Moving Into the Monster's House

Chapter 10

I ate in silence after that talk. I mean, sinong matinong tao pa ba ang makakapagsalita pagkatapos no'ng mga pinagsasasabi no'ng bruha? Feeling ko, lahat ng mga balang binaon kong sagot sa kanya, natunaw bigla. Silence ate us up pero kahit papaano, nabigyan ako ng pagkakataong pag-isipan 'yong proposition ng bruha. Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyayari. It seems too good to be true for me.

"Alam kong mahirap paniwalaan ang lahat ng mga sinabi ko kanina. Right now, you might be thinking of the plot holes and hidden agendas that I have in mind but Georgina, I'm just giving you what you have asked for. Sabi mo, gusto mo ng kapalit para sa isang test na sa tingin mo ay walang saysay. Now, I gave something in return. Couldn't you just be thankful for that?"

"Fine. Thank you. Okay na po ba?" sagot ko sa kanya. Hindi ko na napigilan 'yong sarili ko na magtaas ng boses. Kainis naman kasi, e. Ako pa ba talaga ang dapat na mag-thank you rito?

"Georgina, I don't think you're seeing the real reason why I'm doing this. Don't you?"

"Gets ko naman po. Kahit nga itaya ko pa 'yong buhay ko ngayon, gagawin ko, e. So please lang po, tigilan na natin 'tong kalokohan na 'to. Aakyat na lang po ulit ako sa kwarto namin," sagot ko sa kanya. Paalis na talaga sana ako pero bigla siyang nagsalita ulit.

"Georgina, nag-iisang anak ko lang si Dwight. Mag-isa ko siyang pinalaki at nakita ko kung paano siya nasaktan no'ng iniwan kami ng daddy niya. Ayaw ko lang namang mangyari rin sa kanya ang ganoon. Gusto ko siyang maging masaya at magkaroon ng sarili niyang pamilya. Siguro nga, masyadong drastic 'yong mga ginagawa ko ngayon but I just want the best for my son," sabi niya at hindi na ako nakasagot pa. Hindi ko alam na may matindi rin pala siyang hugot sa buhay niya pero ewan ko. Hindi ko pa rin talaga kasi siya kayang pagkatiwalaan nang lubos. Yes, pareho naming mahal si Dwight pero kung ibi-base kasi sa mga nangyari sa amin noon, medyo nakadududa lang talaga kasi 'yong truce na 'to. I guess a little bit of caution won't hurt, right?

***

Nakauwi ng bahay si Dwight no'ng patulog na ako. I was quite surprised na inabot na ng gabi 'yong orientation niya pero ano pa bang ie-expect ko kung ang boss naman nila ay isang bruha?

"G, kumain ka na ba ng dinner mo?" tanong ni Dwight sabay higa sa tabi ko.

"Yup. Nagpaakyat ako ng pagkain kanina kay Ate Ivy."

"Teka. Hindi kayo sabay kumain ni Mommy?" tanong niya sa akin at para bang gulat na gulat pa siya.

"Feeling ko kasi, hindi ko kakayaning sumabay kanina sa kanila ni Denise. Ang daming tumatakbo sa utak ko. Kung kailan ba tayo pwedeng umalis dito. Kung kaya ko pa bang tiisin 'yong ugali niya. Kung tatanggapin ko ba 'yong job offer niya. At marami pang iba."

"Anong job offer 'yong sinasabi mo?"

Dahil nadulas na rin lang ako, kinuwento ko na kay Dwight 'yong naging pag-uusap namin ng nanay niyang bruha. As much as possible, iniwasan kong sabihin sa kanya 'yong part na kailangan kong mag-take ng fertility test bilang kapalit no'ng job offer ng nanay niya. Well, hindi pa rin naman ako ganoong kadaldal at lalong hindi naman ako sumbungera para i-report lahat ng ginagawa no'ng bruha. Besides, ayaw ko rin naman siyang ma-pressure na magkaanak agad kaming dalawa. He's already stressed out with what's happening between me and his mom. Ayaw ko namang makadagdag ulit. At saka ang bata pa rin naman naming dalawa. So, why the rush?

Dwight, being as systematic as he is, listed down the pros and cons kung magtatrabaho man ako para sa mommy niya. When the pros outweighed the cons, pinayagan na rin ako ni Dwight na subukan 'yong trabaho. Sabi naman niya, kahit papaano, experience pa rin naman 'yong makukuha ko. Experience is the best teacher naman daw. Hindi ko nga lang masabi sa kanya na okay naman na 'yong experience ko sa trabaho ko ngayon at ayaw ko ring ma-experience 'yong hell kasama ang nanay niya. For his sake, I just agreed with him.