Bu dünyada herkesin bir amacı olur ya hani işte benim tek amacım o.
Bir insan çok istediği şey neden olmaz ki. Sadece ya sadece bir tek onu istedim.
Oda olmazsa ben bu dünyada napıcam. Neye tutulcam. Amaçsız yaşayamaz demi insan.
Aciz gibi hissediyorum kendimi. Çünkü öyle insanlara saçma gelir dalga geçerler o yüzden Çağrı'dan başkaya kimseye anlatmadım onu.
Gece yastığa başımı koyduğda onun hayalini kurup uykuya dalmak. Tarif edilemez. Belki diyorum bir gün herşey düzelecek herşey normalleşecek ve biz mutlu olacağız.
Ve o belkiyi hala bekliyorum.
***
Sabah yataktan nasıl fırladım hemen lavaboya gittim. Çabuk olmam lazımdı çünkü bugün Çağrı gelicek. 2hafta olmuştu ve ben onu gerektiğinden fazla özledim.
Kapıyı çekip beni bekleyen taksiye bindim. Bugün mutluyum hemde çok. Bugün üzülmek yok.
Taksiden inip Çağrıyı beklemeye başladım. Uçakla gelicekti kendi aslında otobüsle gelmek istemişti ama ben çabuk kavuşmamız için uçağa binmisi için zorladım tabi ki beni kırmadı.
Aha ordaydı özlediğim kişi ordaydı.
Topuklarımı kıçıma vura vura koştum oda bavulunu atıp kollarını bana açtı. Bildiğin çocuğun üstüne çıktım. Bana güldü ve belimden tutup döndürmeye başladı.
Sarılmamız 5dakika sonra bitince kendimi topladım.
"Çok özledim şapşal" dedim koluna vurarak.
Kolunu omuzuma attı kendine daha çok çekti beni
"Bende seni özledim prenses" diyip kafama öpücük kondurdu.
***
Çağrı ailesiyle hasretini giderdikten sonra bizim özel mekana gitmeye karar verdik.
Evet bizim için özel mekan ama insanlar için gereksiz bir yer. Büyük bir taşın üstü ve çevresinde taşlardan başka bir şey yok. Burayı seviyoruz. Rahatlattıyo.
"Haydi ozaman dedikodu zamanı" Çağrı'nın sözüne gülmüştüm. Çekirdeğimizi açıp kolalarıda bardağa koydum ve dedikoduya başladık.
Biz hep böyleydik herkesin dedikodusunu yaparız. Hatta bazen dedikodu biter biz meydana gider insanların kıyafetlerini eleştiririz. Ve bu çok eğlenceli oluyor.
3 saatlik dedikodudan sonra Çağrı'ya bize gitmemiz için ikna ettim. Yürüye yürüye evi geldik. Zile bastım kapıyı annem açtı Çağrı'yı görünce annem güldü ve sarıldı.
İçeriye girmeden Çağrı'yı direk odama çıkardım. Çünkü korkuyordum o ya burdaysa yüzünü görmekten korkuyorum. Kaç gün geçmişti en son 6 gün önce görmüştüm onu. Ve birdaha görmedim yine kaçıyodu benden.
Neyse bugün moralimi bozmıcam. Çağrıyla yatağıma yattık ve ona sıkı sarıldım ve çok sevdiğim beni annemden bile daha çok seven insanın kollarında uykuya daldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİMSİN
Teen FictionSimay hiç olamaycak birinden hoşlanıyor ve hatta onu çok arzuluyo. Kendini deli gibi hissediyo ama duygularına bir türlü söz geçiremiyor.
