BENİMSİN

FİLM

    Sabah zor uyanmıştım. Gözlerimin altı şişmişti ağlamaktan. Dün sevdiğim adama Sarp'la mutluyum demiştim. yalan söylemiştim  ben onsuz mutlu olamamki kimse onun yerini dolduramaz ki.

  O kalbimin tamamını dolduran insan. onun sayesinde kalbimde en ufakcık bir yer bile boş değil. Yağız'dan başkası gerimez ve tabi oda çıkamaz. 

Dün gözüne baktığımda tüylerim diken diken olmuştu bana kırılmıştı ve hatta üzülmüştü. Belki sevdiğim adama tam kavuşacakken onu kaçırmıştım yada kendi kendime gelin güvey oluyorumdur.  Kendimi galiba hiç bu kadar kötü hissetmemiştim. 

                                                                                ***

Yatağımdan ayaklanıp yavaş adımlarla merdivenlerden indim. 

"Anne" dedim çaresizlikler içinde hiç dermanım yoktu anneme ihtiyacım vardı bari bu zor zamanlarımda yanımda olsun istiyorum ama sadece istiyorum çünkü olmayacak  yine gitmiş. Dün yemekten sonra kötü olduğu kendide biliyodu gece ateşlenmiştim ama uykusundan kalkıpda bakmadı. Eğer bir gün anne olursam Tanrının üstüne söz veriyorum ki çocuğumu hiç yanlız bırakmıcam onu hiç sevgisiz bırakmıcam.

Koltuğa yattım ama üsüyodum kollarımı birbine daha çok sardım ve bacaklarımı kendime doğru çektim. ellerim titriyodu dudaklarım titriyodu. Ayağa kalkıp battaniye almayı düşündüm ama kalkamıyordum. Ayaklarımı aşağı indiremiyordum. 

Tam o anda zil çaldı. Sırasımıydı hayır değildi. Kollarımı birbirinden ayırdım bacaklarımıda tyere indirdim ve adeta kurbağalar gibi yürümeye başladım. Zil hala bangır bangır çalmaya devam ediyordu. Kapının kolunu tutup açtım ve resmen tüm ruhum yenilenmişti Yağız tüm asaletiyle karşımda duruyodu.

"Noldu sana" dedi bir anda içeri dalarak.

"Kendimi çok halsiz hissediyorum." dedim kısık sesimle. 

Yağız beni kucağına aldı oha gerçekten kucağına aldı. Aslında bu kucak işini başka bir türlü hayal ediyordum ama... off ne diyorum hastayken bile bunu düşünüyorum ya.

Yağız beni yavaş bir şekilde koltuğa yatırdı. Elini alıp anlıma koydu ve yüz hatları kasıldı. 

"Ateşin var lan." diye kürkremişti. Korkmadım dersem büyük bir yalan söylemiş olurum. Beni yine kucağına aldı. Arabasının oraya geldiğimizde ön tarafın kapısını açtı ve beni içine koydu. hızlı bir şekilde de kendisi şöför koltuğuna geçti.

"Nereye" dedim. Tabi sorumun cevabını alamadım. 

15 dakika sonra hastaneye gelmiştik. vay be beni gerçekten Yağız'dan başka kimse umursamıyo. Kapımı açtı ve beni tutarak aşağı indirdi. Hastane kapısınsan içeri girdik ve o meşhur hastane kokusu burnuma çarptı nefret ederim bu kokudan.

                                                                                        ***

Yağız'la beraber eve gelmiştik. Doktor yorgun düştüğümü ve düzenli olarak beslenmemi söylemişti. Hastaneden geldiğimizden beri koltukta oturuyoduk ve hiç ses çıkmıyordu. Canım aşırı derecede sıkılmıştı. Oturduğum yerden kalktım ve film açmaya karar verdim CD'lerin yanına gittim. 

"Gerilim istiyorum" arkamdaki sesin sahibine bön bön baktım. Gerilim diyor ya Simay'ı düşünen kim zaten.

"Hayır" dedim ve filmlere bakmaya başladım.

Yağız hemen yanımda bitmişti. Eline bir CD aldı ve bana göstererek 

"bu" dedi elindekine baktım ve ağzım sadece açık CD'ye baktım 'CİNNET'.

  "asla" dedim .

                                                                                       ***

Şuan Yağız'ın kollarının altındayım bu korku filmi hoşuma gitmişti tabi ben izlemiyordum. Yağız izliyordu.  

"Simay bana değilde filme bak" Yağız'ın sesiyle irkildim. 

"Ama korkuyorum" dedim. 

"Merak etme seni yemezler" diyip güldü. Çok sinir bozucu.

Göz devirdim ve inadına filme bakmaya başladım. Bakmaz olaydım bir anda biri çıktı kalbim durdu nefes alamıyodum çığlık atarak Yağız'a sarıldım. 

Yağız kumandayı alıp televizyonu kapattı ve gülmeye başladı hatta kahkaha atmaya. Sımsıkı gözlerimi yavaş bir şekilde açtım "Kapattın demi" dedim sesim neden bu kadar titrek çıktı bilmiyorum ama bu Yağız'ı daha da çok güldürdü. Tabi sinirlerimde tavan yaptı. Elime yastığı alıp Yağız'a attım. Gülmesi yavaş yavaş gitti ve bana baktı

"Kaşınıyosun galiba" dedi ve bana yaklaştı. Kendimi hiç geri çekmedim hatta bende ona yaklaştım aramızdaki boşluklar tamamen kaybolmuştu. 

"öp beni" dedim bir an dudaklarımdaki dökülen kelimere lanet okudum. Neden düşünmeyerek konuşmuştum ben. Unutancımdan yerin dibine girmiştim tam özür dilicekken Yağız dudaklarıma yapıştı.