BENİMSİN

Özlicem

multimedya da Simay'ın elbisesi var :))

         Sabah gözlerimi zorluklarla açtım. dün gece ağlayamaktan uyuyamamıştım bir süre sonra göz yaşlarım bile kurumuştu ve zar zor gözlerimi kapatmıştım. şimdi berbat bir durumdayım ama toparlanmalıyım. banyoya girdim duş belki iyi gelir.                                                                                            Duştan çıkıp saçlarımı kuruttum. çekmecemden siyah iç çamaşırlamı alıp giydim. siyah severdim aslında iç çamaşırlarım hep 3 renktir siyah,kırmızı,beyaz başka bir renk giyemiyordum. dolabımın önüne geçip bir siyah dizleri yırtık pantolon çıkardım ve üstüne yarım siyah bir atlet ve tabi onun üstünede gömlek (multimedyada var). aşağı indim evde kimse yoktu. spor ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım. Çağrı'nın yanına gidicektim ama dünkü olayı anlatmak istemiyordum Çağrı yine saydırcaktı çünkü. 

     10 dakika yürümenin sonunda Çağrı'lara gelmiştim. zile bastım ve sanki birini bekliyorlamış gibi hemen kapı açıldı. Esma abla açmıştı kapıyı yani Çağrı'nın annesi evet abla diyordum çünkü teyze dememe kızıyo haklıda yaşından daha genç gösteriyordu. Esma teyzenin yanağından öpüp içeri girdim. "canım hoşgeldin Çağrı'da yukarda hazırlanıyor" aslında neden hazırlanıyo bilmiyorum ama direk ezberlediğim odaya gittim. kapıyı vurmadan direk içeri atladım. Çağrı cidden hazırlanıyodu bavula elbisesini koyuyordu. "çağrı ne oluyor burda neden bavul hazırlıyosun" dedim ifadesiz bir şekilde. Çağrı bana döndü kollarını omzuma koyup yüzünü bana eğdi "gidiyorum prenses 2 haftalığına teyzemin yanında kalıcağım" duyduğum şeyle kaldım sadece öyle bu gerçek olamaz demi ben onsuz 2 hafta geçireceğim yok daha neler. ben hiç onsuz kalmadımki nasıl dayancağım. gözlerimden yaş akmaya başlamıştı bile "Çağrı şaka mı ben sensiz napıcam 2 hafta birde" dedim ağlayan ses tonumla zor zaman geçiriyodum ve o beni bırakıp gidiyodu. göz yaşlarımı sildi ve kollarını belime sardı bende kollarımı Çağrı'nın boynuna doladım. ikimizde ağlıyoduk. bu bizim için ölüm gibi bir şey galiba biz ilk defa ayrılcaktık ilk defa. "prenses teyzem hasta onun yanına gitmek zorundayım. annemler iş yüzünden gelemiyor o yüzden gitmek zorundayım" diyip ellerinden belimden çekti ve gözlerime bakıp tekrar sarıldı.