na siya nagbigay ng ibang detalye.